Sommige ideeën laten je niet los. Dat plan om de Noordzee in te dammen, hoe realistisch is dat? Belachelijk natuurlijk; 637 kilometer dammen – 21 Afsluitdijken – in twee stukken: één tussen Cornwall en Bretagne en één van Bergen in Noorwegen via de Shetlands naar Schotland, als bescherming tegen de onvermijdelijke zeespiegelstijging van ruim 2 meter.
De meeste reacties bestaan uit de opsomming van de problemen die je veroorzaakt: de Noordzee en de Oostzee worden zoet door de instroom vanuit dertien rivieren, waarmee de zeehonden verdwijnen; je hindert het scheepvaartverkeer niet zo’n beetje en je moet het water kwijt dat de rivieren uitspugen in de zee. En we verliezen de getijden.
Allemaal erg bekrompen, waarom niet gewoon leegpompen? Het continentaal plat stond bij de laatste ijstijden ook droog. Een stuk land erbij voor Europa van bijna een miljoen vierkante kilometer – dat is meer dan Frankrijk en Duitsland samen. Vele jaren werk voor duizenden in planning, baggeren, aanleg van havens en vaarwegen, vliegvelden, spoorlijnen, steden en natuurgebieden. Jawel, met één of twee gigantische zeehavens, direct via (nog aan te leggen) vaarwegen verbonden met Londen, Parijs, Kopenhagen, Hamburg en – vooruit – Rotterdam en Antwerpen en de nieuwe steden op het voormalige Continentaal Plat.
Dat leegpompen ligt wellicht wat gevoelig bij onze Britse vrienden en misschien ook bij de Scandinavische landen, maar die landen kunnen een flinke ‘slotgracht’ houden, keurig netjes aangelegd door Nederlandse ingenieurs. Het Coronavirus laat zien dat de wereld best aardig in staat is tot rigoureuze beslissingen en samen aanpakken, als iedereen zich maar bewust is van de urgentie. Het is natuurlijk een langlopend project.
Het alternatief is om alle landen aan deze zeeën te omdijken (wat veel duur der is) of om 25 miljoen mensen die onder de zeespiegel komen te wonen (onder andere de Randstad en Kopenhagen), te verhuizen. De vraag is waarheen.
Het is wel frappant dat door een flink stuk zee weg te halen, er onwijs veel werk voor de scheepvaart komt. Wat denk je van al die landverplaatsingen en in feite het verlengen van de rivieren? En dan hebben we het niet eens over het prestige (terwijl dat bij grote infrastructurele projecten altijd op de eerste plaats komt).
Ik wil me niet verlagen tot een kreet als ‘Make Europe great(er) again!’ maar het is wel een statement, alleen al als de havens tussen Le Havre en Hamburg samen de grootste haven ter wereld neerleggen. Je creëert een astronomische waarde.
Maar eerst krijgen we een periode van landjepik. Wie mag welk stukje land het zijne noemen? Kwestie van dobbelstenen gooien toch?
