De naam Eurostar is niet pretentieus! Samenwerken, casco, materiaal, installatie en interieur maken het tot een ‘worldstar’. Op onze globe is nergens zo’n volledig ingericht en uitgevoerde binnenvaarttanker te vinden. Asto in Raamsdonksveer kreeg van Dave en Vanessa Van den Meerssche Maes de regie van afbouw. Rensen-Driessen Shipbuilding realiseerde de cascobouw op de Astrakhan Shipyard Rusland.
“De Eurostar is door Mirek Kowalski en Ubbo Rommerts in onze tekenkamer naar de wensen van Dave en Vanessa ontworpen”, vertelt Wim Driessen. “Asto was vrijwel vanaf de kiel betrokken. Het casco bezit een Scheldehuidconstructie. De uitvoering en inrichting maken de Eurostar tot een ‘koninklijk schip’. We hebben het bouwproces samen met Dave gestuurd en zijn naast zaken doen, vrienden geworden”, besluit Driessen.
Vrienden
De personality van dit schip is de uitkomst van: Van den Meerssche + Rensen-Driessen + Asto + vakwerk x samenwerking. Het wordt stoeien met de taal om deze trotse tanker te vertalen naar papier. Bijvoorbeeld: Leemberg leidingen en Asto installatie ‘juwelierswerk’ noemen, komt doordat het trunkdek geen kwast primer voor beschadiging nodig had, alvorens voor de verfrol te zwichten. Kenners weten dan genoeg!
Dave Van den Meerssche toonde zich over het resultaat zeer content op de open dag en benadrukte dat “Sjef Peters en Robert de Man gedurende de afbouw vrienden zijn geworden”. Ook bedankte hij in zijn speech projectleider Rick Verhage en alle medewerkers aan zijn schip voor hun inzet en vakkundigheid.
Sjef Peters, de baas van Asto, kreeg een casco zonder manco voor de wal en vond het project waarin zijn bedrijf iets moois mocht maken, een uitdaging. Over Dave sprak hij met waardering, als een man van weinig woorden, en over Vanessa als een dame met duidelijke blikken. Waarmee hun schip een top of the bill-karakter heeft gekregen, ofwel een Van den Meerssche-stempel.
Mts Eurostar is een etalage voor de kwaliteit van Asto Raamsdonksveer. Blommaert onderstreept de kwaliteit visueel met een type ‘Improval XXL’ mast op het voorschip, in overeenstemming met Eurostar-breedte. De achtermast bestaat uit twee van het type Progress, door een vleugel gekoppeld. Dit sieraad, waarin de BFT-vlag uit Zwijndrecht wappert, heeft de stroomlijn van een bolide.
Goede vaart
Mevrouw Francesca Ceulemans doopte op 11 december ten overstaan van een Asto-kade vol belangstelling, de Eurostar met vaardigheid en wenste de bemanning en het schip goede vaart. Pater Jos van Hoof, geassisteerd door de kinderen Pheadra en Evert Van den Meerssche, zegende het schip en zijn opvarenden.
Een korte plechtigheid, die de tijd en hoeveelheid werk die nodig waren om dit 135 x 17,25 x 5,60 en 8556 ton grote schip te realiseren, niet weergeeft. Niettemin vertaalt pater Jos emotie in mooie dankwoorden aan de schepper. Hij vergelijkt het schip met de indrukwekkendheid van een kathedraal. Asto Scheepsreparatie en Afbouw verraste de aanwezigen op muzikaal entertainment en nodigde de gasten en medewerkers uit voor toost en buffet.
Als een Thalys
Dave kwam als 14-jarige matroos bij zijn ouders Eugene en Viviane amper boven de bolders uit. Hij groeide op en leerde snel, wachtte niet lang om met Vanessa Maes te trouwen. Een ‘tijdje’ later zagen dochter Pheadra en zoon Evert het levenslicht. De eigen onderneming liep van stapel en ‘allez die bolde’, als een Thalys.
Het spoor hiervan werd verlengd voor deze Eurostar die wegens ‘obstakels op de rails’ even stilstond. Het KBC – met name Gust Lanciers en Francesca Ceulemans – zorgden dat er weer gang kwam in de Eurostar. Mark Freriks van BFT probeert om die erin te houden.
Twee flexibel opgestelde ABC-motoren. (foto’s Johan de Witte)
We nemen de bakboordtrap, komen langs een Heatmaster-ketel en passeren joekels van aggregaten. De Asto-elektriciteit manifesteert zich hier controlekamerbreed. Een paar trappen later staan we door energie omgeven, voor een Verhaar kanaal- en een stuurroosterboegschroef. Terug aan dek loopt meertouw langs en door rvs waar het niet uit kan springen. Tussen de kluizen ontdekken we een spudpaal.
Het trunkdek telt zes Bornemann-pompen van EPS die worden aangestuurd door het gebruiksvriendelijke en efficiënte EPC-systeem (intelligent, met onbegrensde mogelijkheden, simpel bedienbaar en veilig). Met zijn Scheldehuidconstructie is de Eurostar qua veiligheid een troef.
Twijfels
Via een ‘roestvrije’ trap staan we op fundatiehoogte oog in oog met twee flexibel opgestelde 6-cilinders van ABC, die volgens de proefvaartgegevens in geluid gekleineerd worden door allround isolatie en 45 db-dempers. Het algemene dienstpompsysteem is uitgevoerd met op afstand bedienbare afsluiters. Het zogeheten olie-eiland met vulpistolen die uit de respectievelijke tanks koelvloeistof en smeerolie voor motor en koppeling aanvoeren, ligt midden in de vloer.
Een Van Wijk-spudpaal staat hier nota bene prominent met zijn kop door de schacht op roefdekhoogte. De vloer, elektrisch equipement en installatie dragen het label van Asto, waarmee deze enorme ruimte (helemaal in de lak) eveneens geschikt is als expositiehal. Verspreid over het achterschip zien we rvs performance, die twijfels oproept of dit wel een tanker is.
Dit schip draagt 85 meter rvs halfrond op zijn schouders. Sommige profielen komen van een Asto-draaibank, omdat ze niet te koop waren. State of the art! Een autokraan van 19 meter en een 18 meter tweemaal uitschuifbaar garanderen mobiliteit.
Symfonie van witte kunststof
In de 10,30 meter brede Kampers-stuurhut (13,30 inclusief bordes) hebben de Hoogendoorn Interieur-medewerkers met een symfonie van witte kunststof een kamerbrede lessenaar gecreëerd waarin de Falcon Line-apparatuur van Radio Holland schittert. Video, die permanent alles vastlegt aan dek, heeft natuurlijk een eigen beeldscherm.
Met de zon mee: over stuurboord een zitje met een bank geschikt voor een tukkie, een bescheiden keuken, de trap naar de verblijven. Discreet verschuilt zich hiernaast het toilet, dan volgt een corner met tafel en aan BB het bureau, voorzien van inzakbaar pc-scherm voor het laad- en lossysteem. Ach ja, met je ‘kont’ tegen de helmstok is nog niet eens zo lang geleden.
De verblijven van de kapitein, stuurman en matrozen laten we met rust en we beperken ons tot de familiewoonst. Vanessa heeft die ingericht; met veel plezier. Het is warm en er heerst sfeer. Mooie materialen zijn gebruikt. Pheadra en Evert hebben een eigen plek en de rest houden we privé.
Dave Van den Meerssche is fier en precies op zijn materiaal en heeft de reputatie niet gemakkelijk te zijn om mee te werken, Vanessa is nadenkend. Samen kunnen ze een buitengewoon mooi schip realiseren. De woorden zijn op, verbazing blijft – evenals het genoegen even gast te zijn bij familie Van den Meerssche.
(Johan de Witte)
