In 1962 startte Geert Scheers met Thuishaven Veerdiensten in Deventer. Hij is nu zestig jaar pontbaas. Nog steeds kruipt hij, indien nodig, zelf achter het roer. Het 60-jarig bestaan was reden voor feest. Dat vond 19 november plaats op het mps Eureka, van de in 1978 door Scheers opgezette rederij, die in 2004 is verkocht.
Geert Scheers runt de veerdienst tussen De Worp en Deventer. Hij doet dat natuurlijk niet alleen… De dochter van de vorige veerbaas werd al snel zijn vrouw: Dinie Scheers-Wijhe.
In 1962 was Scheers de jongste voetveerschipper, inmiddels is hij met zijn 78 jaar een van de oudsten. Zijn dochter Daniëlle is samen met haar man George Keibler tot het bedrijf toegetreden. Zij hebben de intentie het later over te nemen. De toekomst van het voetveer blijft gewaarborgd.
12 cent
Geert Scheers nam de veerverbinding in 1962 over van de drie gebroeders Wijhe en hij trouwde vervolgens met de middelste dochter van een van de eigenaren. In 1962 kostte een retourtje De Worp-Deventer 12 cent (in het guldentijdperk), nu is het 1,70 euro.
Vroeger werden passagiers met de omgebouwde vlet de IJssel heen en weer gevaren. Die had nog een dieselmotor. Sinds een jaar vaart de Stad Deventer E de voetgangers elektrisch naar de overkant.
Tot 1948 was er een schippersbrug voor de verbinding naar Deventer en in de oorlog, na beschadiging, werd er geroeid, dit ondanks de sterke stroming. Na het verdwijnen van de schippersbrug in 1948 kwamen de roeiboten definitief terug als verbinding naar Deventer. Zo ontstond de veerverbinding.
Later kwamen er bruggen, hetgeen wel voor een dipje in het aantal passagiers zorgde. Dit alles wordt uitgebreid beschreven in het jubileumboek 60 jaar Thuishaven van pontjesbaas naar scheepsmagnaat.
IJssel en Stokvis
Motorvlet de IJssel uit 1928 was zijn eerste schip. Het had tot 1955 van Emmerik (aan de Rijn) naar de overkant gevaren. Een nieuw vlak en nieuwe techniek kreeg het pontje bij de indiensttreding in Deventer. In 1998 breidde Scheers de vloot uit met de Stokvis die werd aangepast als voetveer, voor zeventig personen.
In 1962 voer hij tijdelijk met een sleepbootje tot de IJssel klaar was. Wethouder Timmer van Deventer opende de dienstregeling. Dagelijks maakten een paar honderd passagiers er dankbaar gebruik van..
Eureka
Toen de oude bailybrug werd vervangen door een brug met fietspad, zakte het aantal passagiers in. De vraag rees: stoppen of doorgaan?
Ter compensatie ontwikkelde Scheers al snel dagtochtjes met zijn reservebootje over de IJssel. Dat sloeg aan, er kwamen versnaperingen en koffie bij. De tochten groeiden harder dan de veerverbinding. Dat was de aanzet voor Rederij Eureka.
Al snel werden het evenementen voor bedrijven. In die tijd zorgde Dinie voor de boekhouding en het kantoor, daarnaast runde zij de veerdienst
omdat Scheers veel onderweg was. “Het aantal passagiers was laag en het leek soms wel een hobby. Daar kwam eind negentiger jaren verandering in.”
Hoge stroomprijs
Scheers liet de Stokvis in 1998 aanpassen voor zeventig passagiers. Stapje voor stapje trokken het toerisme en het woon-werkverkeer aan. Daarop besloten Dinie en Geert in 2004 de rederij te verkopen en gingen ze alleen met de veerverbinding door.
Net vóór de coronapandemie besloot Scheers in overleg en op verzoek van de gemeente Deventer elektrisch te gaan varen. In 2021, midden in de volgende dip door de coronatijd, kwam de Stad Deventer E in de vaart. Capaciteit: 100 personen.
“Het schip bevalt uitstekend.” Eén ding staat Scheers echter tegen:
“Inmiddels betaal ik tienmaal meer voor een kilowatt stroom dan een jaar geleden. Dat maakt de exploitatie en het terugverdienen van de grote investeringen een stuk moeilijker. De passagiers zijn na de coronatijd gelukkig weer teruggekomen.”
