De KNRM gaat zich met de niet-spoedeisende hulpverlening op het water bezig houden. Dit schrijft de reddingsmaatschappij in een brief aan insiders. Hiervoor wordt een KNRM-alarmcentrale in het leven geroepen. De KNRM introduceert op 13 mei een gratis app voor de smartphone in combinatie met een website. De op de site geregistreerde watersporters kunnen gebruik maken van de alarmcentrale.
De KNRM schrijft in de brief: ‘De App is vooral gericht op een veiliger vaart, c.q. beoefening van meerdere vormen van watersport. De functionaliteit richt zich vooral op de voorbereiding en uitvoering van vaartochten.’ Er worden vier doelstellingen genoemd:
- het verbeteren van veiligheid
- toegankelijk maken van hulpverlening voor de watersport
- verbeteren van de basis van donateurwerving
- vergroten van effectiviteit en efficiëntie van zowel nood- als niet spoedeisende hulpverlening
Telefonische hulpoproepen
Het initiatief komt volgens de KNRM onder andere voort uit het toenemend aantal watersporters dat zonder marifoon vaart en het toenemende aantal telefonische hulpoproepen. De afhandeling van de hulpoproepen gaat gebeuren door de KNRM-alarmcentrale en de KNRM-reddingstations.
De reddingswereld heeft kennelijk de app ontdekt: onlangs lanceerden commerciële hulpverleners de app 112 Pleziervaart. Dit is ook een toepassing voor hulpverlening en noodoproepen. Roemer Boogaard, directeur van de KNRM, is op dit moment nog niet bereid tot commentaar.
Slecht bereik
De KNRM lijkt hier van standpunt over marifoongebruik te veranderen, in de brochure Nood en dan staat: ‘Vertrouw niet op een GSM om in geval van nood te alarmeren: denk aan het een-op-een contact, slecht bereik op zee, onmogelijkheid om u uit te peilen en verbreken van de verbinding door zeegang of een lege accu.’
Pas op met de telefoon, stelt ook de Kustwacht. ‘Via een telefoon kan niet worden waargenomen dat men in nood is. Men komt gewoon in de wachtstand. Een GSM-verbinding is een “point to point” verbinding, m.a.w. een ander kan de communicatie niet volgen en dus ook niet gelijk te hulp komen.’
tekst: Evert Bruinekool
