Of de motie om de voorlichtingsbureaus van spoor, binnenvaart en shortsea na 1 januari 2013 nog te subsidiëren nou wel of niet door de Kamer wordt aangenomen, minister Melanie Schultz wil het niet. Waarom ze dat niet wil, is interessant.
De redenen zijn:
– de subsidies lopen al zo lang
– het is verantwoord en in lijn met het kabinetsbeleid de subsidies te stoppen
– de bureaus weten al jaren dat het afloopt
– als we de beslissing uitstellen, moeten we er in de toekomst weer over discussiëren.
Dat is het. Ik schrik van die redenering. Geen woord over waarom die subsidie werd verleend, of het beoogde doel bereikt is. Er is zelfs geen woord over de inhoud. Je kan deze redenering zonder een enkele wijziging plakken op elke subsidiestop. Dat is waarschijnlijk ook gebeurd. Niet zeiken, we hebben in het verleden al genoeg kruit hieraan verschoten.
Ik vind dat erg omdat dit de door ons gekozen en betaalde bestuurders zijn, die zo ongeïnteresseerd besturen. Vooral als je je betoog begint met de opmerking een warm kloppend hart voor onze vaarwegen en binnenvaart te hebben. Op zich al een beetje rare mix van de uitdrukkingen ‘mijn hart klopt voor…’ en ‘een warm hart voor…’. Dan zie je al dat het een beetje slordige, plichtmatige opmerking is. O ja, dat moet ik ook nog zeggen. Aan het slot van haar reacties in de tweede termijn over de binnenvaart, komt de aap uit de mouw. Dan zegt ze: “Voorzitter, hiermee heb ik het blokje maritiem achter de rug. Straks komen de grote blokken: spoor en ov en wegen.” (let op dat verkleinwoordje ‘blokje’ tegenover de ‘grote blokken’)
Je moet helemaal geen subsidie van haar willen hebben. Ik begrijp trouwens best wel dat subsidie nooit eeuwigdurend mag zijn, want dan wordt het een overheidsactiviteit. De binnenvaart zit op z’n top, althans bij dit ministerie, je komt nooit in de buurt van spoor en wegen. Je kan gaan zitten kniezen dat die meer (aandacht) krijgen – en dat zal ook nooit veranderen (al krijgt het voorlichtingsbureau van het spoor straks ook niks meer uit Den Haag) – maar je kan de zaak ook omdraaien. Eindelijk zijn we verlost van die bemoeienis van de overheid. Een beetje poëtisch zou zijn te zeggen dat we onder moeders vleugels onze eigen broek op gaan houden. Maar mooier is natuurlijk als je eindelijk die overheid van je af schudt. Dan is er dus ook veel meer reden om zelf de schouders eronder te zetten. Wel van de daken roepen dat we zo’n volwassen modaliteit zijn en dan niet in staat zijn dit fatsoenlijk van de daken te schreeuwen, zonder dat de overheid je hand vasthoudt.
Sponsoring
Laat alles maar sponsoren en plak er maar een etiket op van de ondernemer die meebetaalt aan een project. Dus in plaats van een bedankje, staat z’n logo prominent erbij en wordt het zelfs een echt Danser-onderzoek, een Interstream-Award, een Veka-expositie, de Rhinecontainer-waterstanden of een Wijgula-congres. Prima reclame en die namen worden dan ook wat bekender buiten de binnenvaart. Hebben we wat uit te leggen. Dat willen we graag.
Als geboren Delftenaar was ik in 1975 uiteraard fan van Raak Punch (genoemd naar sponsor Raak, een sparkling frisdrank) toen dat wereldteam de basketball-eredivisie won. Dat dit team van Delftse studenten voordien gewoon Punch heette, wist niemand meer in 1975.
Ja, ik begrijp ook wel dat een particulier niet direct staat te springen om z’n familienaam te hechten aan een project of gebeurtenis (hoewel…).
Neem bijvoorbeeld het Maatwerk team. Prachtig dat deze acquisiteurs al iets hebben bereikt (interesse bij verladers voor continentaal vervoer over water), maar het is natuurlijk wishful thinking te verwachten dat je in anderhalf jaar tijd die knop bij de verlader om kunt zetten, ook al is het allemaal nog zo vernuftig, ludiek en trefzeker in de markt gezet. Er is veel meer tijd en mankracht voor nodig. Daar zou de binnenvaart geen moeite mee mogen hebben. Tijd dat de professionals daar hun schouders onder zetten. Als je vindt dat je bedrijfstak groots is, denk dan ook een beetje groots en werk eraan mee. Zeg niet dat de reclame voor jouw sector maar moet worden geregeld door de overheid.