Je kunt beter verkeerd voorspellen en je zin krijgen dan nooit iets voor elkaar krijgen en achteraf gelijk hebben. Er loopt nooit een lijn recht in de natuur. Daarom is natuur mooi. Daarom krijg je een ander gevoel bij Rembrandt dan bij Mondriaan.
Maar om te zien hoe de toekomst van het goederenvervoer eruitziet, trek je natuurlijk wel allemaal onnatuurlijk rechte lijnen. De economie van China kent de laatste paar eeuwen veel ups-and-downs, zachtjes uitgedrukt. Welvaart en (gruwelijke) armoede, oorlog en vrede wisselen elkaar in hoog tempo af. Hoe logisch is het dan om de laatste 10 jaar (van nog nooit eerder vertoonde groei) te pakken en een rechte lijn door te trekken richting toekomst?
Kijk eens aan, volgens dat model wordt China economisch 3 keer zo groot de komende 20 jaar. Dus al die pakketjes uit China (vol met door het arme deel van de bevolking geproduceerde goederen) kun je dan mooi op die lijn uitzetten. Warempel, dat zijn er dan ook 3 keer zo veel, volgens Bartjens. Maar meester Bartjens leefde in de 16e eeuw, toen verliepen de demografische ontwikkelingen iets trager.
Mensen in China willen ook meedelen in de welvaart en eisen een hoger loon. Goede kans dat de stroom goederen dan afzwakt en de economie daar minder explosief groeit. Maar dat maakt toch niet meer uit. Investeringen op basis van jouw voorspellingen zijn toch al gedaan en worden niet meer teruggedraaid. Je kan moeilijk het verwijt krijgen dat je de toekomst verkeerd hebt voorspeld, want iedereen weet toch dat niemand de toekomst kan voorspellen.
De gemiddelde binnenvaartondernemer baseert zijn investeringen gelukkig op gevoelens in de onderbuik en niet op gedegen marktvoorspellingen of Havenvisies. Nou wil het geval dat er al honderden jonge containerschepen klaarlagen omdat in de jaren voorafgaande aan de Havenvisie 2030 veel ondernemers in de binnenvaart dachten dat de bomen in een rechte lijn de hemel in groeiden.
Het lijkt lichtelijk opportunistisch maar nu vaart er wel een fonkelnieuwe vloot die met gemak de (voorspelde) groei van het containervervoer aan kan. De capaciteit in de zeehaven zou geen struikelblok meer mogen zijn, al weet ECT er altijd wel een te verzinnen, door bijvoorbeeld na een dagje staken door de medewerkers wekenlang de planning te frustreren. Een mooie prikkeling voor die andere grote jongens op de Maasvlakte om in dat gat te springen.
Zo simpel is het helaas niet. Gelukkig hebben we een heel slim Havenbedrijf. Dat hebben we bij de Betuwelijn gezien en dat hebben we bij Maasvlakte 2 gezien. Allemaal onnatuurlijk rechte lijnen. Die aanpak gaan we ook wel een keer bij de afhandeling van de containerbinnenvaart zien, al weet ik ook niet wanneer.
