Publiek, theatermakers, cursisten en kunstenaars ontmoeten elkaar in de Nijmeegse Lindenberg. In dit naoorlogse gebouw is Eten en Drinken No23 gehuisvest, waar cultuur en culinaire gewoontes hand in hand gaan. Hier draait bij niemand de maag om bij het horen van het woord cultuur, maar wordt de eetlust opgewekt met de belofte van een leuke voorstelling na het diner.Het theatercafé belooft gezellige gesprekken op een sfeervolle plek.
In No23 is het aangenaam eten met verse streekproducten die op een ambachtelijke wijze zijn bereid. Er staan dag- en weekschotels, broodjes, soepen, salades en drankjes op het menu. Dat belooft wat. Gij zult genieten.
‘Addestiekelingen’
Tranentrekker He’ll Have to Go in de versie van muzikant Ry Cooder klink uit de luidsprekers. Ergens is een drumstel te horen, uit een van de vele oefen- en cursusruimtes die zich boven de horecagelegenheid bevinden.
Eten en Drinken No23 is een bijzonder eetcafé. Niet alleen door het fraaie uitzicht op de Waalbrug, maar het herbergt veel ‘addestiekelingen’ zoals Rotterdams nachtburgemeester Jules Deelder het creatieve volkje lang geleden noemde. Soms heel jonge addestiekelingen zelfs.
Nijmegen is vooral een studentenstad en geen hardwerkende havenstad zoals Rotterdam. Die binding met het water is Nijmegen al lang kwijt. De muziek van Ry Cooder maakt plaats voor een honingzoete Whitney Houston, die het onverdraagbaar sentimentele titelnummer uit de film The Bodyguard zingt.
Maar we zijn niet hier om een filmrecensie te schrijven. We zijn hier om de menukaart onder de loep te nemen. Een jochie parkeert zijn ingepakte gitaar tegen een eettafel. Aan een andere tafel begroet een vader zijn dochtertje met een “goeiedag, hoe was het?”, en hij klapt zijn laptop dicht.
Nog even en het is etenstijd. Terwijl koplampen boven de Waal traag door de ingevallen duisternis kruipen, worden wijn en stokbrood geserveerd. Het water van de rivier staat aan de rand van de Waalkade. Een loopsteiger wordt gebouwd zodat drijvend restaurant Quirin’s bereikbaar blijft. De Lindenberg en No23 houden droge voeten, in tegenstelling tot veel van de lager aan de promenade gelegen horeca. Eten en Drinken ligt veilig bovenaan de Waaltrappen die, tussen Valkhof en Lindenberg, toegang tot de stad Nijmegen geven.
(foto’s www.manonbruininga.nl)
“Ben je moe?”, vraagt een moeder met vermoeid gezicht aan haar dochter die met grote ogen haar flightcase met blaasinstrument op de grond zet. Het blijft vrij rustig in het eetcafé. Klanten besluiten na de muzieklessen van hun kind toch maar thuis te gaan eten en het bij een drankje of tussendoortje te laten. Die muziek kost al geld genoeg, het is tenslotte crisis. Schijnt. Hopelijk ligt dat thuis niet aan de Lentse kant van de rivier, want het verkeer op de Waalbrug staat muurvast inmiddels.
Hoewel het verre van druk is in het eetcafé, is de bediening in No23 suffig traag vandaag. Wellicht wordt de rust van deze maandag gebruikt om nieuw personeel in te werken. Opgewonden kreten klinken. Twee meisjes rennen kirrend voorbij. Ze hebben een viool buiten in de vrieskou laten staan, zo wordt even later duidelijk.
Tijd om de menukaart er bij te pakken. Een kaart die voor een hapje en een drankje moet zorgen als tussenstop op weg naar de theaterzaal. Welke voorstelling speelt er eigenlijk vanavond?
De kaart belooft soep met brood en tapenade – broodjes belegd met onder meer gerookte zalm, Coppa di Parma ham of Gelderse ham. De courgettesalade met paddenstoelen en cashewnoten ziet er heerlijk uit. Diverse salades staan op het menu, warme panini.
Theaterweekschotel
Voor de grote trek is er de Dagschotel No23 met als keuze vlees, vis of vegetarisch; geserveerd met aardappels, rijst of pasta garnituur, groente en salade. De bediening moet er worden bijgeroepen om uit te doeken te doen wat de Theaterweekschotel behelst. En dat geldt ook voor het dessert van de dag.
Het dessert kan misschien worden genoten op de rustig rozerode zithoek waar de cultuurliefhebber op z’n dooie gemak de ellende van de wereld tot zich kan nemen. Uit een van de vele kranten of tijdschriften die over de leestafel verspreid liggen.
No23 is net als het gehele culturele centrum ondergebracht in de voormalige Openbare Bibliotheek van Nijmegen. De oude vestiging staat precies op het geboortehuis van Pierre Courbois gebouwd, één van Neerlands beste jazzdrummers. Diens ouderlijke woning werd bij het geallieerde bombardement van 1944 weggevaagd. Pierre is de broer van actrice Kitty Courbois en stond al eerder in De Binnenvaartkrant. Het is goed aan hem te denken tijdens het nuttigen van de Dagschotel Vegetarisch. Vooral als je tafeltje zo’n beetje bovenop Courbois’ oude slaapkamer staat.
Eten en Drinken no23 
Ridderstraat 23
6511 TM Nijmegen
(024) 327 39 39
www.delindenberg.com
