In het Rotterdamse verzorgingshuis Maasveld aan de Maashaven is maandag 19 oktober de 77-jarige Ruud de Jong overleden. Wegens de coronamaatregelen wordt in besloten kring afscheid van hem genomen.
Zonder die maatregelen zou zijn afscheid hebben geleid tot verkeersopstoppingen rond het rouwcentrum. Ruud de Jong had een onvoorstelbaar groot netwerk in de binnenvaart. Hij bracht mensen bij elkaar, bij voorkeur in een positieve en opbouwende atmosfeer. En als het al niet bij een feestelijke gelegenheid was, dan was een ontmoeting met Ruud eigenlijk altijd een soort van feestje.
Waar kennen we Ruud de Jong van? Hij laat zich moeilijk in een vakje vangen. Hij was de tankvaartbevrachter die stimuleerde dat de zelfstandige tankvaartondernemers gingen samenwerken voor betere vrachtprijzen. Hij was jarenlang de stuwende kracht achter de Internationale Tankscheepvaart Vereniging (ITV) en het bijbehorende vakblad. Hij was in 1992 medeoprichter van de binnenvaartsociëteit De Wandelgang. En natuurlijk niet in de laatste plaats was hij medeoprichter van De Binnenvaartkrant.
Het plan voor deze krant stond in januari 1997 letterlijk op de achterkant van een bierviltje op tafel tussen hem en mij in een Dordts restaurant. Als er al twijfels waren bij het maken van soms best ambitieuze plannen en initiatieven, dan werden die twijfels met een groots gebaar van tafel geveegd. Natuurlijk kwam het allemaal goed.
Maar niet alles ging altijd goed in het leven van Ruud de Jong. Begin tachtiger jaren had hij een succesvolle tankvaartonderneming, die teloorging. Sindsdien manifesteerde hij zich als de aanjager van activiteiten, in eerste aanleg om de positie van de individuele tankvaartondernemer te versterken, later werd hij een pleitbezorger van de hele binnenvaart.
Voordat hij in de binnenvaart actief werd, heeft Ruud op zee gevaren, onder andere op de Holland Amerika Lijn-schepen. De soms aangrijpende ervaringen die hij over de hele wereld opdeed, waren een grote stimulans voor zijn immer optimistische houding.
Voor iemand die zo goed is in het netwerken en de verpersoonlijking is van de uitdrukking ‘hoe meer zielen hoe meer vreugd’ was het tragisch dat hij op een zeker moment niet meer op zijn benen kon staan, omdat ze pijn deden. Bezoekers van De Wandelgang wisten niet beter dan dat ze persoonlijk door Ruud begroet werden bij binnenkomst. Maar de laatste jaren ging dat niet meer. Sinds deze zomer had hij verzorging nodig en een zware longontsteking verzwakte hem zodanig dat zijn lichaam het opgaf.
Wij herinneren ons gelukkig de honderden, misschien wel duizenden momenten dat we konden bouwen op die oersterke Ruud de Jong. Een warme persoonlijkheid, die letterlijk altijd met een brede grijns voor je klaar stond. Wat je ook te berde bracht, hij verzekerde: “Het komt allemaal goed.”
