Er waren eens twee broers. Jan en Louis. De één werd jaren geleden door de KNRM met stormachtig weer uit een penibele situatie gered. Voor de ander was dit één van de redenen de KNRM tot erfgenaam te benoemen. Jan: “Louis was echt heel blij met die mannen. En ik ook…”
De broers Jan en Louis Ufkes zijn makkelijke praters. Aan de stamtafel in het boothuis van KNRM Stellendam worden de anekdotes moeiteloos aan elkaar geregen. De mannen zijn beiden fanatieke zeilers. Op een stormachtige dag in 2007 ging het echter helemaal mis voor Louis. Hij voer solo toen hij in het Slijkgat, voor de kust van Stellendam, gedesoriënteerd raakte.
“Ik was bijna thuis, toen ik de aanloop van het Slijkgat niet kon vinden. Door de harde wind lagen de tonnen plat en was het water één grote witte massa geworden. Ik besloot mij te oriënteren op de vuurtoren van Ouddorp, maar heb die koers blijkbaar te lang vastgehouden, want op een gegeven moment raakte ik de bodem.”
Door de hoge golven werd Louis’ scheepje meerdere malen opgetild en teruggesmeten op de ondiepte. Louis: “Alles piepte en kraakte, een angstige gewaarwording.” Zijn eerste ingeving was zwemmend proberen het strand te bereiken.
Oplettend oog
Eric Rodenhuis, schipper van de Stellendamse reddingboot Antoinette, is zeer stellig in zijn reactie. “Dat had je nooit gehaald, Louis!” Op een zeekaart wijst Rodenhuis de plek aan waar Louis toentertijd strandde. Hij wijst vervolgens aan hoe de stroming liep. “Je was naar open zee gedreven en dan was het maar de vraag geweest of we jou met die zeegang hadden gevonden.”
Louis zegt blij te zijn dat het oplettende oog van vuurtorenwachter Kees Tanis dit scenario heeft voorkomen. Louis: “Ik was bíjna gesprongen, tot ik op een gegeven moment twee vuurpijlen waarnam. Die kwamen van de vuurtoren, voor mij het sein dat ik was gezien en dat de KNRM in Stellendam mij zou komen redden.”
Weer thuis heeft Louis de film van zijn redding nog een paar keer afgespeeld. “De vraag ‘wat was er gebeurd als ik was gesprongen?’ heeft mij danig uit mijn slaap gehouden.” Als hem wordt gevraagd hoe hij naar zijn redders kijkt, is Louis stellig. “Ik ben ze enorm dankbaar. Het is niet niks wat zij doen. En dat allemaal vrijwillig!”
Tijdens het hele gesprek zit reddingbootschipper Eric Rodenhuis er rustig bij. Hij geniet zichtbaar van het weerzien met Louis en is blij met het besluit van Jan de KNRM in zijn nalatenschap op te nemen. De ervaren schipper is zich zeer bewust van het feit dat de KNRM afhankelijk is van goede gevers zoals Jan.
Executeur
Jan en zijn vrouw Nellie zochten uiteindelijk contact met de KNRM en na enkele gesprekken besloten zij de KNRM tot erfgenaam te benoemen. Daarnaast wordt de KNRM ook de executeur. Voor de KNRM een erezaak en een uiting van dank voor de te ontvangen bijdrage, voor Jan en Nellie direct een zorg minder. De afwikkeling van de nalatenschap is in goede handen.
Meer weten over schenken en nalaten aan de KNRM? Vraag het gratis inspirerende verhalenboek Wie goed doet… aan via de bon of via www.knrm.nl/boek. In dit boek staan de mogelijkheden op een rij en het geeft antwoord op de vraag hoe reddingboten aan hun naam komen. De 75 reddingboten zijn bijna allemaal vernoemd naar hun schenker of naar een overleden dierbare. Achter die namen schuilen prachtige verhalen.
tekst: Edward Zwitser
foto: Matty van Wijnbergen
KNRM-binnenvaartwimpel
Door de aankoop van de KNRM-binnenvaartwimpel steunt u het werk van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij. De KNRM is voor haar voortbestaan geheel afhankelijk van vrijwillige bijdragen.
Speciaal voor de schepen van de binnenvaart en de chartervaart is er de tijdloze grote wimpel van 50 x 100 centimeter. Gemaakt van stevig scheepsvlaggendoek, afgewerkt met lusje en koord, rondom tweenaalds gezoomd.
De wimpel is voor 14,90 euro (inclusief BTW) rechtstreeks te bestellen bij Faber Vlaggen.
