Met de Tripolis brengen Benjamin Hoeykens en zijn vrouw Sarah Pius diversiteit aan in hun bedrijfsactiviteiten en gaan ze aan de slag in de tankvaart. Een drukke, leerrijke en boeiende periode. Na de afbouw in weer en wind komt de Tripolis eind januari in de vaart.
Benjamin en Sarah zijn sinds 2016 volledig eigenaar van de drogeladingschepen Aquapolis en Metropolis, die vroeger voor de helft eigendom waren van Benjamins ouders. Deze schepen zijn 135 meter lang en 17,35 meter breed. Ze varen containers tussen Antwerpen en Karlsruhe voor Contargo Waterway Logistics op basis van een langetermijncontract. De Acropolis, waar Benjamin en Sarah op getrouwd zijn, is inmiddels verkocht.
“De Acropolis is een prima schip met een casco van Belgische makelij”, vertelt Hoeykens. “Maar gezien de leeftijd van zeventien jaar en de gepresteerde uren waren de komende jaren investeringen nodig. In 2016 hebben we beslist de Acropolis te verkopen. Wij wensen de nieuwe eigenaren, familie De Wit, heel veel succes met het schip.”
Naar de tankvaart
Met de Tripolis is Hoeykens al sinds 2013 bezig. Vanwaar de keuze voor een tankschip? “In 2013 waren de tarieven in de containervaart extreem laag. Ik vind dat men in de containervaart nog steeds te veel uren draait die niet worden beloond. Niettegenstaande hebben bemanningsleden op containerschepen een boeiend en actief beroep. Ik staar me zeker niet blind op de toekomst van de tankvaart. Ik denk niet dat wij met de Tripolis nu opeens de kip met het gouden ei hebben, maar tankvaart interesseert mij.”
Naast Wim Driessen benaderde Hoeykens ook andere makelaars. Uiteindelijk kwam hij toch weer terecht bij RensenDriessen, die ook de Metropolis, Aquapolis, Dianthus en Jamais Pense voor de familie leverde. “Wim heeft een duidelijke visie en staat zijn klanten met raad en daad bij. Ook ik weet wat ik wel en niet wil. Het klikt tussen ons.”
Aangepast boegschroefsysteem
De Tripolis is door RensenDriessen turnkey opgeleverd, wat niet wil zeggen dat Hoeykens thuis zat te wachten op een telefoontje dat de tanker klaar was. “Dat zou in principe gekund hebben, maar zo zitten wij als eigenaar niet in elkaar. Ik wilde van het eerste tot het laatste moment overzicht hebben in verband met de indeling boven en onder de vloerplaten. We hebben bij de indeling goed nagedacht over toekomstige reparaties. Ik heb samen met de inbouwers Dik Alblas, Pieter Vink, Jeffrey & Adrie ruimschoots de tijd genomen om stil te staan bij ieder punt en detail. De Tripolis is geen standaard schip, niet één van de zovele tankers.”
Het schip is 110 meter lang, 11,40 meter breed en heeft een laadvermogen van 2.660 ton bij een diepgang van 3,25 meter. Het heeft volgens Hoeykens prima afmetingen waarmee men ook op de kanalen kan varen. Qua constructie is dit een vrij eenvoudig, maar slim schip. Het schip heeft daarmee unieke vaareigenschappen en een geweldig draagvermogen.
“Dit maakt het voor eventuele toekomstige bemanningsleden eenvoudig om op de Tripolis aan de slag te gaan. Ik heb wel het boegschroefsysteem veranderd. Hierdoor kunnen wij als eerste tankschip van dit model met een tonnage van meer dan 2.200 ton op alleen de boegschroef vooruit varen met een snelheid van meer dan 10,4 kilometer per uur. Klinkt dat niet milieuvriendelijk? Door de 5-blads AMW-schroef met extra brede bladen kunnen we met een leeg schip en zonder ballast varen. Dat is gelukt!”
ABC-motor
Het schip gaat op de Rijn en zijn zijrivieren minerale olieproducten vervoeren voor Stetra, waar Daniel Schulz de supervisie heeft over de veiligheid. Mits enkele kleine aanpassingen kan het – mocht daar behoefte aan zijn – ook chemicaliën vervoeren. De tanks zijn gecoat en het leidingsysteem is semi-dubbel uitgevoerd.
In de machinekamer staat een ABC-motor die voldoet aan de CCR2-norm. “Deze 6-cilindermotor kan in geval van nood ook op vier cilinders draaien en heeft niet al te veel elektronica. Daarom hebben wij in dit geval voor ABC gekozen, hoewel wij op onze andere schepen in totaal tien Caterpillars hebben staan.”
De Tripolis heeft een Green Award Silver-certificaat. Wat vergroening betreft, wil Hoeykens echter niet haantje-de-voorste-zijn.
“Als ondernemer wil ik investeringen in groene technologie via de vrachtprijs kunnen terugverdienen. We hebben in de crisisperiode gezien dat het werk meestal naar de goedkoopste aanbieder gaat. Daarom wacht ik rustig af hoe de regelgeving zich gaat ontwikkelen.”
“Van subsidie houd ik niet zo. Het is goed als schouderklopje, maar niet om een bedrijf mee op te starten.”
Druk maar boeiend
De geladen proefvaart, donderdag 11 januari, is goed verlopen. Op wat restwerk na is de Tripolis klaar voor de vaart.
Is ook Hoeykens klaar om tankvaartkapitein te worden? “Ik heb me goed in de materie verdiept en ervaring opgedaan aan boord van een andere tanker. Mijn bemanning komt oorspronkelijk uit de tankvaart. En vergeet niet dat 80 procent van onze familie in de tankvaart zit!”
“Het is een drukke, maar boeiende periode. Ik leer dagelijks bij en motiveer mijn bemanning om dat ook te doen. Qua veiligheid, netheid, betrouwbaarheid en contact met de terminals wil ik – net als op onze andere schepen – op hoog niveau blijven.”
100 procent inzet
De Tripolis is afgebouwd bij Dolderman in Dordrecht onder woelige weersomstandigheden. “Sneeuw, ijs, regen en storm – we hebben het allemaal gehad. Het is dan ook een knappe prestatie dat we zo goed op schema liggen. Alle leveranciers en werfmedewerkers hebben zich voor 100 procent ingezet. Daar wil ik iedereen hartelijk voor bedanken.”
De Tripolis is enkele weken geleden in familiekring gedoopt.
