Vele honderden mensen hebben zaterdag 10 maart in de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal in Antwerpen afscheid genomen van voormalig scheepsaalmoezenier Machar Verhaeghe, die op 2 maart overleed aan de gevolgen van een hartaandoening. Onder de aanwezigen waren vrienden en familieleden van Machar, zijn confraters, aalmoezeniers uit binnen- en buitenland en heel veel schippers. De opkomst was indrukwekkend, een heleboel mensen moesten tijdens de dienst blijven staan omdat er onvoldoende zitplaatsen waren. Het plotselinge overlijden van Machar is voor iedereen hard aangekomen.
Sociaal betrokken
Tijdens de afscheidsdienst werd stil gestaan bij de grote rol die Machar in het leven van menig schipper en jongere gespeeld heeft. Hij was een gedreven man, die in zijn jeugd een opleiding tot schrijnwerker en meubelmaker volgde. De roep om priester te worden, bleef hem volgen. Binnen de congregatie ‘Aalmoezeniers van de Arbeid’ kon hij zijn inzet voor de jeugd, liefde voor de kerk en sociale verbondenheid met mensen combineren.
In 1972 werd Machar tot priester gewijd. Voor medebroeders was hij een toegewijd confrater, die trouw bleef aan het gemeenschapsleven. Twintig jaar lang gaf Machar godsdienstles op technische scholen en begeleidde hij jongeren, met wie hij ook buiten de schooluren graag optrok. Voor Machar was opvoeden meer dan iemand een vak leren; het was leren mens te zijn.
Toen men hem in 1991 vroeg de pastorale zorg voor de binnenschippers in Antwerpen op zich te nemen, twijfelde Machar geen moment. Al enkele jaren was hij aalmoezenier van de scheepsboys en -girls. De schippersgemeenschap sloot Machar meteen in haar hart. Hij kende veel schippersfamilies, geen kilometer was hem te ver om een schipper in nood te bezoeken. De haven en de scheepvaart waren de leefwereld van Machar. Hij voelde zich thuis bij de binnenschippers en zij bij hem. Hij nam ook het initiatief om het kerkschip in Antwerpen te restaureren. Ook na zijn pensionering in 2009 bleven veel schippers een beroep op hem doen.
Grote vriend
Namens de binnenvaartsector sprak Christiaan Herbosch, voorzitter van de raad van bestuur van het kerkschip, tijdens de dienst enkele woorden van afscheid. “We zijn een grote vriend verloren. Machar stond altijd voor iedereen paraat. Hij deelde onze vreugde en verdriet. Onder zijn impuls is het Fonds voor Schippers in Nood opgericht. Machar was ónze aalmoezenier. Hij werd door alle verenigingen die verbonden waren aan het kerkschip op handen gedragen.”
Machar zou op 8 juli zijn 40-jarig priesterschap vieren en keek daar erg naar uit. In de nacht voor zijn overlijden verstuurde hij nog uitnodigingen per e-mail voor zijn feest. De afgelopen maanden volgde hij ook de voorbereidingen van de verhuizing van het kerkschip van nabij. En er stonden nog zo veel andere mooie ontmoetingen in zijn agenda. “Het leven is een vaart tussen de oevers van de tijd en de oneindigheid”, zo sprak een van zijn confraters tijdens de dienst. “Machar is vertrokken voor zijn laatste ontmoeting.” Woorden van troost op de rouwbrief: “Als het schip verdwijnt achter de horizon is het niet weg. Alleen wij zien het niet meer.”
Machar Verhaeghe is in intieme kring te ruste gelegd op de begraafplaats van zijn woonplaats Kapellen.
(Sarah De Preter)
