Als het 2050 is, zijn we op de helft van deze eeuw. Die bewering durf ik wel aan. Ik weet ook welke leeftijd ik dan heb (met enige mitsen en maren). Veel meer valt er over dat jaartal niet met grote zekerheid te zeggen. Twee kranten terug schetste ik de transformatie van de gemotoriseerde binnenvaart tussen nu en 2050 naar een geruis- en uitlaatloze vloot op batterijen of waterstof of iets nieuws in 29 jaar. De boodschap van de Green Deal voor de binnenschipper is duidelijk: je mag houden wat je hebt maar je kunt niet blijven wat je bent.
Er zijn miljoenen voor uitgetrokken om de mobielste bevolkingsgroep in beweging te krijgen. Het is (jammer genoeg) geen loterij. Eerst wordt geprobeerd de schipper met wat geld te verleiden zelf een nog grotere investering te doen in een nieuwe motor of de oude motor grondig aan te passen, maar schippers met een eigen schip zijn ondernemers en die investeren alleen als er uiteindelijk ook enig uitzicht is op meer revenuen. Wil een verlader meer betalen voor een ‘groener’ schip? Het beste dat je daarvan kan zeggen is dat die verlader zonder een cent extra uit te trekken bij twee gelijkwaardige aanbieders van scheepsruimte wellicht een voorkeur heeft voor een groen schip. Daar is dus relatief iets terug te verdienen van de investering. Die verlader krijgt ook meer keus als er lading wegloopt naar het landvervoer met wielen eronder als truck en trein wel elektrisch
vervoeren.
Groene schepen worden herkenbaarder gemaakt door wat je kan noemen een oormerk. Nog dit jaar moet een schip kunnen worden voorzien van een energielabel, net als huizen en auto’s. De verlader zelf krijgt ook een duwtje in de rug van de overheid als ze langdurige contracten afsluiten met groene schepen. En dat ‘groene’ verschuift ook steeds, tot je schip alleen groen is zonder uitlaatgassen.
Er worden heel slim omstandigheden gecreëerd waarin het niet fijn meer is om met een ouwe diesel te blijven varen. Sommige steden aan grote vaarwegen overwegen zelfs een milieuzone voor de binnenvaart. Straks mag je niet meer langs Nijmegen of Rotterdam varen. Het lijkt alsof je tegen de stroom in moet zwemmen. Je moet deelnemen aan de energietransitie en door die energietransitie komt er nota bene ook minder lading voor de binnenvaart.
Niet direct in paniek raken. Het is nog geen 2050 en het is ook niet in beton gegoten dat in dat jaar geen molecuul kooldioxide meer mag worden uitgestoten. Maar het moet anders en dat kan nou eenmaal niet zonder veranderingen.
