“Alles draait om de eenvoud”, zong Henk Westbroek in 1983. “Als het geen oorlog is dan ben je ook niet fout.” Als het niet regent dan is het droog.
Dat laatste rijmt niet, dat heb ik verzonnen. Iedereen loopt rond te bazuinen dat het klimaat en het weer zo ingewikkeld zijn, maar dit lijkt me toch niet zo moeilijk. Als het lang niet regent, droogt alles uit. Als het niet genoeg heeft gesneeuwd op de Alpen (en de gletsjers krimpen al een tijdje), valt er niet veel te smelten en zal minder smeltwater zijn weg naar zee zoeken, en daarmee verliest de Rijn een deel van zijn voeding.
De alternatieve voeding is de regen die valt langs de bovenloop van de rivier. Als beide vormen van neerslag het laten afweten, is laag water in de rivier zeer waarschijnlijk. Je bent dus voor het water in de Rijn afhankelijk van het weer.
Gelukkig heeft het weer helemaal niets te maken met het klimaat, anders zou je gaan denken dat de Rijn één van de eerste slachtoffers van de klimaatverandering is. Deskundigen hielden de afgelopen weken hardnekkig vol dat de huidige droogte absoluut niet het gevolg is van klimaatverandering, maar het gevolg van ‘de natuurlijke grilligheid’ van het weer. Het is namelijk een combinatie van gebrek aan regen, hoge temperaturen en veel zonneschijn. Wat zouden we toch moeten zonder deskundigen?
Toch voel je op je klompen aan dat dit bizarre weer iets met het klimaat te maken moet hebben. Gelukkig kloppen de klompen. Klimaat is niets meer dan het weer tijdens een door mensen verzonnen periode van dertig jaar. Maar laten we eerlijk zijn: daar koop je niks voor. Je kunt geen dertig jaar zitten wachten om zeker te weten of het hoge én lage water van 2011 de gevolgen waren van klimaatverandering of dat het gewoon een toevallige samenloop van omstandigheden was.
Als de droogte echt de spuigaten uitloopt en we met een zomer worden geconfronteerd waarin je maandenlang met droge knieën van Kaub naar Oberwesel kan lopen, dan is het geen geruststelling dat dit gezien over een periode van dertig jaar niet zo uitmaakt. Het maakt namelijk 
wel uit voor de ondernemer die na een rampzalige crisis tussen de stremmingen door probeert het hoofd boven water te houden. Voor hem doet net zo min ter zake of het door die absurde kooldioxide-uitstoot van mensen komt en het dus eigenlijk een geval was van ‘eigen schuld dikke bult’. Wie niet lief is, die is stout. Alles draait om de eenvoud.
