Als de schippersvrouw na een drukke dag eindelijk in bed ligt gaan haar gedachten naar moeder die er sinds eergisterochtend niet meer is. En hoewel deze tot het laatst toe zelfstandige vrouw een meer dan gezegende leeftijd heeft bereikt, krijgt de schippersvrouw er toch een raar gevoel van in haar buik.
Maar voor ze er aan toe komt om verdriet te voelen verschijnt haar vader, die er al bijna dertig jaar niet meer is, haarscherp op het netvlies.
Het beeld is veel duidelijker dan een normale herinnering en hij kijkt haar opgewekt met zijn twinkelende oogjes aan. Hij ziet er ook veel jonger uit dan toen hij nog leefde. Meer zoals toen hij nog voer, maar dan met een sterkere uitstraling.
Na hem komen twee overleden familieleden van moederszijde, aan wie de schippersvrouw al jaren niet meer gedacht heeft, in beeld. Ook die zien er blij uit. Zij brachten hun vakanties bij haar ouders aan boord door en ook later aan de wal kwamen ze regelmatig logeren.
Ze waren heel hecht met elkaar. Men schijnt het leuk te vinden haar terug te zien.
Maar voor ze hier verder over nadenken kan, verschijnt het lachende gezicht van een man. Vol verbazing kijkt ze er naar en ze heeft even nodig om te weten wie dit is.
Dan beseft ze dat hij een aangetrouwde oom is. “Onkel Willy”, zegt ze bijna hardop van verassing tegen de man die als eerste van allen gestorven was, want aan hem heeft ze zeker al tientallen jaren niet meer gedacht. Ook hij laat duidelijk merken dat hij blij is haar te zien.
Nu hij daar zo levensecht is, komen de herinneringen en die zijn heel warm en de schippersvrouw beseft dat zijn liefde voor haar groot is. Hoe ze ook haar best doet, meer familieleden kan de schippersvrouw echter met geen mogelijkheid oproepen en het is daarom vooral door Onkel Willy dat de vrouw beseft deze beelden niet zelf tevoorschijn getoverd te hebben. Al deze mensen zien er heel ontspannen uit en de sfeer voelt goed. Het lijkt wel of ze net als vroeger met zijn allen op de roef zitten. 
De schippersvrouw is blij deze mensen te zien want het maakt haar duidelijk dat moeder weer opgenomen zal worden in haar eigen kring. En met een goed gevoel slaapt de schippersvrouw in. Wetend dat ze haar moeder op een dag zal weerzien.
