Als de coronacrisis jaren gaat duren, misschien wel helemaal niet meer ophoudt, dan moet de maatschappij anders. ‘Rebooten’ heet dat tegenwoordig, alsof we met z’n allen een computer zijn. Hoho, we zijn geen computer, we kunnen niet even uit en aan gezet worden. Zoals met alles verdient de geleidelijkheid verreweg de voorkeur boven een plotselinge, revolutionaire verandering.
Daar wringt echter de schoen. Het virus doet niets geleidelijk. Haast is geboden. Heel veel moet anders en zoals altijd biedt dit behalve veel narigheid ook kansen. “Never let a good crisis go to waste”, aldus Winston Churchill in 1943 op Yalta in het overleg met Rooseveld en Stalin. Verspil geen goede crisis, waarmee hij aangaf dat uit een grote oorlog iets goeds kan komen, in dit geval de Verenigde Naties.
Gelukkig hoef ik hier niet in te gaan hoe alle sectoren er voortaan uit moeten zien, want ik zou echt niet weten hoe de horeca in die nieuwe werkelijkheid gaat functioneren. Of hoe voetbalstadions virusvrij kunnen worden gemaakt.
Ik kan me op deze plek beperken tot een onderdeel van een onderdeel van de maatschappij. Eén deelmarkt van de binnenvaart heeft hard een ‘reboot’ nodig, de overslag van containers in de Rotterdamse haven van en naar binnenschepen. Dus we draaien de klok terug naar 1966 toen de eerste container gelost werd in Rotterdam.
Met de kennis van nu gaan we de haven zo inrichten dat tientallen miljoenen TEU’s per jaar als een sliert olie door die haven kunnen, met slimme terminals die aan één zijde zeeschepen ontvangen en aan de andere zijde binnenschepen. Midden op de terminals worden containers op trucks en treinen gezet, als ze niet per schip naar hun bestemming kunnen.
De protesten van de binnenvaartondernemers dat de wachttijden alweer de spuigaten uit lopen, zijn natuurlijk volkomen terecht, maar je kan niet zeggen dat niemand er ooit over nagedacht heeft.
De overheid heeft de afgelopen 25 jaar miljoenen gepompt in het zoeken naar oplossingen. Het vinden van een vaccin lijkt gemakkelijker dan de containerlogistiek in de zeehavens regelen. Een virus interesseert zich nergens voor, zeker niet voor de tegenstrijdige belangen van alle honden die er met het been vandoor willen gaan.
Hoewel hiermee veel mensen tegen het zere been worden geraakt, moet je toegeven dat onze premier vorige week echt wel een rake opmerking maakte. We moeten ophouden met discussiëren over maatregelen en ons focussen op het virus. Als machtige clusters van zeerederijen en terminals die focus op het achterlandvervoer van containers konden opbrengen, dan zou een echte reboot niet eens uitgesloten hoeven zijn.
