Anton van Megen, initiatiefnemer van de EUBO heeft een open brief met als titel ‘Overleven’ gestuurd aan voorzitter Pieter Struijs van het CBRB. Dat deed hij naar aanleiding van diens jaarrede.
Geachte heer Struijs,
Uw jaarrede is opgebouwd uit diverse onderdelen. Een substantieel deel gaat, terecht, over de crisis. Het steekwoord wat u gebruikt is overleven.
Overleven betekent dat je voortbestaan wordt bedreigd. Je strijdt om te overleven. Dan moet het doel: overleven, zichtbaar zijn na de strijd.
De binnenvaart heeft gestreden. Met het crisisberaad waar uw organisatie in vertegenwoordigd was. Met het initiatief van het Samen Sterk team.
Met motiverende woorden van Kantoor Binnenvaart. Met de hulp van de banken die aflossingen en zelfs rentes opschorten.
Met toeleveranciers die de binnenvaart extra ruimte gaven en -last but not least- heeft de binnenvaartondernemer zelf gestreden.
Eerst door zijn tarieven te verlagen, daarna door zijn reserves aan te spreken en uiteindelijk door akkoord te gaan met aanspraken van derden op zijn vermogen.
De binnenvaart heeft de afgelopen twee jaar gestreden maar zoals de binnenvaartambassadeur terecht concludeert: er is geen korte termijn oplossing. Er is geen doel zichtbaar op korte termijn, en we gaan op deze manier niet korte termijn. Wel op lange termijn en dat heeft te maken met de houdbaarheid van het schip: het schip blijft. Op korte termijn moeten veel ondernemingen gaan vrezen voor hun voortbestaan. Ondanks alle inspanningen.
Maar er is wel een initiatief wat overleven dichterbij brengt voor de binnenvaartschippers. En dat is samenwerking in coöperaties. “Het CBRB ondersteunt deze initiatieven zolang deze tot doel hebben gezamenlijk te komen tot een efficiëntere bedrijfsvoering en gezamenlijke acquisitie.”
Door efficiëntie en gezamenlijke acquisitie willen de recente opgerichte coöperaties naar een veiliger en duurzamer binnenvaart. Daar hangt uiteraard een prijskaartje aan. Wij denken dat verladend Europa dat als tegenprestatie voor een duurzamer transport absoluut over heeft. Er zijn dan ook geen spanningen tussen verladers en vervoerders zoals u beweert. Wel tussen vervoerders en bevrachters.
Dat komt omdat de vervoerders, die zich verenigd hebben in de coöperaties, een ander product aan de markt bieden dan de bevrachters. Dat die spanning niet hoeft op te treden, blijkt wel uit de bereidwilligheid van de coöperaties om hun product via de bevrachters op de markt te zetten. Als de bevrachters die gelegenheid te baat nemen leidt dat tot een win-win situatie wanneer zij de schepen efficiënt inzetten.
De handschoen ligt dus bij de bevrachters om dit concept te omarmen en op de markt te brengen. Wij als coöperaties geloven in het concept en zullen het promoten bij alle partners in de logistieke keten van vervoerder tot verlader.
Dus in het kader van het verkleinen van de door u verwoordde ‘kloof’ tussen schippers en bevrachters, bij deze alsnog de uitnodiging om met elkaar in overleg te gaan.
Anton A..C. van Megen,
EUBO
