Zelfstandige vrachtwagen- en buschauffeurs moeten zich aan dezelfde maximale arbeidstijden houden als chauffeurs in loondienst. Dat vindt een kleine meerderheid in het Europees Parlement. Daarmee bevestigden ze het standpunt van de commissie werkgelegenheid en sociale zaken en dus verwierpen ze deze week het voorstel van de Europese Commissie, dat zelfstandige chauffeurs wilde vrijstellen van de in 2002 ingevoerde arbeidstijdenrichtlijn inzake het wegtransport.
Met 368 stemmen vóór, 301 tegen en 8 onthoudingen bevestigde de plenaire vergadering het standpunt van de werkgelegenheidscommissie tegen elke verdere vrijstelling. Argumenten: uit gezondheids- en (verkeers)veiligheidsoverwegingen en ten voordele van de eerlijke concurrentie in de sector. De Commissie reageerde dat ze de verschillende mogelijkheden nu gaat bestuderen, waaronder de terugtrekking van het voorstel. waarop het Parlement zijn positie herhaalde met een stemming over de wetgevingsresolutie met 383 stemmen vóór, 263 stemmen tegen en 23 onthoudingen.
Schijnzelfstandigen
Het draait om de problematiek van de ‘schijnzelfstandigen’: chauffeurs die niet echt vrij zijn om voor meer dan één opdrachtgever te werken. De Europese Commissie vond dat "zelfstandigen al onder verordening 561/2006 inzake rijtijden vallen" en dat "zelfstandige ondernemers in geen enkele andere sector aan arbeidstijdbeperkingen onderhevig zijn".
Zelfstandige chauffeurs waren tijdelijk vrijgesteld van de regels van de bestaande EU-richtlijn inzake arbeidstijden voor chauffeurs. Ze zouden er vanaf 23 maart 2009 wel onder vallen, tenzij de Europese Commissie tegengestelde wetgeving voorstelde. Dat deed de Commissie in oktober 2008, met de bedoeling om de zelfstandige chauffeurs permanent vrij te stellen.
De huidige wetgeving voor chauffeurs in loondienst bevat een limiet van gemiddeld 48 uur per week. Dat kan tot 60 uur per week worden opgetrokken, op voorwaarde dat het gemiddelde van 48 uur per week in een periode van vier weken niet wordt overschreden.
Voor zover bekend zbestaan er geen plannen om ook binnenvaartondernemers te beperken in hun werktijden – anders dan via de geldende wetgeving voor vaar- en rusttijden.
