In haar woonplaats Breda is donderdag 22 oktober Leni Broekmeulen overleden op 65-jarige leeftijd. Zij was al geruime tijd ziek. Leni Broekmeulen was actief als sociaal raadvrouw bij KSCC Schipperscentrum Nijmegen, tot een hersenbloeding in mei 2002 haar noodzaakte om te stoppen met werken.
Leni was afkomstig uit een geslacht van varende ondernemers. De eerste zes jaar van haar leven woonde Leni aan boord van achtereenvolgens motorsleepboot Chris en motorsleepboot Gerda.
‘Dit moet je nooit vergeten’, zei haar moeder To, toen ze in 1953 door het overstroomde Zeeland voeren, om bijstand te verlenen met de Gerda. Misschien is toen wel de basis gelegd voor een beroepsleven als hulpverlener. De Watersnoodramp maakt een onuitwisbare indruk op de 3-jarige Leni.
In 1995 ging ze werken op het Nijmeegse Schipperscentrum. Eerder had ze in diverse functies als hulpverlener gewerkt. Een carrière die zij op 17-jarige leeftijd aanving in de zwakzinnigenzorg, als B-verpleegkundige-in-opleiding. Leni bleef naast haar fulltime werk studeren, en ging daarmee door tot aan haar doctoraalexamen politicologie.
Met de aanstelling als sociaal raadsvrouw ging een lang gekoesterde wens in vervulling om voor de binnenvaart te werken. In de zes jaar dat Leni in Nijmegen werkte, wist ze een brug te slaan tussen de wereld van de binnenvaart en de walsamenleving; voor schippers die hulp of ondersteuning nodig hadden bij ingrijpende gebeurtenissen in hun leven.
Het huwelijk tussen Leni Broekmeulen en Nick van Haag (Bureau Telematica Binnenvaart) in 1998 was voor De Binnenvaartkrant aanleiding om te schrijven over ‘Partners voor het leven’. De echtgenoten waren op dat moment al 20 jaar samen. De krantenkop bleek voorspellende waarde te hebben. Het werden uiteindelijk 37 jaren samen, tot aan haar dood.
Bij het ongeluk met motorbeunschip Rick op de Westerschelde in februari van dit jaar werd haar directe familie zwaar getroffen. Leni’s gezondheid ging snel achteruit. Aanvankelijk werd gedacht dat de ziekte een reactie is op het overlijden van haar neef Rick en de droevige nasleep ervan. Rond Pinksteren werd echter de diagnose botkanker gesteld.
‘Ik heb 14 jaar in blessuretijd geleefd en daar ben ik dankbaar voor’, zei Leni afgelopen zomer, toen duidelijk was dat deze (3e) kanker ongeneeslijk is. Gewend om de regie te nemen over haar leven, bereidde ze haar afscheid zorgvuldig voor.
Afgelopen donderdag overleed zij thuis op 65-jarige leeftijd, op het door haar gewenste moment. Ze wordt donderdag 29 oktober in Breda begraven.
