De plantjes [Vareling]

Ze zijn nog niet aan de reis en liggen tegen de kant. Er moet een brief gepost worden en de schippersvrouw neemt het op zich om dat te doen. Dan kan ze er meteen lekker even tussenuit.
Nadat de brief gepost is, rijdt ze door naar het dorpscentrum en daar ziet ze dat er markt is. Het is altijd handig om een brood extra in de vriezer te hebben en een nieuw tijdschrift is ook wel prettig. Na deze artikelen gekocht te hebben zijn er twee stukken overheerlijke kaas aan de beurt. Een groot stuk met komijn en een kleiner met kruiden. Net op het einde van de markt is er een kraam met planten.
Het gaat haar door het hoofd dat het graf van haar vader er laatst niet mooi bij lag. Een paar vaste, bloeiende plantjes zouden het geheel zeker wat acceptabeler maken. Ze bekijkt de kraam en kiest drie plantjes uit in bijpassende kleuren. Ze steekt ook nog een kaarsje op in de kapel waar ze langs komt en dan moet ze weer naar boord.
De plantjes staan een paar dagen op de aanrecht en als ze er mee thuiskomt, gaat ze direct door naar het graf van haar vader. De steen wordt netjes afgewassen zoals haar moeder het vele jaren geleden ooit dagelijks deed toen het gemis nog heftig was.
De schippersvrouw kijkt naar het graf waar haar vaders naam op staat. En heel raar: na al die jaren doet het opeens pijn en in gedachten ziet ze de man heel duidelijk voor zich. Ze realiseert zich hoe vreemd het is dat herinneringen zo lang blijven. En zo helder alsof het gisteren was.
Ze gooit het oude grafstuk weg en maakt daarvoor in de plaats een gat voor de plantjes. Lila rechts, wit in het midden en roze links. Daarna blijft ze er nog een poosje staan. De naam van haar moeder staat reeds op de steen. Maar gelukkig is daar nog geen datum bij.
Opeens krijgt de schippersvrouw haast om naar haar ouderlijk huis te gaan want mama is er immers nog. Wel op een meer dan gezegende leeftijd. Dat wel. Maar toch. Ze fietst naar haar moeder, drinkt er koffie en vertelt over haar eigen leven. Ze gaat nog steeds een beetje geestelijk bij haar op schoot zitten zoals alleen bij een moeder kan. En ze is blij dat ze die nog steeds heeft.