Jan Mosterd herinnert zich een deel van een versje over geluidseinen in de vaart. Hij hoopt dat iemand hem aan het vervolg kan helpen.
Zon 65 jaar geleden heb ik op 9-jarige leeftijd een versje mogen (moeten) leren van m’n grootvader, van beroep zand-, grind-, stenenschipper in Maassluis. Dat versje gaat over de geluidseinen in het oude BAR en luidt als volg:
1 korte stoot verkondigt mij
het seinend schip houdt SB-zij.
Want wil het naar de BB-kant,
het seint 2 keer naar de oude trant.
Bij 3 keer trekken aan de fluit
slaat het direct vol achteruit.
Volgt nog 1 aangehouden stoot,
het seint: ik kan niet wijk voor mij.
Bij nog 1 lange stoot: ik zit aan de grond,
maar ik beproef
mij los te werken met de schroef.
Er was volgens mij nog een vervolg maar na 65 jaar is je floppy niet zo helder meer. Kent iemand anders dit vervolg? Dan zou ik het fijn vinden als u die regels wilt mailen naar [email protected].
Met nautische groet,
Jan Mosterd
