(foto Bram Plokker / www.worldshipsocietyrotterdam.nl)
Een schip dat door zijn grote diepgang of lengte slechts een beperkt deel van de vaarweg kan gebruiken noemt men officieel ‘bovenmaats’. Op bepaalde vaarwegen valt een dergelijk schip onder de ‘Regeling aanwijzing bovenmaatse schepen’ zoals die in de Staatscourant van 28 april 2011 werd afgekondigd door de minister van Infrastructuur en Milieu, M.H. Schultz van Haegen-Maas Geesteranus. De Oude Maas is zo’n vaarweg en het betreft daar schepen die langer zijn dan 135 meter of dieper steken dan 7 meter.
De bulkcarrier Ten Yu Maru, hier bezig om van de Oude Maas de Krabbegeul in te draaien, is met haar 190 meter duidelijk ‘bovenmaats’. Het schip kwam van Duinkerken om schroot te laden bij ZHD (Zeehavenbedrijf Dordrecht) in het Mallegat, een lading waar veel vraag naar is met een marktwaarde die al tot ruim boven de 300 euro per ton is gestegen.
Het achtervoegsel Maru in de scheepsnaam duidt op Japanse belangen, waarbij echter als enig feit vaststaat dat het schip in Japan is gebouwd bij Tsuneishi Shipbuilding in Hiroshima. Het echte eigenaarschap blijft schimmig verborgen in Panama met als rederij Chijin Shipping, terwijl als manager Astro Shipping in Cebu City op de Filippijnen wordt vermeld.
Met vijf ruimen en een draagvermogen van 58.110 ton is het qua bulkcarrier-type een grotere Handymax, ook wel Supramax geheten, die weer een maatje kleiner is dan de Panamax.
Vol beladen komt de diepgang ruim boven de 12 meter en dat is enige meters te veel voor de Oude Maas, vandaar ook dat de Ten Yu Maru na drie dagen slechts gedeeltelijk beladen vertrok. Bij de Oude Maasmond ging het vervolgens niet bakboord uit de Nieuwe Waterweg op en naar zee maar stuurboord uit de Nieuwe Maas op, richting Waalhaven. Daar werd vervolgens op boei 27 verder afgeladen met schroot, bestemd voor Nemrut Bay in Turkije.
(Cees de Keijzer)
