Het Duitse verkeersministerie begrijpt niet waar de opschudding vandaan komt rond het onderzoek naar de vaartrechten in Duitsland. ‘Het zou veel erger zijn als we niets zouden doen’, zei Reinhard Klingen, afdelingsleider binnenvaart en vaarwegen, gisteren bij de parlementaire binnenvaartavond in Berlijn.
Het verkeersministerie bereidt een nieuw wettelijk kader voor de vaartrechten voor. Dit moet voorkomen dat de vaarwegen vanaf 2018 onder het nieuwe Bundesgebührengesetz vallen, waardoor de vaartrechten drastisch zouden stijgen. ‘Dan hoef je het niet meer over binnenvaart te hebben’, zei Klingen, en bevestigde daarmee de bezorgdheid in de sector.
Toch noemde hij de commotie rond de studie die het verkeersministerie in opdracht gaat geven merkwaardig. ‘Blijkbaar hebben velen de ontwikkeling verslapen.’
Volgens Klingen zal de sector nauw betrokken worden bij het studiewerk. Hij zei dat geen enkele optie – dus ook niet het eventueel betalen voor het schutten in de sluis Iffezheim – op voorhand mag worden uitgesloten. ‘De politiek moet hierover beslissen en kan dat alleen als alles goed in kaart is gebracht.’
Onvoldoende informatie
Tijdens de jaarlijkse debatavond van de binnenvaartcommissie in het Duitse parlement, georganiseerd in samenwerking met binnenvaartbond BDB en binnenhavenorganisatie BöB, bleek andermaal dat de optimalisatie van het Duitse vaarwegennet een moeizaam proces is. Het groene parlementslid Valerie Wilms vindt dat er sinds de laatste bijeenkomst weinig is gebeurd en dat parlementariërs die zich inzetten voor de binnenvaart onvoldoende geïnformeerd worden.
‘Valt er iets te verbergen?’ wilde ze weten. ‘Is ons vaarwegennet misschien zo slecht dat er dringend geïnvesteerd moet worden om het überhaupt nog draaiende te houden?’ Ook Gustav Herzog (SPD) klaagde over het gebrekkige informatiebeleid en gaf aan dat het 5 voor 12 is. ‘We moeten de middelen voor de vaarwegen stabiliseren en meer plancapaciteit in de Wasser- und Schifffahrtsverwaltung (WSV, red.) creëren.’
Netzzustandsbericht
De sector kaartte opnieuw het Netzzustandsbericht aan, dat de status quo van de vaarwegen en kunstwerken in kaart brengt en daarmee de basis legt voor een doelmatig investeringsbeleid. Men zit al jaren op dit bericht te wachten, maar het is nog steeds niet gepubliceerd.
Volgens Klingen is het rapport al geruime tijd klaar maar wil men het publiceren in samenhang met de infrastructuuranalyses voor de andere vervoersmodi. ‘Dit dwingt ons ertoe opnieuw te kijken of het vaarwegenbericht nog actueel is.’
Samenwerken
BDB-voorzitter Martin Staats noemde het meer dan ergerlijk dat de afgelopen jaren 1 miljard euro niet in de vaarwegen kon worden geïnvesteerd bij gebrek aan ingenieurs in de WSV. Dat geld is verloren voor de vaarwegen. Hij riep de overheid op de samenwerking te zoeken met ingenieursbureaus, zoals de RMD in Beieren.
Volgens Klingen zijn de onderhandelingen hierover gaande, maar moet men de beschikbare capaciteiten in dergelijke organisaties niet moet overschatten. ‘Ingenieurs die sluizen plannen, kunnen niet worden ingezet voor het plannen van werken aan kunstwerken die de burgers beschermen tegen hoogwater. De Beierse bevolking interesseert zich niet voor de aanpassing van de Donau voor de scheepvaart. Die wil vooral beschermd worden tegen overstromingen.’
Multimodale terminals
BöB-voorzitter Rainer Schäfer pleitte voor minder complexe subsidieregels voor de bouw van multimodale overslaginfrastructuur. De subsidies werden vorig jaar niet opgebruikt omdat bedrijven terugdeinzen voor de bureaucratische procedures en de hoge risico’s die het steunprogramma met zich meebrengt. Hij noemde dit een gemiste kans, aangezien multimodale terminals meer lading naar de vaarwegen kunnen halen.
Stap achteruit
Martin Staats vroeg de Europese Commissie zich bij haar emissiebeleid voor binnenvaartmotoren te oriënteren aan de Amerikaanse standaarden. Europese motorfabrikanten vinden de binnenvaart te klein om te investeren in de ontwikkeling van Euro 6-scheepsmotoren. Volgens Staats zullen ze nog eerder de binnenvaartmarkt verlaten. Een veel te ambitieus Europees emissiebeleid zou daarmee ‘een stap achteruit’ betekenen in de verduurzaming van de binnenvaartvloot.
