Voor wie er geen touw meer aan kan vastknopen: de leden van de organisaties zijn goed bezig om tot één organisatie te komen. Het lijkt allemaal heel ingewikkeld en vrolijk chaotisch met werkgroepen, fusies en vergaande toekomstfantasieën, maar dat is nodig. Als je de ingrediënten van een brood bij elkaar gooit, lijkt het nergens op. Na geduldig kneden, rijzen en bakken krijg je een eetbaar geheel en als je niet te lang wacht met het nuttigen ervan, is dat onovertroffen kost.
Zaterdag was de presentatie van ‘een nieuwe vereniging’ (formerly known as ‘BinnenvaartUnie’) en ‘een nieuwe tijdelijke werkgroep’, die we vanaf nu ‘De Korte Werkgroep’ noemen, naar voorzitter Rinus de Korte. De bedoeling is ondubbelzinnig: de georganiseerde varende ondernemers willen met één stem spreken en omdat je niet zomaar alle bestaande clubs overboord kan zetten, vormen ze alvast samen een platform. Rinus de Korte deed een mooie, cryptische uitspraak: “Als we sterk genoeg zijn, gaan ze knopen tellen.” Read my lips, dacht hij erachter. ‘We’ staat hier voor het tijdelijke platform, ‘ze’ zijn de ongeorganiseerde schippers. De ‘knopen’ zitten aan hun overhemd en het tellen ervan dient om te beslissen je te organiseren.
Zoals gebruikelijk in een chaotische tijd buitelen de gebeurtenissen over elkaar heen, want de formele vereniging van de bij Kantoor Binnenvaart aangesloten clubs en ondernemers gaat eigenlijk vooraf aan het platform van De Korte Werkgroep terwijl het transitiecomité bezig is met het post-platform tijdperk als de hele binnenvaart one happy family is.
We zitten nu nog in de onthechtingsfase van de oude clubs die kennelijk de leden een identiteit gaven. Als iets al heel lang hetzelfde is, dan zal het wel aan verandering toe zijn, denk ik altijd. Je identiteit, dat ben je zelf, je hoeft echt je paspoort niet in te leveren als je club fuseert. De Vereniging Zonder Naam zet de deur wijd open voor nieuwe leden en organisaties mits die bereid zijn zich te committeren aan het mandaat van een bestuur dat ze zelf kiezen. Die deur stond trouwens allang open, alleen is het voor velen te veel moeite om over de drempel te stappen.
Naar analogie van het donorcodicil: iedereen met een schip of boot is automatisch lid en kan dat lidmaatschap zonder gevolgen opzeggen. Dan hoef je die deur niet steeds voor ze open te houden. Die mogen ze zelf open doen.
