Oppassen, we raken buiten beeld. De binnenvaart is in de troonrede en de miljoenennota al lang niet meer de panacee voor alles wat er in de wereld uit de hand is gelopen: milieu, verkeer en klimaat. Volgens onze minister van Infrastructuur & Milieu gáát er steeds meer vervoer over water en moeten de kanalen worden uitgebaggerd, anders kunnen die steeds grotere schepen er niet meer in varen. Dat is kort samengevat hoe Melanie erover denkt: dat groeit maar en de samenleving moet ervoor opdraaien om vrij baan te maken voor al die peperdure binnenschepen.
Woordelijk overgenomen van de Miljoenennota: ‘Alleen kleine schepen kunnen ondiepe vaarwegen gebruiken. De binnenvaart gebruikt juist steeds grotere schepen.’
Dit lezende bekruipt je het gevoel dat die lui aan de Plesmanweg wel hebben gekeken naar de binnenvaart maar er weinig van hebben begrepen. In welke la is het kleine schepen-plan verdwenen? Of is dat geschreven toen er toch al niets meer te redden viel? Het waren toch niet alleen ASV’ers die van mening waren dat vooral kleinere schepen op de haarvaten van het vaarwegennet de competitie met de vrachtauto konden winnen?
Je leest überhaupt nergens meer over de binnenvaart als oplossing, over de broodnodige steun aan deze sector omdat de maatschappij niet zonder het vervoer over water kan. Het is een gegeven geworden dat je ook over water kunt vervoeren en verladers weten dat intussen toch wel.
Mooi niet. Als je twintig jaar geleden begreep waarom de binnenvaart een push nodig had om het maatschappelijk belang ervan te valideren, dan zou je moeten weten dat in 2016 dat nog steeds zo is. Anders heb je er toen niets van begrepen. Was het echt niet meer dan een hype?
Deze verse generatie ambtenaren die misschien wat onnozel tegen de binnenvaart aankijkt, heeft goed in de oren geknoopt wat de samenleving graag wil horen. Daarom ligt vooral de nadruk op het streven naar ‘de veilige binnenvaart’. Dus niet de economische waarde van de binnenvaart benadrukken, maar de risico’s van deze toch verreweg veiligste vervoersmodaliteit. Daarom ‘stelt de overheid eisen aan schepen en apparatuur’. Dat zal dan wel hard nodig zijn, denkt de onwetende belastingbetaler.
Met de bouw van al die mooie, nieuwe schepen en de verrassende rol van de binnenvaart in het containervervoer, beleefde deze sector een renaissance in de (politieke) aandacht. Nu de ergste crisis achter de rug is, wordt het tijd voor een wedergeboorte van die renaissance.