Ze hoorde tot het type vrouw dat haar eigen weg wilde gaan. Dat was aan boord al zo geweest toen ze nog voer. Zodra de plank lag, stond ze aan de wal om er even op uit te gaan.
En of ze de taal nu sprak of de plaats niet kende, het deerde haar allemaal niet. Ze was niet van de vaart. Een echt walkind was ze geweest, gewend om haar vrijheid te genieten en die behoefte was nooit verdwenen. Het lang aan boord zijn was haar dan ook nooit echt bevallen.
Toen ze eenmaal aan de wal woonden, had ze met veel volharding haar rijbewijs gehaald. Regelmatig moest ze met haar man voor zakelijke beslommeringen van hun schepen op pad. En vaak gingen ze over de grens boodschappen doen.
Maar ook later, toen het voor het werk niet meer nodig was, en ze nog later alleen kwam te staan, bleef de drang om er op uit te gaan. Ja, ze was zeker een onafhankelijke vrouw. Ze vond het nog steeds prachtig om met haar kinderen net over de grens boodschappen te gaan doen. En de varende dochters met hun kinderen konden altijd op haar rekenen.
Met het ouder worden, namen haar krachten af. De afstanden die ze aflegde werden korter. De auto werd een kleinere. Ze vond het heerlijk om de oude dag in haar eigen huis in vertrouwde omgeving door te brengen en ze genoot ervan dat haar dierbaren regelmatig op de stoep stonden.
Maar onafhankelijk was ze nog steeds en ze had een verschrikkelijke hekel aan betutteling. Nee, ze liet zich door niemand de wet voorschrijven en nog steeds ging ze er iedere dag op uit met haar rode autootje. Al was het maar naar de supermarkt of naar de boer voor verse aardbeien. Of om haar geliefde tijdschriften te halen. Ze sprong zelfs nog in daar waar nodig.
En ze was er maar wat trots op dat ze zelfs op hoge leeftijd nog haar rijbewijs kon verlengen en niemand hoefde haar daar bij te helpen want ze bleef heel lang vitaal.
Het ergste wat haar in haar leven kon overkomen was afhankelijk te worden. En dat is ook nooit gebeurd. Tot het allerlaatste stond haar rode autootje voor de deur, als het symbool van een wilskrachtige vrouw die tot de allerlaatste minuut haar leven in eigen hand had.
