Vanuit de polder rijden we omhoog, steken de dijk over en zwaaien daarna de werf op van Jooren in Werkendam. We hebben geluk en kunnen meteen een vrije parkeerplaats bezetten. Vandaar hebben we direct uitzicht op het achterschip van het nieuwe ms Matthinge. Voor we aan boord gaan lopen we nog even naar het andere einde van de haven om vandaar het complete schip te kunnen zien. Waar we meteen van moeten likkebaarden is het stoere stuurhuis met de dubbele brug. Als we zelf een schip zouden laten bouwen, zetten we dat ook op ons verlanglijstje. Het wit glanzende schilderwerk steekt af tegen het zwart en het bijna fluoriserende geel waarmee de denning is gelakt. Met deze gedurfde kleurkeuze en in combinatie met de opvallende brug is het schip van ver te herkennen.
Voor we aan boord kunnen, moeten we even geduld hebben. Voorzichtige wordt een werkstuk van de betimmering van de woning door drie medewerkers van Hoogendoorn aan boord gebracht dat met veel stuurmanskunst schadevrij op de plaats van bestemming wordt afgeleverd. Als we later de betimmering van het Van Wijk-stuurhuis zien stellen we vast dat ze ook daar hun best hebben gedaan. De eilanden met de consoles zijn hier op wel bijzondere wijze opgesteld. De stuurstoel kan ‘klem in de hoek’ blijven staan; via de vrije console kun je overal komen waar je wil.
De karakteristieke brug. (foto’s Hans Heiligers)
Matthijs heeft onder toeziend oog van zijn echtgenote Inge Wemmenhove heel wat avonden op het ontwerp van de lessenaar zitten tekenen. Met de laatste versie is hij met Hoogendoorn aan tafel gegaan om zijn idee verder toe te lichten. Als wij het werk aanschouwen kunnen we vaststellen dat ze elkaar goed hebben gevonden. Het is een ruime, uitnodigende werkplek geworden die er fantastisch uitziet.
Matthijs + Inge = Matthinge
Een paar dagen voor de proefvaart is het niet handig om aan boord het gesprek te houden; er zijn nog veel meer belangstellenden voor Matthijs. Vandaar dat we plaatsnemen in de kantine van Jooren.
Matthijs Wemmenhove is geboren op de Lena. Nadat voor hem de deuren van het internaat in Werkendam openzwaaiden en zijn vervolgopleiding in Gorinchem er op zat, ging hij met veel enthousiasme naar het Scheepvaart en Transport College in Rotterdam. Met de juiste papieren op zak stapte hij weer aan boord van het ouderlijk schip om een jaar later zijn dienstboekje te presenteren op de Con Amore. Van Jan van der Stelt van de Mon Desir heeft Matthijs de laatste kneepjes van het vak geleerd, waarna hij een bestaand schip kocht dat hij de naam Matthinge gaf: Matthijs en Inge. Dat schip verkochten ze vorig jaar en het vaart nu in Frankrijk.
Vorst en sneeuw
V.O.F. Matthinge plaatste daarna enkele rechtsgeldige handtekeningen onder een turnkey-contract met Concordia. Op grond daarvan werd eind oktober 2010 bij Jooren begonnen met de afbouw van een casco dat het levenslicht zag in Plock (Polen). Het is voor V.O.F. Matthinge de eerste nieuwbouw-Matthinge en het tweede schip dat deze naam kreeg.
De afbouwperiode roept nog steeds herinneringen op aan vorst, sneeuw en langdurige regenval. De continuïteit in het schilderwerk was dan ook ver te zoeken. Uiteindelijk is ook dat met veel tussenpozen prima gelukt, mede dankzij de extra inzet van broer Lennard Wemmenhove. Matthijs vertelt dat hij geen plamuur heeft gebruikt, dat was niet aan de orde.
Ook met de vorige Matthinge werden containers gevaren voor Pro-Log aan de Ringdijk in Zwijndrecht. De familie heeft een goede band met Arjen Barto. Zijn onderneming zet zich binnen een lijndienstverband binnen vaste schema’s in voor transporten via de grote rivieren met bestemmingen in België, Duitsland, Frankrijk en Zwitserland. Daarnaast is de naam van Pro-Log verbonden aan fijnmazige distributie met kleinere schepen binnen verzorgingsgebieden in Nederland, België en Duitsland.
Verkorten
Vooral die fijnmazige containervaart sprak Matthijs en Inge aan. Ze krijgen reizen voor het traject Rotterdam-Oosterhout. Dat heeft dan ook de doorslag gegeven om het casco met 24 meter te laten verkorten tot 86 meter. De breedte bleef 11,45 meter en met de diepgang van 3,30 meter komt het schip uit op 2130 ton. Tja, dat maken we niet vaak mee: meestal schrijven we over verlengen of verbreden. Het schip biedt plaats aan 144 TEU, in negen rijen en vier lagen.
De verhouding aan paardenkrachten zorgt met de nieuwe lengte voor een ruime reserve. “Dat kan nooit kwaad wanneer de wind zijn best doet op de Maasvlakte”, zegt Matthijs.
We spreken dan over de 571 pk van de Scania-boegschroefinstallatie van Van Wijk. Die heeft in het voorschip gezelschap van een Yanmar-generator van 40 kVA. De machinekamer biedt volop ruimte voor de door Koedood geleverde Mitsubishi van 1278 pk en een John Deere-generatorset van 65 kVA.
De mannen van Hoogendoorn leggen de laatste hand aan de woning. Dat wordt het verblijf van het jonge gezin, dat naast Matthijs en Inge bestaat uit dochter Madelief: ze is vijf maanden jong.
Kartbaan
Oom Lennard Wemmenhove krijgt zijn eigen woning op het voorschip. Nog even een paar dagen doorbijten en dan koerst de familie van Werkendam naar Willemstad voor de geladen proefvaart.
En ter afsluiting van de periode op de werf heeft Matthijs als verrassing voor ieder die aan het schip heeft gewerkt nog een gezellige en sportieve avond gepland. De complete ploeg gaat naar de kartbaan, dan bowlen en daarna wordt er ook nog gegeten. Dat zegt toch alles over de goede samenwerking met Jooren.
(Hans Heiligers)
