Een mooi voorbeeld van intermodaal transport vormt het vervoer van groene (dus nog niet geroosterde) koffiebonen vanuit Zuid-Amerika – de haven van Santos om precies te zijn – naar diverse bestemmingen in Europa. Dat de tocht in de container van Brazilië naar West-Europa over water gaat, ligt voor de hand. Maar dan. Aangekomen in de haven van Antwerpen, gaan de groene bonen over op intermodaal transport: per trein verder België in naar Brussel, waar ze worden verwerkt tot coffeepads, die weer per schip naar de haven gaan en per shortsea-schip naar Engeland, waar de koffie in Liverpool wordt overgeslagen op binnenschepen. En vanuit Antwerpen gaan de groene bonen per schip Nederland in, waar ze worden gebrand bij Douwe Egberts in Joure, Friesland. Geen meter over de weg. Kan het mooier?
Dit is zomaar een flard van een factsheet zoals het BVB die verspreidt. Prachtvoorbeelden van wat er mogelijk is als je het wegvervoer liever wilt vermijden.
Media
Er wordt natuurlijk veel samengewerkt met de voorlichtingsbureaus van shortsea en spoor bij de promotie van intermodaal vervoer. Maar liefst driehonderd gemeenten in Nederland ontvingen factsheets met voorbeelden zoals bovenstaand in de bus. De modal shift mag dan wel geen officieel beleid meer heten in Nederland, het blijft natuurlijk nuttig iedereen op de mogelijkheden te wijzen van verschuivingen van vervoer van de weg naar water (of spoor of nog meer water).
Binnenvaart filevrij
Promotie van de binnenvaart alleen is natuurlijk ook nog steeds nodig. De familie Hoekstra in Lemmer heeft het wel heel rigoureus aangepakt. Het dameselftal van het plaatselijke CVVO (dat staat voor Christelijke Vereniging voor Ontwikkeling en Ontspanning) is gesponsord door de familie van Aldert Hoekstra. We telden nogal wat speelsters met die achternaam in het team: Corina, Patricia, Lynn en Iris Hoekstra en de teamleider is Ingrid Hoekstra. Hulde voor deze familie.
