Aan kaai 608 in de Antwerpse haven drijven binnenkort twee droogdokken voor het Havenbedrijf. Het eerste is 45 meter lang en arriveerde maandag 28 augustus. Het tweede exemplaar, 55 meter lang, komt op maandag 4 september.
De operationele en onderhoudsdiensten van het Havenbedrijf verhuizen binnenkort naar een nieuwe locatie aan kaai 602-612, waar een nautische en technische cluster wordt gebouwd. Dat moet in de eerste helft van 2019 klaar zijn.
Tot voor kort werden reparaties aan de vloot van het Havenbedrijf in vaste dokken op het Droogdokkeneiland uitgevoerd. Dat wordt echter overgedragen aan de stad en krijgt een andere niet-haven-bestemming. Tijdens de Vlaamse Havendag op zondag 17 september krijgt het grote publiek de kans om afscheid te nemen van de droogdokken in hun huidige vorm.
Drijvende droogdokken
Voor de nieuwe locatie is gekozen voor drijvende droogdokken als droogzetfaciliteit voor de vaartuigen. In tegenstelling tot vaste droogdokken kunnen die indien nodig verplaatst worden naar een andere plek.
De dokken zijn gebouwd door de Nederlandse firma Ravestein uit Deest. Het duurt nog enkele weken voordat de eerste vaartuigen ook écht kunnen worden gedokt in de nieuwe constructies. Ze worden namelijk eerst nog aan een uitgebreid testprogramma onderworpen. Het Havenbedrijf zal niet alleen eigen vaartuigen herstellen in de dokken, de drijvende constructies worden mogelijk beschikbaar gesteld voor het onderhoud en de reparatie van vaartuigen van externe bedrijven.
Spudpalen
Het ene dok is 45 meter lang, het andere 55 meter. Ze hebben beiden een breedte van 29 meter en een hoogte van de dokbodem tot het bovendek van 13,10 meter. De droogdokken kunnen schepen dragen van respectievelijk maximaal 1.500 en 1.750 ton, met een breedte van 23 meter en een diepgang van 7 meter.
De drijvende dokken komen met glijbeugels vast te liggen aan twee spudpalen. Ze worden met elkaar verbonden door een drijvend toegangsponton van 29 × 12 meter. Elk droogdok beschikt over een controlekamer en een kraan die tot 10 ton kan heffen. De droogdokken maken gebruik van walstroom.
Monumenten
Er komt een einde aan het gebruik van de ‘oude’ droogdokken op het Droogdokkeneiland. De droogdokken 1 tot en met 6 en 8 tot en met 10 herbben de status van monument en bouwkundig erfgoed.
Droogdok 1, of het Grote Droogdok zoals het nog lang werd genoemd, werd tussen 1861 en 1863 gegraven. Het eerste pomphuis volgde in 1864, en twee verdere droogdokken (nummers 2 en 3) in 1865. De werkzaamheden voor droogdokken 4, 5 en 6 begonnen in 1878, maar werden pas in 1881 voltooid; het water van het Kattendijkdok brak door de dam die de werf droog moest houden. Vijf arbeiders kwamen hierbij om.
Vanaf 1910 werd er ook een nieuw droogdok, nummer 7, gegraven ten noorden van het Suezdok, bedoeld om aan de gigantische schepen van de Red Star Line te kunnen werken. De werkzaamheden verliepen echter moeizaam (in 1911 liep het dok onder water) en werden gestaakt tijdens de Eerste Wereldoorlog. In 1919 werd het uiteindelijk voltooid. In 1928 werd gestart met de aanleg van droogdokken 8 tot 10. Die dokken werden in december 1930 en januari 1931 voltooid.
Droogdok nummer zeven is in de jaren 90 verwijderd om het Albertkanaal te verbreden. Het nabijgelegen pomphuis, dat in 1920 werd voltooid, startte in 2002 aan een nieuw leven als restaurant.
