CBRB-ereleden Rinus de Korte en Bert Visser roepen, in het licht van het transitieproces in de binnenvaart, de organisaties op de kennis die ze in huis hebben ter beschikking te stellen van de sector.
Transitie: waar zijn we al gekomen? Beste mensen, al een heel eind! Recht van spreken in het openbaar heeft iedereen, dus daar maken ook wij maar eens gebruik van.
KSV heeft met haar kennis over infra, georganiseerd in veel afdelingen met een groot aantal vrijwilligers, een zeer waardevol fijnmazig netwerk. De BBU mag veel Varende Ondernemers tot haar leden rekenen (en dat is ook niet vanzelf tot stand gekomen, het heeft een goede reden).
Iedereen weet dat bij het CBRB over bepaalde zaken veel kennis aanwezig is, wat van groot belang is voor de Rijn- en binnenvaart (bijvoorbeeld regelgeving en gevaarlijke stoffen). Maar als elke organisatie met haar specifieke kennis, bij herhaling de andere organisatie daar fijntjes op gaat wijzen, roept dat bij de ander frustraties op…en dat is dus niet echt zinvol en verstandig.
Als (ere)leden van het CBRB zeggen wij daarom het volgende richting bestuur van het CBRB, als we menen en weten dat we specifieke kennis binnen het CBRB hebben (dat ons inszien af en toe iets te veel door uitspraken wordt benadrukt) moeten we juist deze kennis onverkort willen delen met de andere brancheorganisaties. Dat wekt en schept vertrouwen naar de organisaties en de gehele sector!
Het CBRB kan dit concretiseren door onverbloemd en oprecht de KSV en de BBU de hand te reiken en aangeven deze kennis voor de gehele sector ter beschikking te zullen stellen. Daarmee win je vertrouwen. Dictaten opleggen en proberen alles tot de punt en komma dicht te timmeren en dit in een convenant uit trachten te onderhandelen, daar komen we niet verder mee, mede omdat ook zoiets als ondemocratisch wordt ervaren en daardoor het wantrouwen wordt aangewakkerd.
Daarom is het juist op dit moment, nu alle partijen al heel ver zijn gekomen (BBU heeft ook een grote toezegging gedaan), cruciaal en verstandig om de openstaande punten niet op de spits te drijven. Om er maar één te noemen: het hard opstellen in stemverhoudingen door het CBRB leidt tot niets. Dicht getimmerd of niet! (overigens schatten wij in dat de overige partijen daar niet mee in zullen stemmen.)
Korte uitleg hierover: indien men noodgedwongen binnen een vereniging over essentiële zaken toch wil gaan stemmen, dan heeft het bestuur gefaald door groepen niet op één lijn weten te brengen. Daar moesten wij ook wel eens de tijd voor nemen, maar we kwamen er met elkaar altijd uit.
Ondergetekenden voorzien dan het volgende: als er over essentiële zaken binnen een vereniging gestemd moet gaan worden, dan is de kans zeer groot dat de minderheid (9 van de 10 keer) zich zal afkeren van de betreffende vereniging, en is de zaak verloren. De stemverhoudingen in een convenant dichttimmeren lost ook niets op. Dan krijg je een patstelling en gijzelt de één de ander en wordt het probleem niet opgelost. En wat heeft een stemming dan in positieve zin opgelost?? Niets…helemaal niets! Integendeel, wel iets negatiefs: onderling verstoorde verhoudingen.
Samengaan zal in het begin natuurlijk niet altijd even makkelijk zijn, maar men moet het doel voor ogen houden. “Een effectievere en betere lobby, landelijk en binnen Europa.”
Van wezenlijk en groot belang is dat er straks mensen zonder eigen of zakelijke belangen in de besturen komen en daardoor vrij en verstandig kunnen handelen. Gevraagd zijn onafhankelijke bestuurders met veel bestuurlijke ervaring, die affiniteit met de sector en de cultuur van de in de Rijn- en binnenvaart werkende mensen hebben. Bestuurders dienen alle betrokkenen de beste weg te wijzen en moeten in staat zijn iedereen daarvan ook met visie te overtuigen. Dus toekomstige bestuurders dienen niet op confrontatie uit te zijn, maar juist op consensus aan te sturen, en dit ook daadwerkelijk op een verstandige wijze weten te verwezenlijken.
Het CBRB draagt nu binnen de transitie veel verantwoording, maar als je kennis in huis meent te hebben, gebruik deze kennis en handel dan ook in de zin van die kennis. Hierbij citeren wij een zinsnede van een professor van een universiteit bij zijn toespraak voor afgestudeerde mensen:
”U mag zich nu Ingenieur (Ir.) noemen. Maar dat telt niet en is van ondergeschikt belang. Wat telt is dat u uw kennis ter beschikking stelt in het belang van de maatschappij!”
Beste bestuurders en mensen binnen het CBRB, gebruik de gedachtegang van deze professor en stel uw kennis ter beschikking van allen in onze sector en stap over uw schaduw heen.
Rinus de Korte
en Bert Visser
(ereleden CBRB)
