De binnenvaart smeekt om eenheid…begrijpen wij van de heer Galle. Die roept iedereen op het transitiecomité te steunen. Want de heer Galle is de binnenvaart goed gezind, dat weten we allemaal. Tenslotte heeft hij ook zoveel werk verricht in het Crisisberaad. “De grote stap voorwaarts : één sector, één huis, één lidmaatschap, één visie, één stem, één vuist ‘ noemt de heer Galle dit. Mao had het niet beter kunnen verwoorden
En niet alleen de heer Galle kennen we al vanuit het Crisisberaad. De heer Van Toor ondersteunt zijn verhaal van harte en zo zien we velen hun steun betuigen. De onderwijscoördinator (gezeteld op het Vaste Land) de verzekeringen EFM en Oranje ( sinds wanneer bemoeien verzekeringen zich inhoudelijk met ons voortbestaan) de directeur van Mercurius, een voormalig president van de EBU en ga zo maar door. Kennelijk is er al een spoedcursus lobbyen geweest, want als we zien wie dit allemaal onderschrijft word je er (bijna) stil van.
Zelfs Jan de Vries laat zich horen en roemt datgene wat we bereikt hebben: 4.000 oudere schepen gesloopt (en nu een schrijnend tekort aan kleine schepen), vaarwegen krijgen aandacht die zij ook verdienen en als klap op de vuurpijl: “Verladers waarderen vooral de lage vrachtprijzen en flexibele vervoervoorwaarden.”. (Ten koste van wie?)
Draagvlak
En zo wordt er alweer een draagvlak onder de binnenvaart gesuggereerd, net als bij de oplegregeling. Ook daarover horen we nog steeds dat slechts de Nma het heeft tegengehouden en dat de schippers het plan wilden. Terwijl een enquête en vaartpeiling overduidelijk anders aantoonden. En tijdens het Europees overleg in Brussel werd het plan door alle landen naar de prullenbak verwezen vanwege de slechte onderbouwing. Maar ondanks die harde gegevens is het feit dat de meerderheid van de schippers het niet wilde nog steeds niet doorgedrongen in Den Haag. Hoe zou dat komen?
Welk plan?
En nu roept iedereen dat we ons hierbij aan moeten en willen sluiten. Waarbij? Waar is het plan? Waar gaat dit over? Wordt er (wederom) van schippers gevraagd een blanco cheque te tekenen zonder dat er een letter op papier staat?
Lobbyen
Lobbyen is het toverwoord geworden. Met een ferme lobby gaat iedereen voor de binnenvaart kiezen. Maar tegelijkertijd horen we dat Nederland al voor de binnenvaart gekozen heeft, dat is bijvoorbeeld een van die vele zegeningen die we moeten tellen volgens een spreker op de CBOB jaarvergadering. Bovendien hebben we al jarenlang een BVB die (zelfs met overheidsgeld) zo’n lobby zou moeten verzorgen. Dus wat zou het toevoegen? Maar zelfs het BVB ondersteunt van harte dit plan. Wat hebben ze zelf dan de afgelopen jaren gedaan als ze denken dat anderen het beter kunnen?
Ondemocratisch
Het BVB is tenminste nog een overkoepelende organisatie, los van de sociaal-economische stromingen van de verschillende bonden. Hoe kun je het bedenken om die allemaal op een hoop te gooien? Dat doe je toch ook niet met alle politieke partijen. Als je dat wel zou doen heb je een dictatuur en zijn we daar dan blij mee? Kees de Vries van de vereniging Schuttevaer zei tijdens dat overleg over het rapport van de binnenvaartambassadeur nog dat hij het voorstel van een transitiecomité geen goed plan vond, het niet ondersteund zou worden door de schippers omdat het bijzonder ondemocratisch is. De ASV was en is het daar roerend mee eens. Maar er gebeurt kennelijk wel wat daar op het Vasteland want inmiddels staat diezelfde de Vries achter dit plan.
Verplichte bijdrage?
Maar wat wil het transitiecomité bereiken? Een concurrent worden van de EVO om ons daar krachtiger tegenover te stellen? Hoeveel duizenden per jaar moet iedere schipper dan inbrengen om tegen die enorme geldstroom op te kunnen? Want er is al sprake van verplicht lidmaatschap en dus een verplichte bijdrage (zeker bij een productschap).
Ga eens kijken in Zoetermeer, loop eens rond in dat enorme gebouw van vele verdiepingen waar al die mensen werken aan dure bureaus met luxe zitjes in een zee van ruimte.
Gaan we er echt van uit dat de politiek de eigen verantwoordelijkheid niet neemt los van een lobby? Dan moeten we misschien eens op andere partijen gaan stemmen.
Productschap
Wat we zien bij de voorstellen voor het transitiecomité is dat het een soort productschap moet worden. Maar waarom is er zoveel onvrede bij de bestaande productschappen? Waarom zijn ze die juist aan het opheffen? Omdat een productschap zo weinig democratisch is. De kleinere (boeren bijvoorbeeld) hun belangen veel minder ondersteund zien dan de grotere (boeren).
Tijdens het debat over het binnenvaartrapport heeft de ASV het volgende ingebracht:
“negatief is de ASV ook over het voorstel tot het oprichten van het Transitiecomité Binnenvaart. Dit houdt het grote gevaar in van een productschap, is ondemocratisch (zet de schipper buitenspel) en is gespitst op het binnenvaartvervoer en niet diegenen die het uitvoeren. Het gaat geheel voorbij aan de tegengestelde belangen tussen rederijen/verladers en particuliere vervoerders. Het binnenvaartvervoer an sich is niet de hoofddoelstelling van de ASV, tenslotte zetten wij ons in voor de sociale en economische positie van de particuliere binnenvaartschipper.”
En dat zou eigenlijk ook voor de andere sociaal/ economische organisaties moeten gelden.
Maar kennelijk ervaren die dit niet zo, lees ik uit de reacties van bestuurders van ONS, CBRB, CBOB etc. Is de ASV dan de enige die hecht aan deze functie van een sociaal economische organisatie met een eigen identiteit?
Eén geluid
De binnenvaartambassadeur komt tot dit voorstel omdat hij zegt dat er beter samengewerkt moet worden. Daar zit wat in natuurlijk. Samenwerken maakt je sterker. Echter, nergens onderbouwt de heer Verberk zijn ‘oplossing’ dat door middel van het ontstaan van een grote organisatie de situatie voor de schippers nu beter zou zijn. Samenwerken werkt volgens de ASV vooral goed als je vanuit een verschillend signatuur, verschillende achtergronden en verschillende inzichten je visie deelt en van daaruit tot beleid komt. Maar dat is niet de bedoeling. Die verschillende signaturen moeten opgeheven worden en dan moeten we één geluid laten horen.
Leren van ervaringen
Nu hebben we toch al een voorbeeld hoe dat werkt. Het CNBA in Frankrijk is zo’n overkoepelende bond, precies zoals hier het voorstel is. Iedere Franse schipper moet daar per reis aan betalen. Bovendien doet de overheid daar ook nog een flinke duit in het zakje. Vele mensen zijn er in dienst van het CNBA dus zouden de binnenvaart goed moeten kunnen vertegenwoordigen. En, zo’n groot land, zoveel schippers plus geld van de overheid maakt dat er geld genoeg is om te lobbyen. Dat is ook zo, geld zat. Maar doordat men altijd alle type en soorten schepen en schippers moet vertegenwoordigen is het belang van de ene soms rechtstreeks in tegenstelling tot het belang van de ander. Bovendien lijkt dat geld van de overheid wel leuk maar ook daar zit weer een belang en, wiens brood men eet…Bij de ESO neemt daarom bij tal van onderwerpen het CNBA maar geen positie in. Dus voelen vele schippers zich in de steek gelaten en hebben een nieuwe eigen bond opgericht “la Glissoire”.
Zou het niet wijs zijn hiervan te leren?
Samenvoegen in plaats van samenwerken
Samenwerken is het toverwoord. Alleen, dit transitiecomité heeft niets te maken met samenwerken.Het wil samenvoegen. Dat is heel iets anders. Alle geluiden zouden mee moeten tellen maar kennelijk de een toch wat meer dan de ander. En we weten ook al vanuit de ESO hoe dat in de praktijk werkt. Meeste stemmen gelden, en als die meeste stemmen altijd vanuit een zelfde hoek komen (CBOB, CBRB) dan leg je het helaas bij ieder onderwerp af. Meeste stemmen gelden, voorbijgaand aan het belang, de behoeften, de noden van een kleinere groep maakt niet de beste vorm van samenleven. Samenleven betekent ook openstaan voor de noden en behoeften van de minder sterke, als je dat niet doet is het geen samenwerken maar gaat het om “winnen”, en daar is het algemeen belang niet mee gediend.
Want hoe is het mogelijk dat het CBRB de trekker van de kar gaat worden voor de schippers en de ASV bij voorbaat uitsluit? Dat zou toch de schippers aan het denken moeten zetten?
Of hebben de schippers het opgegeven? Denken ze, zoek het maar uit, ik hoor wel wat ik moet betalen en regel het dan maar voor me? Dat zou toch wel triest zijn en een blamage voor deze beroepsgroep.
Angel
Waarom dan toch zou de binnenvaartambassadeur dit voorstellen?
De overheid wil dit kennelijk. En dat is geen wonder. De overheid is niet gebaat bij onrust, bij een sector die zich roert. Nadat er veel onvrede was ontstaan onder de schippers over de crisis en hoe de overheid en banken daar een rol in hebben gespeeld was er alles aan gelegen de blik van de schippers te verleggen. Van bank en staat naar henzelf. Dus werd er eerst een crisisberaad opgericht dat jammerlijk faalde, hoewel Erik van Toor nog steeds zegt dat het op draagvlak onder de schippers mocht rekenen. Daarna benoemen we een binnenvaartambassadeur die na heel veel tijd met een rapport komt waarbij hij de schippers de oren wast. En dan nu moet er een transitiecomité gevormd worden.
Actiebereidheid
Waarom? Wat heeft de politiek hiermee gewonnen? Tijd! Tijd, waardoor de angel uit de actiebereidheid getrokken is, tijd waardoor de schippers inmiddels zo murw zijn dat ze bijna alles goed vinden. Tijd, zodat men kan zeggen dat de crisis alweer aan het voorbij gaan is, sterker nog “er wacht ons een gouden toekomst” (haven Rotterdam) dus waar maak je je druk om?
Tijd dus, levert dit alles de politiek op en daarmee is het gevaar op werkelijke acties, werkelijke onrust en de roep om een andere systeem dan deze niet-werkende vrije markt verstomd. En, met een beetje geluk, levert het ook nog een sector op die nog makkelijker te manipuleren is dan tot nu toe het geval was.
Versterking
De heer Verberk stelt dat een structuurversterking van de binnenvaartsector essentieel is en de sector ook weerbaarder maakt bij toekomstige crises.
De ASV wijst erop dat het verleden heeft laten zien dat dat niet werkt door het opgaan in één bond. Zie het CNBA (in Frankrijk) maar in zekere zin ook het KB (in Nederland) die toch echt niets aan deze crisis hebben kunnen doen.
Het belang van de schipper
Wat hier wel mee bereikt wordt is dat we het weer niet hebben over waar het over zou moeten gaan: de versterking van de positie van de schippers door aanpassing van het huidige vraag- en aanbodsysteem. Het mag dus duidelijk zijn dat de ASV vindt dat deze weg inslaan het belang van de schippers niet dient. Het mag ook duidelijk zijn dat de ASV een vereniging is waarbij wij het uitermate belangrijk vinden dat die stem gehoord wordt. Transitiecomité of niet.
Want met al dat geld dat de regering het transitiecomité in het vooruitzicht heeft gesteld trekt de overheid aan de touwtjes, dansen de schippers naar de pijpen van de staat, zijn er weer een paar mensen rijker en de schippers een illusie armer
Vertrouwen
De heer Galle werpt zich dus op als voortrekker van dit transitiecomité, en is als scheepsmakelaar zo bekend, of liever gezegd berucht, dat hij er onder andere voor zorgde dat vele schippers afhaakten want met zulke mensen in het Crisisberaad hadden zij er geen vertrouwen meer in.
En nu zien we hem weer opduiken. “De grote stap voorwaarts : één sector, één huis, één lidmaatschap, één visie, één stem, één vuist“ klinkt indrukwekkend maar met zijn allen achter één leider aan lopen heeft al te vaak tot ellende geleid.
Willen we dat?
ASV
