Bert en Gert Kampers zijn in oorlogstijd geboren op 9 augustus 1941. Hun ouders zijn kort voor de bevrijding omgekomen. De broers hebben twaalf jaar in een weeshuis gezeten. Dat was in de vijftiger jaren absoluut geen feest. Gert kan daarover dagen vertellen en een dik boek laten optekenen maar doet dat liever niet. Dat zegt genoeg. De broertjes hebben als geen ander geleerd om iedere dag opnieuw te knokken voor hun bestaan.
Gerbert Kampers laat het hoofd zakken. Hij verliest het van vader Gert en afgestudeerd levensgenieter oom Bert Kampers (r).
In combinatie met hun vakmanschap, creativiteit en een gezonde handelsgeest bezorgde die vechtlust hen jaren later een bekroonde carrière. Bert Kampers veroverde een plaats in de top van de internationale horeca. Broer Gert ‘ging in schepen’ en alles wat daar mee te maken heeft.
Gert Kampers kent veel mensen over heel de wereld. Vooral voor en door de oliebestrijding heeft hij heel wat afgevlogen en stapels interviews weggegeven voor de mondiale media. Toch blijft Gert altijd Gert: no nonsense, vriendelijk en vooral oprecht. Zijn vechtlust is onverminderd en dat geldt ook voor zijn enthousiasme en drang naar perfectie bij alles wat hij voor zijn klanten bedenkt en maakt. Hij heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel naar zijn medewerkers en spreekt waarderend over hen. Werkt iedere dag nog steeds met veel plezier voor zijn klanten. In zijn weinige vrije tijd leer je Gert kennen als een volbloed gezelligheidsmens.
Aan de vooravond van zijn zeventigste verjaardag die samenvalt met het honderdveertig jarig bestaan van de Kampers groep hebben wij weer eens het genoegen om met Gert aan de koffie te zitten in zijn hoog boven de werf gelegen kantoor met het mooiste uitzicht van Puttershoek en wijde omgeving. Natuurlijk willen we graag met hem terugblikken op de periode die vooraf is gegaan aan de tijd dat de naam van Gert Kampers nog niet was verbonden aan de Kampers Groep. Heel kort memoreert Gert aan de periode die hij met broer Bert in een groep van vijftien kinderen doorbracht in het weeshuis binnen de marechaussekazerne in Buren. “Er was daar geen speelgoed, je had niets”, zegt Gert. Al snel bestond daarom de drang om zelf speelgoed te maken, vooral van hout. Wat Gerts ogen zagen, konden zijn handen toen al maken, ondanks dat er nauwelijks gereedschap was.
Hout
De manier waarop ze was gekleed en zong deed heel veel aan Marilyn Monroe denken.
Het is niet verwonderlijk dat Gert van hout is blijven houden en aanvankelijk in die richting zijn opleiding heeft gezocht. Tijdens zijn opleiding heeft Gert van alles geleerd en bijverdiend. Hij verrichtte veel werk bij een kunsthandel en bouwde later zelfs violen en gitaren. De volgende stap in zijn carrière begon toen hij op zeventienjarige leeftijd de poort van de Amsterdamse Droogdok Maatschappij binnenstapte voor een combinatie van leren en werken binnen de opleiding interieurbouwkunde waar hij begon als scheepsmeubelmaker. Kampers bewaart aan die tijd goede herinneringen en vertelt ons dat hij er veel van scheepsbouw heeft geleerd. Bepakt met al zijn Amsterdamse kennis en ervaring arriveert Gert Kampers uiteindelijk in 1963 op de werf van Van der Sluijs in Puttershoek. Zijn schoonouders zijn daar blij met zijn komst want er is enorm veel werk op hun werf. Er is nieuwbouw, er wordt gemoderniseerd en uitgebreid.
De plaats waar Leendert van der Sluijs in 1868 met zijn scheepmakerij de basis heeft gelegd voor de huidige werf, ligt er pal naast. Gert heeft wat foto’s uit 1910 waarop een van de vele uitbreidingen van de oude werf is te zien. We zien daarop een langshelling waar de schepen met veel verzamelde mankracht via een kaapstander uit het water worden gehaald. ‘Er was altijd wel een groepje mannen te vinden die voor een extraatje dat zware werk wilde klaren’ licht Gert toe.
Daarna haalt hij voor ons ook nog een kartonnen kaft uit de kast met vergeelde facturen, ingebonden met groen lint. Het zijn vooral facturen voor de levering van Visch- en roeiboten, Friesche boten en schippersboten. Het oudste document uit die goed bewaarde map dateert van 1871. En dat is dus 140 jaar terug. Samen met de twee maal zeventig op de tellerstand van Gert en Bert wordt 2011 een memorabel jaar met twee 140-jarige hoogtepunten.
Moeders wil
Het werd een onvergetelijk feest waaraan niets ontbrak.
Nog even terug naar de zestiger jaren waar Moeders wil ook aan boord steeds meer wet wordt. Niet alleen op de wal viert de economie hoogtij, ook op het water worden vette jaren geteld. Woningen moeten groter en worden opnieuw ingericht rond een mooie keuken en luxe sanitair. Houten luiken open- en dichtleggen is uit de tijd dus als we toch de woning gaan verbouwen, laten we meteen nieuwe luiken maken. Gert Kampers neemt in 1972 de werf van familie Van der Sluijs over. In de regionale krant laat hij vol trots een grote advertentie plaatsen waarin hij de oprichting meldt van Van der Sluijs en Kampers B.V. die zich beleefd houdt aanbevolen voor het plaatsen van complete woningen en ander verbouwwerk aan boord. Gert schrikt van een redactionele kolom op dezelfde pagina. Naast de openingsadvertentie staat het sluitingsbericht van de Amsterdamse Droogdok Maatschappij die failliet is gegaan. Wat een bizar toeval.
Gert Kampers verbreedt met veel avondstudie zijn horizon en zakelijke grenzen. Er komen nieuwe naambordjes op de loodsen: ‘Kampers Pompservice B.V.’ en een met de naam van een onderneming voor de bestrijding van olierampen, de ‘Dutch Oil Spill Equipment’. Kampers blijft doorgaan met ontwerpen. Hij wordt trendsetter en marktleider voor de bouw van comfortabele stuurhuizen met hefgeleidekokers, die je op alle grote rivieren in Europa tegenkomt. Gert is daarnaast eveneens druk met nieuwbouw voor de duwvaart, de offshore en industriële constructies. Het blijkt dat Kampers een goede keus heeft gemaakt met zijn brede range van producten. De organisatie wordt gestructureerd. Er wordt een Kampers Holding b.v. opgericht waaronder de bedrijven van de Kampers Groep hun plaats krijgen: Kampers Scheepskonstruktie, Kampers Pompservice en Koseq, de nieuwe naam voor Dutch Oil Spill Equipment.
Natuur
Gert houdt van de natuur. Hij kan zich daarom oprecht boos maken als hij ziet wat er bij milieurampen nog steeds wordt afgeklungeld. Er wordt te lang gewacht met de inzet van materiaal. Er worden verkeerde spullen gebruikt, met chemische middelen gewerkt. Dat lijkt mooi en geeft direct resultaat maar het enige dat gebeurt is dat het spul onderwater zakt op rekening van alles wat daar en langs de kust leeft en groeit. Het zweeft daar nog vele jaren lang en komt in de voedselketen terecht en dat is desastreus. Koseq heeft al veel goed werk verricht met haar succesvolle veegarmen die een capaciteit hebben waarmee ze anderen ver op achterstand zetten.
In de brochures van Koseq zien we indrukwekkende foto’s en een referentielijst die net zo indrukwekkend is. Daarop staan namen van Rijkswaterstaat, European Maritime Safety Agency, en tal van internationale autoriteiten en Kustwachten in België, Duitsland, Spanje, Vietnam, Brazilië, India en tal van oliemaatschappijen. Tijdens de laatste en grootste olieramp bij de Macondo-boorput van BP in de Golf van Mexico heeft Koseq opdracht gekregen voor de levering van veertien veegarmen voor het opruimen van de olie. Spoedshalve werd toen een enorm Antonov vrachtvliegtuig ingezet om de eerste armen op te halen. Later zijn er nog eens acht nabesteld.Mede hierdoor is Koseq genomineerd voor een megaprijs van één miljoen Amerikaanse dollars. (Wij houden u op de hoogte.)
Pompservice
De door Gert in 1985 opgerichte Kampers Pompservice leverde in begin producten van anderen inclusief de daarbij horende service. Daarnaast is de onderneming begonnen aan een eigen lijn van pompen die met een eigen naamplaatje de werf in Puttershoek verlaten. Al het goede van tientallen jaren kennis en kunde is in die pompen samengebracht waardoor ze beantwoorden aan de wensen van kritische gebruikers uit de markt. Gert’s zoon Gerbert Kampers is sinds 2005 eigenaar van Kampers Pompservice.
Hoera
Er was er geen plaats in Rotterdam waar het gezelliger was dan op het achterdek van dit mooie schip.
Een paar weken later parkeren we aan het begin de avond onze auto aan het derde Katendrechtse hoofd bij het daar afgemeerde ss Rotterdam. Er is daar voldoende parkeerruimte en dat is maar goed ook. Vanaf die plaats zullen zo’n vijfhonderd gasten met een speciale boardingpas gaan inschepen voor het bijwonen van een onvergetelijke avond zoals er maar weinig in de branche zijn gehouden. Bert en Gert zijn gewend veel werk te maken van hun kroonjaren. Dat is begonnen bij twee maal vijftig, samen honderd. “De gezamenlijke honderdendertig was ook heel bijzonder”, zegt Gert met een stevige lach. “We hebben familie en vrienden tickets verzonden en uitgenodigd in Spanje waar we het veertien dagen gezelligheid hebben gehad.” Broer Bert woont reeds lang in Spanje en ook Gert heeft daar een mooi stekje. Alleen jammer dat hij er zo weinig tijd voor heeft.
Het feest op de ss Rotterdam vindt plaats in meerdere zalen en op de grote achterdekken. In zijn welkomstwoord vertelt Gert dat hij het fijn vindt dat er zoveel familie, vrienden en relaties op de uitnodiging zijn ingegaan. Hij memoreert de golfbewegingen die nu eenmaal verbonden zijn aan goede- en slechte jaren van de binnenvaart. Gert is optimist van huis uit, houdt van zijn werk en spreekt altijd over plannen en toekomst en hoopt nog een poosje te kunnen doorwerken. Hij is razend benieuwd of zijn onderneming Koseq de nominatie zal gaan omzetten in het behalen van een prijs voor de beste apparatuur voor het opruimen van olie. Namens de gezamenlijke Kampers ondernemingen biedt zoon Gerbert Kampers zijn vader Gert en oom Bert een cruise aan en hoopt dat ze nog lang in hun midden mogen zijn. Het werd een onvergetelijk feest waaraan niets ontbrak met een omlijsting van verschillende muzikale optredens. Geheel in stijl met de tijd dat het ss Rotterdam in 1962 Rotterdam aan haar eerste reis begon kwam vanuit haar suite als grote verrassing een charmante dame de aller mooiste zaal van het schip binnen. De manier waarop ze was gekleed en zong deed heel veel aan Marilyn Monroe denken. De weergoden deden geen afbreuk aan Gerts optimisme. Na veel dagen met onafgebroken regen werd het een mooie droge avond met een goede temperatuur. Er was geen plaats in Rotterdam waar het gezelliger was dan op het achterdek van dit mooie schip. Drie maal hoera voor Kampers.
(Hans Heiligers)
