Het is weer die tijd van het jaar: kerstlampjes, goede voornemens en… bizarre bedragen in de loterij. Een staatslot kan zomaar 30 miljoen opleveren. De kans dat Sluis Weurt een jaar lang vrij blijft van storingen is bijna groter, maar toch: wat zou u doen met die 30 miljoen? Schenken? Doneren? Of investeren?
Investeren in een schip is nooit een slecht idee. Dat blijkt ook als we iedere twee weken de Binnenvaartkrant lezen. Mooie foto’s van nieuwe, moderne schepen waar de maritieme toeleveranciers en eigenaren terecht trots op zijn. Ons valt op: het zijn vooral schepen van 3.000 tot 13.000 ton. Logisch, want massa is kassa. Maar… bedienen we daarmee de hele markt? Of bouwen we een vloot die vooral een zeer efficiënte oplossing biedt voor de grootschalige industrie in Europa?
Wij spreken in ons werk veel met verladers die binnenvaart inzetten of overwegen om dat te gaan doen. En wat blijkt? Lang niet bij alle ladingpakketten past het om 3.000 ton of meer in één keer af te leveren. Simpelweg omdat er geen opslagruimte is, er gesneden moet worden in de voorraadkosten of het gewoon een wat kleinschaligere industrie betreft.
Niet zelden krijgen wij de vraag: “Zijn er nog wel schepen tot 1.600 ton?” En daar wringt het. Er is veel vraag naar het vervoer van kleinere partijgroottes, maar het aanbod van scheepsruimte om het te vervoeren? Dat krimpt.
Dus wat zouden wij doen met 30 miljoen? Investeren in schepen tot 86 meter! Niet uit nostalgie, maar omdat daar op lange termijn structureel werk ligt. Deze schepen passen bij de vraag naar flexibiliteit in partijgrootte, varen ook bij laag water, passen op 50 procent van onze vaarwegen en houden de voorraadkosten in de logistieke keten betaalbaar.
Ja, natuurlijk die 3.000-tonner of een groter schip levert meer rendement – maar ook meer risico. Schepen tot 86 meter? Die ondernemingen ontwikkelen zich al jaren stabiel in omzet, zijn waardevast en bieden gewoon ruimte om op technisch vlak te moderniseren met een nieuwe motor, trackpilot of spudpaal.
Nu denkt u: “Ja, dit roep ik al jaren, maar mijn bevrachter betaalt geen tarieven waarbij nieuwbouw rendabel is.” En dat klopt. Op zijn beurt zegt die bevrachter hetzelfde over de verlader. En die verlader weer over zijn klant. Zo schuiven we het probleem gezellig door, tot het vanzelf verdwijnt… samen met de schepen die we nodig hebben.
De oplossing voor een diverse vloot ligt niet in het telefoongesprek in januari als weer onderhandeld wordt over een kwartje extra op dat ene transport. De oplossing ligt in samen om tafel durven te gaan, binnenvaartondernemer, bevrachter, verlader en ontvanger, iedereen die logistiek betrokken is. De agenda: langetermijnvervoersvraag, beschikbare scheepscapaciteit en stabiliteit van vervoerskosten. Zeker ook met het oog op het duurder wordende wegvervoer, dat termijnen niet meer haalt door files.
Dus als u deze kerst mijmert over 30 miljoen, denk dan ook eens aan de diversiteit van onze vloot. En mocht u dat winnende lot hebben… dan weet u wat te doen.
Miranda en Wilco Volker zijn broer en zus met een gedeelde passie voor logistiek en binnenvaart. In 2023 richtten zij samen adviesbureau Logistic Navigators op.
