Het jaar is nog jong als de Nieuwjaarsparty 2020 van De Wandelgang aan boord van de Emily Brontë van Scylla op gang komt. Bij de entree verwelkomt het bestuur van de binnenvaartsociëteit de feestelijk geklede gasten. Had de naamgeefster van deze Rhinecruiser nog kunnen meekijken, dan zou ze zich over de robes, kostuums en chic hebben verbaasd. In de tijd van de schrijfster (1818–1848) waren het fluwelen kuitbroeken, laag uitgesneden korsetten of hoepels onder de rok. Anno 2020 moet het slank, strak en eigentijds zijn. Say yes to the party dress!
Veel geluk en gezondheid in 2020
Voorzitter Dirk Jan Bezemer hield zijn traditioneel strakke speech en wenste namens De Wandelgang alle aanwezigen een geweldig jaar en veel geluk en gezondheid voor 2020. Hij verheugde zich over de komst van zoveel leden en vrienden.
Als vooruitstrevend, eigentijdse maritieme club, die gaat voor sfeer en functionaliteit, meldde het voltallig bestuur blij te zijn met nieuwkomers. De teller staat op 510 leden, meldde Bezemer. Hij sloot af met een klap op de bel, al was dat deze keer een belletje. De grote scheepsbel van De Wandelgang staat bij een gewaardeerd lid van de Wandelgang die hem koestert en poetst. De champagne voor de toost ging rond: proost op het nieuwe jaar.
Bijpraten
Even ver van natte en droge lading of agrariërs op de snelweg konden de gasten bijpraten: PFAS, stikstof en uitstoot moeten van de baan, de Brexit komt eraan. Politiek lijkt in Den Haag, laveren naar een dik pensioen of graaien in de kas. Onze tijd verandert snel; de tijd vliegt van de wijzers, nooit staat ze ook maar even stil. Energietransitie? Adieu, mijn oude trouwe diesel. Ach jongens, wat zijn een zeehaven en vergroening nou helemaal zonder binnenvaart? Tot: “Kom laat de dagelijkse gekte nu eens even voor wat het is, we gaan dineren!”
Dat Bernhard van Welzenes beloofde zijn speech kort te houden en dat de contributie hetzelfde als voorgaande jaren zou blijven, mocht rekenen op volledige instemming en leverde een donderend applaus op. Alle egards naar de penningmeester en zijn behoudende team. En dat in een tijd waar het geld tegen de plinten klotst en er onder andere 2,5 procent meer in het loonzakje zit, maar de publieke zorg kant noch wal raakt, het boodschappenmandje plus BTW 3 procent duurder is geworden en bijvoorbeeld de levering van een nieuw schip twee jaar geduld vraagt. Plus of min, leg het maar uit.
Ontwijnen
Met het eigentijdse begrip ‘ontwijnen’ ving Van Welzenes onvoorwaardelijke aandacht. De vermoedelijke betekenis klinkt verontrustend, niettemin is ‘ontwijnen’ heel wat anders dan stikstof in de lucht. Het riekt naar een langer, alcoholvrij leven, zonder saai of ongezellig te worden. Hoe het gezelschap het ‘ontwijnen’ ook interpreteerde, het praktiseren ervan werd tijdens de Nieuwjaarsreceptie nog even uitgesteld.
‘Onze’ aalmoezenier heeft geen recept, wel heeft hij humor en zaait hij welzijn en verbinding. Van Welzenes besloot met iedereen veel geluk en vrede toe te wensen, veel liefde voor elkaar, aandacht voor naasten… Dan wordt het een prachtig jaar.
tekst: Johan de Witte