27 oktober 2010 is er een CCR overleg geweest waarin onder andere de brief van de ESO over de gevolgen van de ROSR, de regelgeving waarbij met terugwerkende kracht nieuwbouweisen op bestaande schepen toegepast moeten worden, aan de orde werd gesteld. En weer blijkt de CCR doof voor de argumenten die keer op keer aangereikt worden om de regelgeving terug te brengen tot wat het was: aanpassen bij om- ver- of nieuwbouw.
Alleen al voor Nederland 70.000 extra vrachtwagens op de weg!
Duidelijk is dat de CCR, die ooit ontstaan is om de positie van de binnenvaart te versterken, willens en wetens de kleine binnenvaart laat verdwijnen door niets te willen doen aan de versoepeling van de regels. Duidelijk blijkt dat diezelfde CCR zich er terdege van bewust is dat diezelfde regels zullen betekenen dat vele kleine schepen gedwongen zijn te verdwijnen.
Over veiligheid wordt niet gesproken want er is al lang toegegeven dat de meeste regels niet te maken hebben met ongevallen die zich voorgedaan zouden hebben. Kennelijk is het geen probleem voor ons aller veiligheid als er veel meer vrachtwagens (zo’n 70.000 extra!!!) op de weg komen. Men heeft toegegeven dat men niet kijkt naar de effecten van dit soort maatregelen tussen de verschillende vervoersmodaliteiten. Het argument waarom men ermee instemt dat de kleinere schepen (tot 1500 ton) gaan verdwijnen is nu volgens de CCR dat het lijkt dat kleine schepen net zo vervuilend zouden zijn als de vrachtwagen. Waarop dit gebaseerd is, is onduidelijk. Maar het wordt blijkbaar door niemand tegengesproken, ook niet door de Nederlandse delegatie. Onbegrijpelijk want er zijn toch rapporten genoeg die het tegendeel aantonen. Ook heel fijn voor al die schepen die de afgelopen jaren flink in de buidel hebben getast om zo’n milieuvriendelijke CCR2 motor te plaatsen!
Nederland staat in de kou
Het moet gezegd dat de Nederlandse delegatie als enige reageert en het over het belang van het voortbestaan van de kleine schepen heeft. Geen enkel ander land ondersteunt Nederland in de wens om de organen van de CCR veel bewuster met de wijzigingen van de reglementen om te laten gaan. Geen ander land vindt kennelijk dat de nodige investeringen eerst moeten worden ingeschat waarbij rekening gehouden moet worden met de effecten voor het milieu en de scheepvaart hierin. Hoe is dat mogelijk als we toch weten hoe de BDS (Duitse bond) en het CNBA (Franse bond) maar ook het VBR (Belgisch) zich inmiddels ook tegen de (wijze van) invoering van de regelgeving hebben uitgesproken? Maar daar worden geen conclusies uit getrokken. Kennelijk gaat men ermee akkoord dat kleinere schepen gaan verdwijnen, ongeacht files, ongevallen op de weg, bedrijven die duurder moeten gaan vervoeren, en (daar blijf ik van overtuigd) een milieu-nadeel voor de hele maatschappij.
Hobbyisten
Waarom doet men net of dit het belang is van een paar liefhebbers van kleine schepen? Alsof we hobbyisten zijn wiens speeltje afgepakt wordt!
Men noemt in het verslag de ASV als enige die zich hard maakt tegen deze regelgeving. Is dat niet verwonderlijk als we toch keer op keer te horen krijgen dat andere bonden zich op allerlei overleggen hier tegen teweer gesteld zouden hebben?
Men spreekt in het verslag over de ASV als de beroepsorganisatie ASV, die een gering aantal eigenaren van kleine binnenschepen vertegenwoordigt. Dat bagatelliseert de zaak natuurlijk nog eens even extra. Ach zo’n klein bondje, opkomend voor het belang van zo’n klein groepje.
Maar in dit geval vertegenwoordigt de ASV heel wat meer eigenaren dan er hier aangenomen wordt. Het is niet voor niets dat de ESO met zo’n brief komt op de CCR raadgevende conferentie waarin ze de regelgeving scherp veroordeelt. De ASV zwengelt aan maar de belangen liggen ook zeker bij schippers die lid zijn van andere bonden; Nederlandse, Belgische, Duitse of Franse. En bij die CCR conferentie heeft in ieder geval ook de BDS (Duits) en het CNBA (groot en Frans) zich geroerd en de ASV specifiek ondersteund. Uiteindelijk blijkt het een heel breed gedragen kritiek op de werkwijze van de CCR. Zelfs bonden die jarenlang zeiden dat het allemaal wel mee zou vallen, geven nu aan dat dit toch niet de bedoeling kan zijn. Zo sprak de heer Van Toor tijdens het overleg betreffende de binnenvaartambassadeur zelfs over het feit dat de kantoorbonden schouder aan schouder met de ASV tegen de CCR regelgeving opgekomen zouden zijn (!!!). Maar ook dat zou bekend moeten zijn. Dus laten we nu niet net doen alsof het alleen om een klein groepje schippers gaat en laten we ook niet net doen alsof het alleen het belang van de binnenvaart zelf is wat hiermee in het geding is.
De gevolgen
Steeds meer bedrijven en bevrachters merken momenteel al een enorm tekort aan kleine schepen. Vraag het na bij de bedrijven gelegen aan de kleine vaarwaters (Middenmeer, Slootdorp, Doetinchem, Haastrecht etc).Vraag het ook na bij de bevrachters, samenwerkingsverbanden, de vereniging toerbeurt Noord-Zuid, die vooral met kleinere schepen werken. En ondertussen suggereert men dat 1 binnenschip net zo vervuilend zou zijn als minimaal 14 vrachtwagens!
Rekening houdend met het feit dat dit een verslag is van een overleg dat vlak na de raadgevende conferentie heeft plaatsgevonden, moeten we de conclusie trekken dat men alle opmerkingen en brieven, ook van de ESO, ondersteund door de EBU, die dit aan de kaak stelt, gewoon naast zich neerlegt.
De voorzitter benadrukt hoezeer de CCR zich heeft ingezet om alle geïnteresseerde beroepsorganisaties bij de besluitvorming te betrekken. Maar toen de ASV een brief schreef naar aanleiding van de raadgevende conferentie in 2009 werd die door diezelfde CCR als niet geschreven beschouwd want de ASV was geen “gesprekspartner van de CCR”. Nu is er een site van de CCR waar alle stukken te lezen zijn….maar niet door iedereen, niet door alle geïnteresseerden. Waarom niet? Hoe zit het met de openbaarheid van bestuur bij een organisatie die zoveel effect heeft op ons (voort)bestaan? Men spreekt over de goede contacten met het bedrijfsleven. Maar wat is bedrijfsleven? De leveranciers die aan de binnenvaart verdienen en regelmatig bij de CCR mogen laten zien wat ze nu weer bedacht hebben, de door de CCR zelf vastgestelde gesprekspartners? In werkelijkheid gaat het dus niet echt om alle geïnteresseerde beroepsorganisaties. En zelfs dan nog; tijdens de raadgevende conferentie zat het hele bedrijfsleven dat de binnenvaart volgens de CCR zelf vertegenwoordigt; ESO en EBU, op één lijn: de CCR verliest de doelstelling en gevolgen van het eigen handelen uit het oog en zou alsnog de toepassing van de regelgeving dienen te herzien, vonden zij.
De CCR die zo goed naar het bedrijfsleven luistert heeft hier geen boodschap aan. Veilig, veiliger en allerveiligst moet het worden in de binnenvaart ook al is er dadelijk geen klein schip meer over. Maar ook grotere nieuwe schepen ontkomen niet aan de voortdurende vernieuwingsdrift, dat merken ze nu al. Denk je dat je schip volgens de nieuwste eisen is gebouwd blijkt het opeens toch niet meer te voldoen en kun je weer gaan investeren. Wat nu de kleinere, oudere schepen overkomt is het voorland voor een ieder als er niet ingegrepen wordt in de werkwijze van de CCR.
In april is er weer een ONZB/ ONTB overleg. Een overleg waarin verschillende partners met elkaar spreken, samen met vertegenwoordigers van het ministerie. Samen met degenen die namens Nederland bij de CCR overleggen zijn. Ik wil u namens de eigenaren van de oudere (kleinere) schepen vragen: grijp in nu er nog iets over is. Nederland mag dit niet laten gebeuren!
Politieke (on)wil
Maar ook in Europa zou men moeten bedenken wat de gevolgen zijn van het verdwijnen van de kleine schepen. Op de Franse vaarwegen moeten klanten soms maanden wachten op een schip (Canal lateral a la Loire bijvoorbeeld).
Het blijft een kwestie van keuze. Willen we binnenvaart of vrachtwagens naar de bestemmingen vanuit of naar de haarvaten? Europa heeft zich voorgenomen in het witboek om in 2050 (lekker ver weg dan hoef je nog lang geen verantwoording af te leggen) een veel groter deel van het vervoer per binnenvaart (en spoor) te laten gaan. Maar op deze wijze verdwijnt er werk van het water naar de weg. Ik zou zeggen: nu ingrijpen voordat dat nog verder gaat, of gaan we wachten tot 2049 om daar iets aan te gaan doen?
Tel je zegeningen
Maar ik moet natuurlijk niet zo zeuren, ik moet mijn zegeningen tellen zegt de heer van den Broek Humphrey vertegenwoordiger van de EVO op de CBOB vergadering. Al die zegeningen tellen…. het valt niet mee. 140 regels waar we onmogelijk aan kunnen voldoen. Alles kwijtraken na een leven op het water. Je schip niets meer waard omdat niemand het wil kopen. Het kan niet op. Gelukkig schijnt de zon voor iedereen en is ‘ie gratis. Daar kan niemand iets aan doen. Ook de CCR niet ook de EVO niet
Sunniva Fluitsma
ASV
