De uitnodiging van het bedrijf betreft een praatje te houden over ons pensioenfonds. De aanwezige directeur is netjes gekleed, jasje dasje en blijkt een rasechte ondernemer, 365 dagen per jaar bezig met werk. Eigenaar van een mooie zaak, zo’n 30 man vast personeel. Zoonlief zal de zaken in de komende jaren overnemen.
De kantine is oud, het is broeiend warm en het ruikt er naar zweet. Buiten wordt een schip geladen en binnen hangen de werknemers , te wachten op het begin van de bijeenkomst. Waar ze absoluut geen zin in hebben, zie ik. Wel zin in de aansluitende BBQ.
De directeur introduceert me met de kreet ‘en hier gaat jullie goede geld naar toe’ en geeft mij het woord. Mijn eerste grapje mislukt volledig, niemand lacht. De beamer begeeft het en zal het ook later niet meer doen. Niemand lijkt ook maar enige interesse te hebben in mijn verhaal. Totale apathie overheerst en de directeur kijkt me steeds meer wantrouwend aan. Het wordt warmer.
Halverwege mijn verhaal staat een boom van een kerel op. ‘Je ken wel allemaal mooi prate, maar aan het eind van het liedje ben ik al mijn centen kwijt. Zeker wete, meneer!’ De zaal veert op. ‘Hoge premies en geen garanties, das pech, geld weg….’ grapt zijn collega. ‘ Allemaal zakkenvullers’ gilt een kerel achterin. De directeur wil ingrijpen, maar rechts van mij staat een kleine vrouw op, typetje van de boekhouding. Het rumoer verstomd langzaam. ‘ Wat willen jullie nou eigenlijk, he? De helft van jullie ken ech nie met z’n eige geld omgaan. Een paar van jullie hebbe loonbeslag en de meeste wete helemaal niets van belegge en spare. Wees effe blij dat er iets wordt gedaan! En toen vorig jaar Kees kassie wijle ging waren we allemaal blij dat er pensioen was voor z’n wijffie, toch? Hoge premie? Wat betaal jij dan eigenlijk Peet?’ De aangesprokene zwijgt.
‘ Wat willen jullie nou eigenlijk, he? Laat die meneer nou effe z’n werk doen en zit verder nie te zeike..’ De werknemers bedaren, zwijgen en zakken weer onderuit.
Mijn verdere betoog dat die beleggingen wel snor zitten en dat iedere pensioeneuro drie keer meer waard wordt vindt een beter gehoor. ‘ Biertje??’ sluit ik af. Een redelijk applaus volgt en de zaal stroomt binnen 3 seconden leeg.
Een dag later spreek ik de directeur nog, hij verontschuldigt zich voor zijn personeel. Geen probleem hoor…..het was wel warm, erg warm.
