Volgens het Witboek Vervoer streeft Europa ernaar vervoer van de weg te verplaatsen naar vervoer over water of per spoor. Tegelijkertijd weten we dat juist het kleine schip de concurrent is van de vrachtwagen en dus gekoesterd zou moeten worden Vooral omdat er geen kleine schepen meer gebouwd kunnen worden die rendabel zijn. Maar ondertussen zien we dat niet in beleid tot uitdrukking komen. In Nederland worden er inmiddels stukken in de krant aan de verdwijnende kleine binnenvaart gewijd, RTV Noord-Holland wijdt radio- en TV uitzendingen aan de gevolgen van het verdwijnen van de kleine binnenvaart maar ondertussen gebeurt er niets positiefs.
De spits Vincita heeft gemerkt dat men in Frankrijk nog een stapje verder gaat. Spitsen die jarenlang door ‘de Vogezen’ konden varen blijken volgens een reglement uit 1974 te breed te zijn om door de sluizen te mogen varen. Leuk zo’n reglement, wetende dat er geen spits meer gebouwd is na 1974. Dit betekent dus dat met terugwerkende kracht allerlei bestaande schepen van dit vaarwater geen gebruik meer kunnen c.q. mogen maken. Ons lijkt gewoonterecht hier van toepassing maar daar denkt de rechtsbijstandsverzekering anders over. Kennelijk heeft men het lef niet de VNF ter verantwoording te roepen.
Ondertussen staat in de ‘Guide de la Navigation Intérieure‘ uit 1965, toevallig het bouwjaar van de Vincita, dat de minimale beschikbare breedte 5,20 meter behoort te zijn! Met die 5,09 van de Vincita zou er dus geen enkel probleem mogen zijn, als tenminste de sluizen goed onderhouden zouden zijn, niet zouden instorten en daardoor smaller worden. Want dat is natuurlijk het probleem. Overigens staat er ook dat de minimale hoogte in de kanalen (Canal de l’Est) 3,70 meter hoort te zijn. De meeste ervaren spitsenschippers zullen wel weten dat dat bij lange na niet gehaald wordt. Dus wat gaan die spitsen nu doen? Hun hoogte op 3.70 houden, de stuurhut eraf varen en dan de VNF aansprakelijk stellen? Ik ben benieuwd of die verzekering daar nu zo enthousiast van wordt!
Die Guide de la Navigation is niet zomaar een boek. Het is uitgegeven door L’office national de la navigation, Ministre de Travaux public et de Transports. Het ministerie van publieke werken en transport dus.
Maar het gaat nog veel leuker worden. De Vincita is helemaal teruggevaren en kan vanaf nu niet meer door de Vogezen. Reis kwijt en heel veel tijd en gasolie verloren. En waarom? Om voortaan via Kanaal Canal Marne a la Saône o, sorry, dat heet tegenwoordig kanaal Champagne a la Bourgogne te varen. Maar wat staat daarover in diezelfde Guide de la Navigation Intérieure 1965? Daar is de minimale benutbare breedte 5,10 meter breed. Dus dat wordt wachten op een ergens opgeduikeld reglement waarin staat dat je daar dan zeker niet doorheen kan met een breedte van 5,09 meter!
En wat te denken van de lengte? 38,30 meter in dit kanaal, 38,50 meter in de Vogezen. Hoeveel spitsen kunnen dan geweigerd worden? Want ook wij zijn al tegengekomen dat er nieuwe sluisdeuren geplaatst worden waardoor de sluis effectief korter is geworden.
Op deze wijze voldoet zo ongeveer geen enkele spits meer. En dat, na alle overleggen die er gevoerd zijn met de VNF over het (gebrek aan) onderhoud van de kleine vaarwegen en de Vogezen in het bijzonder. Het komt allemaal goed, met die kleine binnenvaart wordt ons keer op keer voorgehouden maar de praktijk is anders. En wat gebeurt er? De Vincita heeft het doorgegeven aan kantoor Binnenvaart en aan de internationale Schuttevaer. Een mooi moment om te zien welke vruchten al deze samenwerking nu afwerpt. Er zou hier nu eindelijk eens actie op gezet moeten worden. Wij willen hier graag in samenwerken, maar dat is niet nieuw en zou inmiddels duidelijk moeten zijn. We roepen dan ook al betrokkenen op hier tegen te ageren bij de bekende verantwoordelijken.
Sunniva Fluitsma
Bestuurslid ASV
