Wat is het gevolg voor de binnenvaart van de val van kabinet Balkenende IV? Wel, Tineke Huizinga moet haar aandacht nu verdelen over haar werk – besturen van haar smaldeel op het ministerie – en haar liefhebberij: stemmen vergaren voor haar partij de ChristenUnie. Dat laatste is helaas voor de binnenvaart heel belangrijk voor haar en voor de CU, want het was de eerste keer dat CU in een kabinet zat en hoewel Rouvoet en Middelkoop ministers waren, had Tineke een heuse portefeuille en de CU zal zeker willen scoren met wat zij heeft gerealiseerd de afgelopen drie jaar. Als zij geen staatssecretaris was geweest, hadden we nog steeds strippenkaarten kunnen gebruiken in Rotterdam, om maar eens wat te noemen.
Nu kan het kabinet alleen nog knopen doorhakken over lopende zaken. Moeten er echte beslissingen worden genomen, dan moet er een meerderheid in de Kamer voor zijn. In die zin hoeft de val van het kabinet geen consequenties te hebben voor het crisisberaad, want de Kamer was eensgezind over steun voor de binnenvaart, behalve de SP (die vond dat er bodemtarieven moesten komen). Eensgezind (behalve de SP) was de Kamer ook over de rol van de NMa, waarachter de Kamerleden zich eensgezind konden verschuilen.
Er zijn natuurlijk op de lange termijn ook gevolgen voor bijvoorbeeld de aanleg of het onderhoud van vaarwegen, omdat daar geen majeure beslissingen over kunnen worden genomen, maar je mag juist blij zijn als niet mag worden besloten om dingen niet door te laten gaan, die wel op de planning staan. Bovendien is het misschien juist een zegen als er straks een ander kabinet zit, dat investeren in natte infrastructuur een mogelijke oplossing ziet om uit de crisis te kruipen. En laten we wel zijn: slagvaardige besluiten over rekeningrijden worden ook niet genomen. Dus de files worden weer langer (vreemd effect van het niet verlengen van het verblijf in Uruzgan); dus je weet nooit hoe de binnenvaart daar garen bij kan spinnen.
In de woorden van Wim Kan: voorspellingen zijn weer een hachelijke zaak, vooral als het de toekomst betreft.
Michel Gonlag
