“Hier spreekt de pater voor nu en voor later”, grapt aalmoezenier Bernhard van Welzenes. Het is een bijzonder Blarenbal deze keer, want de Vierdaagse-verzorging vanuit het KSCC bestaat veertig jaar. Dus worden de mensen die de posten van Elst tot Wijchen en van Groesbeek tot Cuijk hebben bemand, in het zonnetje gezet.
Met een grap en een grol van ‘de Aal’ en natuurlijk de nodige lofuitingen. En met een kort filmpje waarmee de nodige herinneringen worden opgehaald aan vier decennia verzorging van de dappere wandelaars.
Vier dagen lang hebben de deelnemers hun uithoudingsvermogen beproeft: de dertigers, de veertigers en de vijftigers. Dat zijn de rond Nijmegen dagelijks afgelegde kilometers.
Vervolgens worden de sponsors bedankt die jaarlijks voor het nodige materiaal zorgen. Ook een woord van dank aan de mensen die voor zo’n zeventig man hebben gekookt. Ga d’r maar aan staan.
Ereplak
Een luid applaus gaat door het schipperscentrum als Bernhard van Welzenes de lopers naar voren roept. Waarbij de jongste deelneemster, die blij is dat zij het gehaald heeft, helemaal emotioneel wordt. Van de aalmoezenier krijgt het verlegen geworden meisje een schone zakdoek; het publiek is geroerd.
Dan is het tijd voor de wandelaars om de verzorgers de medaille van Veertig Jaar Vierdaagsezorg om te hangen. “Mag met een kusje”, adviseert Van Welzenes.
De speciaal voor het jubileum vervaardigde ereplak wordt uitgereikt en de ontvangers ervan worden door de aalmoezenier bij name genoemd.
Een hele opgave
Ook is er naast alle feestelijkheid aandacht voor een ernstig onderwerp: myotone dystrofie, een nog niet te genezen spierziekte. “Iedereen die zorgt, moet hier zijn”, is het credo van het Prinses Beatrix Spierfonds bij monde van Wendy Janssen. Met haar sponsorloop heeft zij actie voor het fonds gevoerd.
“Ik loop niet graag, dus het was een hele opgave, maar ik heb het gered”, zegt Wendy trots. “Het viel heel erg mee, uiteindelijk. Ik ging voor 5.000 euro .Het is precies 4.000 euro geworden.”
Het mag daarom nog wel ietsjes meer zijn voor het goede doel. “Ik heb kaartjes bij me, maar voel u niet verplicht.” Wendy Janssen is blij als de aanwezigen royaal doneren om de zieke medemens te helpen. Dan wordt het ceremoniële gedeelte van het Blarenbal afgesloten en kunnen de aanwezigen zich voor een versnapering richting bar begeven.
Na vier dagen afzien kan dat stukje lopen er ook nog wel van af.
tekst en foto: Frank Antonie van Alphen
