Soms hoor je een minister echt wel zinnige dingen zeggen. In verband met het veranderende klimaat moeten we met betrekking tot de waterhuishouding echt naar de toekomst gaan kijken. In het verleden keken we nooit naar de toekomst, bleven we een beetje steken in ons verleden. Eerst was dat roemrijk met bijvoorbeeld wereldberoemde zeevaarders. Maar de laatste tijd is dat verleden toch wel in een tikkie genuanceerder licht komen te staan. Deze stoere zeevaarders waren eigenlijk piraten en slavendrijvers. Honderden jaren lang geloofden we dat dit helden waren. Als je nou iets wilt leren over imagebuilding en promotie dan is het dus zinvol even naar de heren zeehelden te kijken.
Nou is er wel een verschilletje tussen het heden en het verleden. Zo beschikten de slachtoffers van onze zeehelden niet over Twitter of Whatsapp. Ze moesten het doen met de overlevering. En dat is al moeilijk genoeg als je je zelf in alle bochten moet wringen om te overleven. Dat betekende dat onze helden zo lang niemand met fotootjes op Instagram kon getuigen van hun misstanden, lekker hun gang konden gaan.
Je kunt een paar eeuwen terugkijken door de documenten uit die tijd te bestuderen, maar dat is hartstikke moeilijk. We begrijpen er net zo weinig van als wanneer mensen uit die tijd een tekst van nu zouden moeten lezen (leg het bovenstaande maar eens aan ze uit).
Maar nog één dingetje uit dit verleden: dachten ze toen echt niet aan de toekomst? Wanneer is Nederland begonnen zich druk te maken over bijvoorbeeld waterhuishouding? Dat duurde echt niet tot de laatste klimaatsceptici het zwijgen was opgelegd. Van alle mensen in de wereld zijn Nederlanders het meest op de toekomst gericht, juist vanwege de waterhuishouding.
We moesten wel toen ergens rond 1100 het veenland begon te dalen in het westen van Nederland. Een gevolg van de ontginning van dat veen. Stond ineens het water van de Zuiderzee hoger dan het land en waren dijken noodzakelijk. Toen hebben we leren polderen omdat we het water weg moesten pompen van achter de dijken en dat is meteen het begin van onze waterhuishouding, ons schattige molenlandschap, ons fijnmazig vaarwegennetwerk, de turfvaart en uiteindelijk dus ook van de binnenvaart.
Van het één kwam dus het ander en dat was misschien niet allemaal gepland, er werd toch heus samen gewerkt aan de toekomst van het land. Wat ik mooi vind, is dat onze voorvaders niet hun spulletjes oppakten en het hogerop zochten maar dijken uitvonden en molens en gaandeweg ook platbodems en trekschuiten (en tankers en containerschepen, maar dat was dan weer later).
Beter om zo’n minister serieus te nemen als ze zegt dat het tijd wordt om naar de toekomst te kijken. Zeker als het een Nederlandse minister is.
