Karel Verberght leefde op, van en met het water. Hij kon niet zonder water. Varen was zijn leven en middenin het leven is hij gestopt met varen. Zaterdag 18 mei hebben familieleden, vrienden en collega’s afscheid van hem genomen.
Tijdens de uitvaartdienst in de Sint-Cordulakerk in Schoten werd het verhaal verteld van Jezus die zijn apostelen naar de overkant van het water leidde en in een storm terechtkwam. De leerlingen werden angstig, waarop Jezus de golven kalmeerde. Een verhaal dat de naasten van Karel intens hebben gevoeld, nadat Karel op 3 januari over boord viel en in de Schelde verdween. Hij kende het water als geen ander. Sinds hij als jongeman op het schip van zijn vader de stiel had geleerd, had hij de meeste tijd aan boord doorgebracht. De onmacht moet ook voor hem zeer groot geweest zijn op die koude januariochtend.
Acties
Zoon Edwin Verberght herinnert zich zijn vader als een man die geen afscheid kon nemen van het water. “Zelfs na uw tragische ongeval bleef u nog 112 dagen koppig”, zei hij tijdens de uitvaartdienst. “Water was uw passie, uw vrijheid, uw leven. U had van uw hobby uw beroep gemaakt.”
Het stoffelijk overschot van Karel werd op 25 april uit de Schelde gehaald, niet ver van de plaats waar hij overboord was gegaan. Het was de dag waarop Belgische binnenschippers na twee weken actie een crisisakkoord ondertekenden met hun overheid. Karel wees al jaren op de structurele problemen van de binnenvaartsector en vreesde dat die uiteindelijk tot acties zouden leiden. Edwin: “Die dag vond u het blijkbaar tijd om naar boven te komen. Alsof u nog even afscheid kwam nemen.”
Luisteren
Karel was bijna vijftig jaar getrouwd met Maralda De Wilde. Nadat ze vijftien jaar samen hadden gevaren, ging zijn echtgenote aan de wal. Hun kinderen hoefden daardoor niet op internaat en ze konden beter voor Maxim zorgen, hun eerste zoon die op jonge leeftijd overleed. Een pijn waarover Karel het maar zelden had, maar die hij altijd met zich meedroeg. Voor Edwin, die een doctoraatsthesis over het Europese binnenvaartbeleid schreef, was Karel een bodemloos vat van kennis en ervaring. “Toen ik nog studeerde, voer ik soms met u mee. Wij belden vaak en spraken dan meestal over binnenvaart en politiek. Twee passies die wij deelden.”
De schaarse vrije tijd die hij had, stak Karel in de sector. Hij was voorzitter van de afdeling tankvaart van de VBR, medeoprichter en bestuurslid van ESO en medeoprichter van de Federatie Belgische Binnenvaart. Edwin: “Altijd had u tijd om naar de problemen van collega’s te luisteren, ook als zij concurrenten waren. Uw engagement sprak boekdelen.”
Vaste waarde
In de internationale binnenvaart was Karel Verberght een vaste waarde. Wie kende hem niet? Martin van Dijk (Koninklijke Schuttevaer) houdt hem in herinnering als een bestuurder en varend ondernemer in hart en nieren, met een visie op de sociaaleconomische omstandigheden van de sector. “U was een binnenvaartvriend en een schipper die zijn grote nautische kennis altijd in het licht van veiligheid op het water plaatste. Een man met oog voor detail, die problemen onmiddellijk aankaartte bij de bevoegde instanties. Indien nodig, stapte u zelfs naar de minister. Dat hebben wij altijd zeer gewaardeerd.”
Karel had nog veel om naar uit te kijken: de eerste communie van kleindochter Zoé, het huwelijk van zoon Edwin, een reisje samen met zijn vrouw. De afgelopen maanden zijn voor de familieleden niet gemakkelijk geweest. “Wij wisten op die koude januaridag direct dat wij u kwijt waren, maar moesten daar de autoriteiten van overtuigen. We kregen te maken met een onmenselijk juridisch- bureaucratisch systeem. Gelukkig hebben we ook veel goeds van mensen mogen ontvangen; dat heeft ons troost en sterkte gegeven. Wij missen u enorm.”
Edwin Verberght gaat onder de naam van Karel een fonds oprichten voor de nabestaanden van vermisten.
(Sarah De Preter)
