Marc Gasten (35) en zijn broer Erik (38) vormen samen een mooi span. Ze zijn geboren op de Orida, een kempenaar. Het is één en al humor en gezelligheid tijdens de koffie die door Marcs partner Natalie Goeminne wordt binnengebracht in de woning. Natalie laat zich niet gek maken door de broers, ze kan ze heel goed aan. Marc Gasten is afgevaardigd bestuurder van Schubtrans dat het robuuste mts Cyrano bij VeKa in Werkendam heeft laten bouwen via een onderliggend turnkey-project.
Natalie Goeminne en zoon Owen zijn klaar voor de doop. (foto’s Hans Heiligers)
Terwijl Erik wordt opgeslokt door een aantal telefoongesprekken tijdens het bezoek aan zijn broer vertelt Marc ons het traject dat voorafging aan de oplevering van de Cyrano. Hij gaat daarbij terug tot 2008 toen hij voor het eerst met zijn broer van gedachten wisselde over nieuwbouw. Gaandeweg kregen de plannen steeds meer vorm. Uiteindelijk draaide het er op uit dat er bij VeKa wat documenten over tafel heen en weer schoven die door de betrokkenen van een
handtekening werden voorzien waarmee de plannen definitief het karakter van een bouwopdracht kregen. Marc is wel drie maal naar China geweest om de voortgang van de bouw van dichtbij te aanschouwen. Zijn vader, broer en Peter Versluis hebben hem daarbij een keer vergezeld. Het casco is gebouwd naar het VeKa-ontwerp Progress.
Koesteren
En nu, tijdens de koffie terugkijkend op het gehele ‘avontuur’, valt het achteraf reuze mee en is de tijd voorbij gevlogen. De afbouw van het casco was binnen drie maanden voor elkaar. Niet alleen binnen de overeengekomen tijd maar ook met de overeengekomen kwaliteit. Gasten is zeer tevreden over VeKa en vraagt om in dezelfde zin ook de naam te noemen van de onderneming die drie fantastische woningen én een schitterende lessenaar heeft gebouwd: Hoogendoorn. Ook de naam van Werkina moeten we niet vergeten te vermelden, vraagt Marc.
Wie ook niet in deze rij mag ontbreken: Natalie Goeminne. Ze is een natuurtalent en zou met glans slagen voor het toelatingsexamen binnenhuisarchitectuur. Het is geweldig om te zien hoe zij met eigen creativiteit alle woongedeelten heeft ingericht en voorzien van decoratieve accessoires met de hoogste graad van warmte en gezelligheid. Zo’n warme karaktertrek van Natalie moet je voorgoed koesteren, dacht Marc Gasten. Daarmee zouden we eigenlijk mogen zeggen dat er drie familiewoningen aan boord zijn.
Stralende zon
De tijd gaat snel, de opendeurdag is aangebroken. Het is een stralende dag, volop zon en hoge temperaturen. Het ruime terras van restaurant Scaldiana langs ‘t Scheldt in Rupelmonde is het decor voor de inzegening en doop van de Cyrano. Het schip ligt er bij zoals dat alleen maar op de dag van de doop kan: alles spic en span, de verf glimt in de stralende zon. De garderobe van Scaldiana blijft onbezet, het is stralend weer en de gasten zien er in hun zonnige kleding eveneens stralend uit. Een mooi tafereel.
Natuurlijk wordt alles bekeken aan boord. Zoals het rollenpatroon voorschrijft dalen vooral de mannen de trappen af naar de machineruimtes. Tijdens de route van voor naar achter zien ze dat het een 2-partijenschip is; alles is dubbel uitgevoerd. Hier en daar ontstaat kippenvel bij de gedachte dat iemand de met vlaggen versierde en 25 meter hoog piekende bunkergiek (Van Wijk) zou moeten beklimmen.
De twaalf tanks hebben elk een inhoud van 380 m3. Heatmaster tekende voor de verwarmingsketel. Die vond een plaats naast de Verhaar-Omega stuurroosters die hun energie via twee Caterpillars C18 van 714 pk en de John Deere’s van 525 kVA krijgen. De hoofdmotoren hebben eveneens de naamplaatjes van Caterpillar. Daarop staat vermeld dat het gaat om het type C3508, goed voor 1050 pk per stuk.
Magneet
Als de gasten weer buiten zijn zien ze op het ponton langs de Cyrano aalmoezenier Jos van Hoof en begrijpen ze dat het tijd is voor de inzegening van het schip. Van Hoof betrekt daarbij in woord en gebed de vrienden- en familiekring. Daarna zijn alle ogen gericht op Owen, de 2-jarige zoon van Natalie en Marc. Vanzelfsprekend mag Natalie hem ruimschoots assisteren om het lint met de nationale Belgische driekleur door te knippen. De fles geeft zich echter pas gewonnen bij de tweede zwaai tegen de scheepshuid. Een feestelijk moment dat 100 meter verderop voor het gastvrij personeel van Scaldiana het teken is om op het terras gereed te gaan staan met dienbladen vol feestelijke glazen champagne. Dat werkt als een magneet op de menigte. Binnen de kortste keren worden de glazen geheven met een toost in de richting van het schip en alle daarbij betrokkenen.
Dat is voor Peter Versluis van VeKa het uitgesproken moment om de regie tijdelijk over te nemen. Hij dankt hij de familie voor het vertrouwen in VeKa. Versluis is steeds weer opnieuw trots om als Nederlandse ondernemer in België een schip te mogen opleveren. Hij zegt dat zijn medewerkers altijd hun best doen om het de klanten naar hun zin te maken. De Cyrano is al weer het 264e schip dat VeKa heeft opgeleverd. Het schaalmodel dat de familie van Versluis krijgt moet ze nog even te goed houden. De bloemenboeketten wisselen via Peter Versluis wel meteen van eigenaar.
Trouwen
Dan is het woord aan Marc, die iedereen bedankt voor hun bijdrage aan de oplevering van het schip waarmee hij zeer tevreden is. Daarna richt hij zich tot Gisèle en Peter Maes en hij dankt hen voor het vertrouwen dat Victrol en BP in hem stellen.
Na de zakelijke woorden wil Marc Gasten nog iemand speciaal bedanken, met wie hij al negen jaar aan boord samenwerkt en die zijn steun en toeverlaat is, zo hoort iedereen duidelijk over de geluidsinstallatie. Hij vervolgt: “Natalie, we zijn nu al negen jaar samen en hebben twee kindjes.” En dan, terwijl hij geheel volgens de etiquette de juiste knieval maakt, vraagt hij: “Natalie, wil je met me trouwen?”
Er barst een spontaan gejoel en applaus los, waardoor de reactie van Natalie voor het publiek niet te horen is. Aan haar gezicht te zien, en de mooie ring die ze van Marc krijgt aangeschoven, durven wij te beweren dat ze “ja” heeft gezegd. Een mooi koppel en een mooi schip.
(Hans Heiligers)
