We moeten serieus ons best doen om de gevolgen voor de scheepvaart van laagwater op de Rijn te verzachten zodat de verladers en ontvangers van massagoederen wat rustiger kunnen slapen. De aanvoer, de productie, de distributie en de consumptie moeten allemaal wel lekker door kunnen gaan en als de aanvoer stopt, kan de rest het ook wel schudden. Als het water te lang te laag is op de Rijn, is die aanvoer per schip onzekerder. That’s life, zou ik zeggen. Maar dat pikken de aandeelhouders niet. Doe er wat aan!
BASF gaf aan voortaan waterstanden zes weken van tevoren te voorspellen. Nou Covadem, ga er maar eens aan staan. Een knappe jongen die op basis van data en modellen (en een glazen bol) het weer een week vooruit kan voorspellen (het weer speelt door de klimaatverandering een steeds grotere rol in de waterstanden op de Rijn, voor het geval je denkt: wat heeft het weer hiermee te maken?), dus laat staan zes weken. Het grootste chemieconcern ter wereld draait daar z’n hand niet voor om. Als ze nou een beetje commercieel zijn (wie weet) dan verkopen ze die voorspellingen, ja aan de Buienradar of aan mensen die echt afhankelijk zijn van het weer.
De sector moet volgens BASF de eigen verantwoordelijkheid nemen door versneld te innoveren. DE sector bestaat natuurlijk helemaal niet. De binnenvaart is een grandioos gevarieerd palet van verschillende bedrijven. Die gaan niet en bloc vernieuwen. En het gaat natuurlijk helemaal niet om innoveren. Het gaat om aanpassen. Schepen moeten op de één of andere manier maar gewoon bij minder water net zo veel of als het kan nog meer lading mee kunnen nemen dan bij meer water.
De waterstanden, het weer, het klimaat. Best een fijn gevoel dat er dingen, processen op aarde zijn waar zelfs zo’n chemiereus echt helemaal niks aan kan veranderen. Al hebben ze natuurlijk wel – ongewild en onbedoeld – een vrolijk steentje ertoe bijgedragen dat het klimaat is veranderd, maar in dat kadertje hebben we natuurlijk allemaal roomboter op onze hoofdjes.
Zolang we niks doen aan die klimaatverandering, blijven maatregelen en innovaties op de Rijn dweilen met de kraan open (dan is laagwater dus ook nog eens ‘eigen schuld dikke bult’).
Stiekem heeft Covid-19 ons geleerd dat we best met wat minder ‘fossiel’ toekunnen. De vier grote oliemaatschappijen zagen hun beurswaarde dit jaar wereldwijd halveren. Samen zijn ze nog een tiende deel waard van wat de vier grootste technologiebedrijven waard zijn op de beurs. Dit is misschien de omslag waar we op hebben gewacht. Is het weer iets waar niemand invloed op had. Ergens wel lekker.
