Met de hand op het hart. Het is de letterlijke betekenis van Manacor, de naam van de tweede stad van Mallorca die bekend staat om de prachtige parels die er vandaan komen. “Dat is fraaie symboliek voor de naamgeving van mijn tweede schip dat ik van plan ben te bouwen”, dacht de Vlaamse kapitein-eigenaar Patrick Mees vorig jaar tijdens zijn vakantie op dit Spaanse eiland. Een jaar later nam hij zijn gloednieuwe schip met deze naam in gebruik. Het heeft de primeur als eerste 85-meter Sunrise-vrachtschip.
Eigenlijk is Mees walkapitein tegen wil en dank. Het varen zit in zijn genen, maar vanwege privé-omstandigheden kiest hij er bewust voor om zijn schepen vanaf de wal aan te sturen. “Wij zijn geen traditioneel schippersgezin”, vertelt Mees. “Met mijn vrouw Audrey heb ik een zoon met het syndroom van Down. Ik moet er zijn voor mijn gezin en dat lukt niet als ik altijd aan boord ben. Daarom nam ik vorig jaar het besluit om van boord te gaan en mijn schip de Aspasia vanaf de wal te gaan managen.”
“Met slechts één schip is het lastig om op deze manier rond te komen. Daarom besloot ik uit te breiden met een tweede schip. Waar de weg der geleidelijkheid gebruikelijk is in onze branche, kies ik voor een andere route om er met mijn hand op het hart voor mijn gezin te kunnen zijn.”
Personeel
De kapitein-eigenaar voorziet een uitdaging in het vinden van goed personeel voor de Manacor: “Nu mijn nieuwe schip in de vaart is, kan ik mijn focus richten op het werven van nieuwe medewerkers. Zo hoop ik binnenkort een schipper voor de Manacor in dienst te kunnen nemen.”
De eerste maanden neemt Mees zelf plaats achter de lessenaar. Bewust, want: “Om een bedrijf als het mijne goed te kunnen runnen, moet je al je schepen van haver tot gort kennen. Daarom ga ik de Manacor zelf opstarten. Ik vind dat ik het schip tot in detail moet leren kennen om het later van afstand gedegen te kunnen aansturen. Tonnages, snelheid, verbruik en techniek van het schip, maar ook meer algemene kennis zoals afstanden, kanalen en bruggen moet je kennen om de praktijk van alledag goed te kunnen inschatten. Je moet alle kennis in huis hebben voordat je het varen op een schip kunt overdragen aan medewerkers, vind ik.”
GS Yard
De nieuwbouw vond plaats bij GS Yard. De Manacor is het eerste 85-metervrachtschip van het type Sunrise dat van de werf komt. Het Sunrise-concept is destijds door GS Yard ontwikkeld voor de bouw van dubbelwandige tankers en de afgelopen jaren zijn er ook al enkele 110 meter lange Sunrise-vrachtschepen gebouwd.
“Aangezien dit een nieuw ontwerp is, kon ik er veel van mijn eigen ideeën en ervaringen in kwijt. Ten opzichte van de Aspasia zijn de belangrijkste wijzigingen dat dit een kruiplijnschip is met meer tonnenmaat, dat overal te ballasten is.”
Zo kan de Aspasia op 2,50 meter diepgang 1.230 ton meenemen, terwijl de Manacor onder dezelfde omstandigheden 1.314 ton vervoert. “Ik had gehoopt op 100 ton verschil, maar dat halen we helaas net niet. Daarentegen is het verbruik van de Manacor juist geringer, naar verwachting zo’n 15 procent. Dit maakt het schip bedrijfseconomisch zeer aantrekkelijk en geeft het een sterke concurrentiepositie.”
Investering
Mees kwam terecht bij GS Yard na een gesprek met Wilma Hochbein, de moeder van werfeigenaar Christian Hochbein: “Ik wist dat er in de kanalenvaart wel behoefte was aan tonnage en zocht al een tijdje naar uitbreiding. Ik keek rond onder bestaande schepen, toen Wilma Hochbein vroeg waarom wij niet gingen nieuwbouwen.”
“Het is enerzijds natuurlijk een forse investering, maar anderzijds bespaar je op lange termijn flink op exploitatiekosten. Mijn visie is dat ik met deze investering over 25 jaar verder ben dan wanneer ik nu een bestaand schip zou kopen. Zo voldoet dit schip nu al aan de verwachte strengere normen die ons op allerlei fronten de komende
jaren te wachten staan.”
Naast de extra tonnage en het lage verbruik had GS Yard nog een pre voor Mees: de werf bouwt ook de casco’s zelf. “Het casco van de Aspasia komt uit China, dat vond ik spijtig. Ik wilde graag betrokken zijn bij de volledige bouw van het schip. Al in de fase van de cascobouw ging ik bijna wekelijks naar de werf. Bovendien duurde de cascobouw van de Aspasia bijna drie jaar, terwijl dit schip in een half jaar klaar was.”
“Aangezien dit een nieuw type is, was de tijdsdruk af en toe wel erg hoog. Iets meer ruimte en tijd voor de nieuwe ontwikkelingen was welkom geweest.”
Haarvaten
De keuze van Mees viel op een 85-meterschip om ‘in de haarvaten van het Europese kanalennet te kunnen kruipen; in Nederland, Duitsland, België en Noord-Frankrijk. “Steeds meer grote industrie gaat weg of sluit de deuren. Mijn toekomstvisie is daarom dat juist de behoefte aan kleinere schepen zal toenemen.
“Ik ben tevreden over mijn nieuwe schip. De onbeladen proefvaart is prima verlopen. En hoewel de beladen proefvaart nog moet plaatsvinden, is mijn eerste indruk dat dit schip bijzonder prettig vaart en eenvoudig manoeuvreert. In vergelijking met grotere vrachtschepen is het bijna speelgoed.”
