Soms moet je flink achter je bolletje krabben om te bedenken wat er achter de betekenis van de scheepsnaam zou kunnen schuilgaan. Bij de Alie-Jan was dat niet zo’n moeilijke opgave. En dat was maar goed ook: het was een te vroege ochtend voor raadsels toen we om zeven uur in Millingen aan boord stapten bij Alie en Jan van der Meulen. Zowel de schipper als de krant hadden die dag veel te doen waardoor dat tijdstip werd gerechtvaardigd. Alie weet wat de mannen op zo’n tijdstip nodig hebben en verzorgde vanuit het stuurhuis de koffie, die in dank en met smaak werd afgenomen.
Jan is in Harlingen tussen de olie opgegroeid: zijn vader had een oliebedrijf en onderhield een beurtdienst met een sleepboot en bak. Ook Jan vond zijn werk in de binnenvaart, aanvankelijk op het grote water van de Zuiderzeewerken bij Dronten. Hij voer op een vlet waarbij hij tevens hand- en spandiensten leverde aan de kantonniers die zonder GPS maar op oud-Hollandse wijze met draad en palen de percelen in kaart brachten.
Hij kocht in Dronten zijn eerste huis. Toch bleef het Friese bloed hem parten spelen. Het huis werd verkocht en de familie trok naar Harlingen, waar Jan als touwslager in dienst trad bij Lankhorst Touwfabrieken. Tja, de gehele dag binnen vier muren is toch wel moeilijk voor iemand die altijd gewend is geweest aan het buitenleven. Naast zijn stuurmansdiploma beschikte Van der Meulen ook nog eens over een groot rijbewijs. Dat kwam goed van pas bij de volgende stap in zijn carrière. Hij ging op luchtbanden het buitenleven en de sociale contacten weer tegemoet: hij werd melkrijder. Zo’n vijftien jaar heeft hij iedere dag het mooie Friese landschap mogen overzien vanuit zijn hoge stuurhuis op wielen.
Klaas van Dorsten
En ja, we hebben dat al zo vaak gehoord: het water blijft altijd trekken. Het werd de hoogste tijd om die koeien eens vanaf het water te gaan bekijken. De melkauto werd ingeleverd en voor Jan begon een leuke tijd bij Swets en Bestevaer. Hij had definitief zijn draai gevonden en besloot uit te zien naar een eigen schip. Hij kwam in contact met de toenmalige Schuttevaer-voorzitter Klaas van Dorsten. Die had twee tankers varen, waaronder de Odorata, een schip van 1011 ton. Het schip was gebouwd bij Kooijman in Zwijndrecht.
Jan en Alie hebben vanaf 1997 met veel plezier op dat schip gevaren. Vaak deden ze het traject naar Schiphol en de vliegbasis Leeuwarden. En ook Alie en Jan zijn er eens goed voor gaan zitten om toekomstplannen te maken. Gaan we de Odorata verbouwen en voorzien van een nieuw voorschip of zullen we denken aan onze eerste nieuwbouw? Er is heel wat afgepraat en uiteindelijk is de keuze gevallen op nieuwbouw.
Verdiend
Het mag gezegd worden, ze hebben er hard voor gewerkt en ze hebben het dan ook wel verdiend. Hoewel er veel Friezen zijn die na één nachtvorst de schaatsen onderbinden en de plas opgaan zal Jan zakelijk gezien nooit over één nacht ijs gaan. Hij bekeek casco’s uit alle hoeken van de wereld en vond het zijne bij Bodewes in Millingen. Zijn keus viel op een Damen River Tanker type 950 C. Het schip is onder survey van Veritas gebouwd bij Damen Shipyards in Kozle (Polen).
Demontabel
De afmetingen zijn 86 x 9,50 x 3,10 meter. Het schip meet 1700 ton. Het is de eerste nieuwbouw voor Alie en Jan. Ze zijn er blij mee. “Alles is up-to-date en het schip is ruimer, breder en langer”, zegt Jan. Hij moet er nog aan wennen dat hij geen spanten meer ziet in de tanks, waarvan het schip er vijf heeft. De totale laadcapaciteit is 1880 m3.
Kampers leverde twee Redscrew-ladingpompen, elk met een capaciteit van 300 m3 per uur. De ruime machinekamer biedt plaats aan een Caterpillar (type C32) van 1300 pk bij 1800 toeren. In de machineruimte van het voorschip staat een kanalenstuurrooster van Van Tiem van 330 kW.
In de machinekamer is nog iets nieuws. De constructie onder de beplating is gemaakt door Sjaak van Neijenhof uit Nibbixwoude. Zijn onderneming Anomalie werkt met ‘ Strut’, een nieuw demontabel profiel dat 1,5 millimeter dunner is dan de traditionele materialen. Zonder verlies aan sterkte. Jan maakt het complete frame gereed op een wijze waarbij hij uitsluitend een steeksleutel en een schroevendraaier als gereedschap op zak heeft. Meer heeft hij niet nodig. Als je hem bezig ziet moet je meteen denken aan je meccanodoos van vroeger. Zonder te lassen, zagen, slijpen of boren kan er op de fundatie worden gemonteerd. De complete constructie staat binnen de kortste keren en is binnen twee uur volledig te demonteren.
Harmonie
Alie en Jan hebben een leuke afbouwperiode achter de rug bij Bodewes in Millingen, waar ze een kleine vijf maanden hebben gelogeerd. De proefvaart verliep probleemloos.
Het schip is twee maal gedoopt. Toen de familie op bezoek was op de werf in Polen ging daar het voorschip te water; dat is meteen door Alie en schoondochter Heidi gedoopt. De ‘echte’ doop was in Millingen. De Odorata lag langszij en was getuige van de plechtigheid. Na de doop werd het Fries Volkslied gespeeld door de harmonie van Millingen. De echtgenote van Rob Schuurmans speelt daar in en via de Friese harmonie in Berlikum werd de bladmuziek uitgewisseld. Volgens Rob was het dertig jaar terug dat de harmonie voor het laatst op de werf heeft gespeeld. Het ging ze geweldig af.
Jan en Alie van der Meulen hopen nog een aantal jaren met veel plezier op hun schip te mogen varen. Zoon Ype van der Meulen heeft al aangemonsterd en wil op termijn graag het schip overnemen. Ook met de Alie-Jan gaan ze varen voor Interstream Barging uit Dordrecht.
