Door de langdurige stremming van het Julianakanaal gedupeerde schippers en bedrijven kunnen alleen schade claimen via de standaard nadeelcompensatiemaatregel – er komt geen extra schadeloossstelling. Dat blijkt uit een brief van minister Barry Madlener aan de Tweede Kamer. Eerder is wel toegezegd dat die regeling “ruimhartig” zal worden toegepast.
Het Julianakanaal wordt over een afstand van 4 kilometer drooggezet om het laatste traject te verruimen naar CEMT-klasse Vb (tweebaksduwvaart). De vaarweg is sinds gisteren (12 augustus) gestremd tussen Berg en Sluis Born. Minister Barry Madlener van Infrastructuur en Waterstaat scheef de Tweede Kamer op 7 augustus dat het doel is “om uiterlijk april 2025 een verruimd kanaal te realiseren waarvan iedereen de vruchten kan plukken”.
Schadevergoeding
In zijn brief bevestigde minister Madlener het nieuws dat een week eerder bekend werd: dat er geen extra schadevergoeding komt voor verladers (die meer moeten betalen voor de aan- en afvoer van goederen) en schippers (die moeten omvaren of werk verliezen). In het ‘bestuurlijk overleg’ zijn de overheid en de branche- en werkgeversorganisaties niet tot een voor de gedupeerden bevredigende oplossing gekomen.
Rijkswaterstaat gaat de standaard beleidsregel nadeelcompensatie voor niet-normale infrastructurele maatregelen hanteren. Deelnemers aan het bestuurlijk overleg vinden dat onvoldoende en hadden aangedrongen op een aanvullende regeling. Volgens de Landsadvocaat is dat juridisch niet mogelijk. Limburgse bedrijven overwegen naar de rechter te stappen voor een hogere vergoeding. Koninklijke Binnenvaart Nederland maakt zich vooral zorgen over het behoud van de lading. De betrouwbaarheid van het vervoer over water is in het gedieng en de kans op een reverse modal shift ligt op de loer. ASV-bestuurslid Machiel Smitsman noemde de compensatieregeling eerder in deze krant “een gedrocht. Er zijn zoveel voorwaarden om in aanmerking te komen… Het zou veel eenvoudiger moeten zijn om er een beroep op te doen.”
179 miljoen euro duurder
De verruiming van het Julianakanaal gaat door de extra werkzaamheden en het droogzetten meer geld kosten. Madlener liet in zijn Kamerbrief weten dat er naar verwachting 179 miljoen euro extra nodig is. Dit bedrag is inclusief een risicoreservering voor onvoorziene gebeurtenissen. Want: “Mede gezien de korte voorbereidingstijd en de aard van de werkzaamheden zijn er nog diverse onzekerheden die mogelijk tot extra tegenvallers kunnen leiden.”
De belangrijkste oorzaak van de kostenstijging is, zo schrijft Madlener, “dat met de oorspronkelijk bedachte techniek bij het vereiste werktempo de afdichting van het kanaal onvoldoende robuust zou zijn. Hiermee zou te veel water blijven weglekken uit het kanaal. De techniek die wel geschikt is, is duurder.”
“Daarnaast werkt het kostenverhogend dat de werkzaamheden moeten worden verricht onder hoge tijdsdruk in de natte winterperiode. Het streven naar een zo kort mogelijke stremmingsduur en zo snel mogelijke start – om zo optimaal mogelijk gebruik te maken van de droogste periode van het jaar met de meeste werkbare dagen – zorgt ook voor hogere kosten voor materialen en materieel. (…) Ook wordt extra capaciteit ingezet om het werk zo snel mogelijk af te maken.” Verder bleek de aanleg van buisleidingen noodzakelijk om vers kanaalwater aan bedrijven op industrieterrein Chemelot te blijven leveren.
