Het nieuwe mdcs St. Antonius heeft het DNA van zijn voorgangers. Versterkt met de maritieme innovatie van onze tijd plus 720 stuks containers in de ‘genen’ is het een transportmiddel waar je spoor en weg mee aankunt! In de relatie met Rensen Shipbuilding als cascoleverancier, installateur Dolderman en sinds 1986 met Rhinecontainer, vaart eigenaar vof St. Antonius blind op duurzaam- en betrouwbaarheid.
De doop vond plaats aan de ‘Doldermankade’. (foto’s Johan de Witte)
"Op voorspraak van St. Antonius hebben mensen niet enkel teruggevonden wat verloren was, maar wisten ze zich gesterkt om steeds de goede weg door het leven te vinden met welzijn naar lichaam en geest en niet slechts met economisch en financieel geluk tot doelstelling", zei aalmoezenier Bernard van Welzenes. Daar sta je dan toch maar even aan de ‘Doldermankade’ als de champagnebruis nog van de huid stroomt en je hebt Betty Bosman-Driessen en kleinkind Carolijn ontroerd horen zeggen: "Ik doop u St. Antonius en wens bemanning en schip goede vaart." Altijd mooi, altijd emotie.
Zeker als het door de jaren heen de zesde editie van de St. Antonius betreft. Hierna doopte de natuur het schip met regendruppels, die het gezelschap met spoed naar Café Restaurant Merz deden verhuizen voor toost en spijzen.
Geven en nemen
In de 19e eeuw verfde overgrootvader Bosman St. Antonius al op zijn boeiing. Nu staan Antoon en Roland Bosman aan het roer, die het reeds jaren geleden van hun ouders overnamen. Het vorige mdcs St. Antonius ging in 1999 van start, eveneens voor Rhinecontainer. Behoudens vaarwatersperring heeft de St. Antonius in tien jaar tijd geen dienstuitval gehad. Door een combinatie van vakmanschap, uitstekend materiaal, samenwerking met Rhinecontainer en Dolderman lag het koppelverband in de pakweg duizend reizen zonder mankeren op tijd onder de kraan.
Deze nieuwe St. Antonius is in een moderne jas gestoken. “Met goed materiaal en een crew aan boord waar je op kunt rekenen, kan een firma vooruit:, zegt Marcel Hulsker, managing director van Rhinecontainer. Hij vind de gebroeders Bosman naast zich om scheepvaart als betrouwbaar en milieuvriendelijk kwaliteitstransport helder in beeld te brengen. Rhinecontainer staat achter de slogan ‘Delivering our promise’: wat we beloven, leveren we ook.
De relatie tussen Bosman en Hulsker stamt al uit 1992. Antoon Bosman: "Met contractbesprekingen waarin doorgaans sprake was van tegengestelde belangen, zijn we door de jaren heen op een marktconforme manier tot een vergelijk gekomen. Samenwerken is geven en nemen. Transportcapaciteit aanpassen met duwbakken is een concept dat werkt. De flexibiliteit hiervan is een pré. Er blijft een bak in Mannheim achter met twee medewerkers aan boord, die in de tijd dat het schip retour Karlsruhe vaart, behandeld wordt.”
EMS
De bak met vleugels van de St. Antonius II laat de kop heel en houdt model plus snelheid intact. Wellicht onzinnig taalgebruik voor de leek, niettemin 1en 2 voor de maritieme lezer, die begrijpt dat zo’n koppelverband niet onlosmakelijk aan elkaar verbonden is. De bak heeft alles in zich om solo in een havengebied te bewegen.
De St. Antonius beschikt over twee maal 1600 pk van Caterpillar. Wanneer deze onverhoopt mochten uitvallen, zijn er drie boegschroeven van elk 700 pk die noodzakelijke manoeuvres, waar dan ook op de rivier, mogelijk maken. Overigens kreeg de St. Antonius na een geslaagde proefvaart met drie bakken (in totaal 13.750 ton) het IVW-certificaat. Met 6000 ton geladen mag het koppelverband met één motor varen.
Twee koproeren van Van Wijk tackelen de drift in de hang van Gernsheim en zelfs de Betteck ronden blijkt kinderspel. Functioneren doet het verband uitstekend en dat komt volgens Roland Bosman voor een belangrijk deel op het conto van Electric Marine Support (EMS), dat het elektrisch installeerde. "Fantastisch gewerkt, evenals met Dick Alblas en Jeffrey Janmaat van Dolderman", aldus Roland, die na de inbouw van twee schepen achter elkaar van enige expertise mag spreken.
Glimmend van de lak
Met kingsize belettering heeft Down The River Signs de St. Antonius op de kaart gezet Alubouw de Mooy deed dit met een fraaie kleine stuurhut en Beerens was er voor de masten. Komend vanuit China zijn de casco’s op de helling geweest bij Theo Gink van Dockside en bij Scheepswerf ‘t Ambacht hier en daar gemodificeerd.
Daarna naar A.J. Den Breejen & Zn in Dordrecht, waarna de schepen roestproof en glimmend van de lak bij Dolderman voor inbouw arriveerden. Teunis Verveer timmerde met zijn mannen ‘werken en relaxen op het water’. De riante stuurhutlessenaar heeft kwaliteit in een fraaie vorm. Net als de stuurhut (van Kampers) zelf.
De eerste reis is achter de rug. Na zo’n jaar of drie organiseren, het verslijten van schoenen en een aantal mobiele telefoons terug aan boord met broer Roland en zoon Angelo, is een onbetaalbare therapie die louterend werkt. Antoon: "Je verleert het nooit, het is net als zwemmen”. Roland: "Antoon heeft alles mis gevaren." Angelo: "Je leert wel wat van die twee."
(Johan de Witte)
