Frank Antonie van Alphen is voor zijn nieuwe boek over de riviervisserij in en rond Nijmegen op zoek naar verhalen over de vroegere beroepsvissers op de Waal. Vandaar zijn (hernieuwde) oproep:
Na De Kaaisjouwers, een hard leven aan de Waal is het tijd voor het volgende boek: het verhaal van de riviervisser, zijn teloorgang.
Toen de rivier bedorven was door zout en chemicaliën en vol rotzooi lag. Toen het ‘grapje’ rondging dat je ter hoogte van de smeerpijpen van chemische bedrijven je fotorolletjes in rivierwater kon ontwikkelen.
Dat ik als kind zag hoe mijn vader de dode, stinkende vis uit het gangboord moest scheppen, in de glanzende zon – omdat de rivier vergiftigd was door het ‘wonderpoeder’ DDT, dat met hoogwater van de onderste wijnranken afspoelde. Mijn broer en ik zwommen in een vuile stroom waarin niet langer werd gevist, tussen de rottende brasem en paling. De scheepsschroeven kregen de schuld dat ze de visstand nekten.
Ik weet nog dat er in de jaren zestig in het voorbijvaren over stuurboord bij Nijmegen werkeloze schokkers lagen. Verhalen over die laatste zoetwatervissers zoek ik. Heeft u interessants te vertellen over de riviervisserij en is dat nog nooit ter schrift gesteld? dan hoor ik het graag.
Frank Antonie van Alphen,
schrijver
[email protected]
