Wat is er toch veel te vertellen over een veerdienst en een veerbaas! Een oud schilderij van het veer door Jan van Gooijen uit 1651. Een ‘echte’ graaf uit Amerongen die 200 jaar terug reeds de rechten kocht van de oeververbinding. Het bombardement van 1943 en een jarenlang gedwongen verblijf van de pont onder water. Leren zwemmen tussen de kribben van Wijk bij Duurstede. De goed doordachte kattenrug van de pont. Varen zonder turbo.
Veerbaas Geer van Lunsen is geboren in Wijk bij Duurstede. Zijn moeder, dochter van een veerbaas, leerde hem daar als badjuffrouw zwemmen tussen de kribben. Als kind was hij altijd aan de waterkant te vinden. Zijn binnenvaartcarrière begon met acht jaar tankvaart bij de VT, daarna twee jaar op een particuliere tanker, waarna hij overstapte op het veer van Wijk bij Duurstede. En nu ‘zit’ hij al weer 24 jaar op het veer van Eck en Wiel naar Amerongen. Als je met hem in gesprek bent kun je gerust je lunchpakketje meenemen. Wat heeft die man veel verhalen en wat kan hij ze schitterend vertellen.
Schilderij
Volgens de overleving is de veerdienst meer dan 500 jaar oud. Er is in ieder geval een schilderij van Jan van Gooijen dat gedateerd is met 1651. Daarop is het dorp Amerongen te zien, compleet met het kasteel van de graaf, de kerk en….de veerboot, die toen al de oeververbinding verzorgde. Een paar honderd jaar later pachtte een lid van de familie Bentinck, Graaf van Amerongen, de rechten van het veer. Op zijn beurt verpachtte de graaf het recht om de veerdienst uit te voeren aan een familie die ze op dit moment al ruim 200 jaar in bezit heeft. En onder aanvoering van Geer van Lunsen is een stichting opgericht die de veerdienst in ‘onderpacht’ heeft van de laatste familie. De stichting bestuurt de Veerdienst Eck en Wiel b.v.
De Regina Fluminum die in 1943 de veerdienst verzorgde, kwam door een bombardement op de bodem van de rivier terecht. Toen het schip na veel te lange tijd werd geborgen, was snel duidelijk dat het nooit meer in de vaart zou komen. Nieuwbouw werd moeilijk omdat er na de bevrijding geen staal was.
Het duurde tot 1946 voordat een werf was gevonden die genoeg staal in huis had. Het schip werd gebouwd op de werf van Van de Giessen in Krimpen aan den IJssel en heeft 63 jaar dienst gedaan. Tussendoor is het schip verlengd en verbreed en werd er een nieuwe motor geplaatst. Een DAF waarover niemand een kwaad woord wil horen. De motor draaide 6500 uur per jaar en gebruikte slechts vier liter olie per 1000 draaiuren. De eerlijkheid gebiedt wel te vermelden dat nog geen enkele motor van deze veerdienst heeft moeten lijden; de meeste tijd word pruttelend doorgebracht.
Koningin van de rivier
Het zat er al een tijdje aan te komen dat naar nieuwbouw moest worden uitgekeken. “Als we om de vier jaar naar de werf gingen voor de verlenging van de certificering waren we benieuwd voor welke kosten we zouden komen te staan.” En in de toekomst zou dat beeld alleen maar slechter worden.
Vandaar dat in 2006 een hoogst serieus en uitgebreid overleg plaatsvond met alle betrokken partijen, waaronder de accountant en de bankier. In 2007 resulteerde dat in een handtekening van Van Lunsen onder het opdrachtformulier aan Den Breejen in Hardinxveld-Giessendam. En daarmee begon tevens het wachten op de propellers (dertien maanden) en de machines (negen maanden).
Het wachten is beloond: er vaart weer een nieuwe Regina Fluminum (‘Koningin van de rivier’) tussen Eck en Wiel en Amerongen. Volgens Van Lunsen hebben tot nu alle veerboten die naam gedragen. Hij heeft er wel een Romeinse II achter geplaatst.
Het casco is gebouwd op de werf van ATS in Vlissingen. De veerpont ziet er strak uit: de buitenmaten zijn 44,00 x 14,35 meter, de ruimte op het dek is 29,00 x 11,00 meter. Er is daardoor meer ruimte ontstaan voor fietsers en dat geeft ook nog eens voordelen voor auto’s. Als op de vorige pont veel fietsers waren, betekende dat drie auto’s minder. Die situatie is nu verleden tijd. Ook kunnen nu twee vrachtauto’s mee in plaats van één.
Het rijdek van het schip heeft een zogeheten kattenrug waardoor de afwatering feilloos verloopt. Er is lang nagedacht over de hoek waarmee de dekken aflopen. Er is gekozen voor een strakke en lange hoek. Het geeft minder vaarweerstand en je raakt de bodem of de veerstoep niet.
Tarief
In de zeer ruime machinekamer onder het rijdek van de pont staan twee door Vink Diesel geleverde MAN-motoren van elk 220 pk, waarvan het toerental met 300 is teruggesteld tot 1800 omwentelingen. De propellers zijn geleverd door Holland Roer Propeller. Geer heeft wel bedongen dat motoren en propellers zodanig zijn geplaatst dat hij ze zelf aan dek kan krijgen met een autokraan. De betimmering in het ruime stuurhuis werd verzorgd door De Heer uit Werkendam.
De prijzen voor een overtocht zijn weliswaar niet meer van hetzelfde niveau als in 1926, maar zullen door het in de vaart brengen van de nieuwe pont niet worden verhoogd.
Op een foto van het ‘Tarief waarnaar het Veergeld werd berekend’ uit 1926 staan zelfs de tarieven voor een hondenkar en een schaap. Waarom een ‘wagen zonder veeren’ voordeliger over mocht dan een ‘wagen met veeren’, kan Geer van Lunsen niet vertellen. Toen werd het toch nog even stil.
