Jannes Ooms heeft eerst een nachtmerrie: failliete schepen die in een nieuwe door banken opgerichte Damco-rederij zijn opgenomen. Daarna een droom waarin op 11 april honderden particuliere schepen bij Lobith ten anker liggen omdat hun eigenaren gezamenlijk in Brussel protesteren.
Ik zit laat in de avond in mijn stoel een beetje na te denken over wat ik weer voor informatie heb binnen gekregen via scheepvaartkranten. Er waren twee onderwerpen die in mijn gedachten bleven rondmalen:
– punt 1 was dat er vier landen waren: Belgie met Ons Recht, Frankrijk met La Glisore,
Duitsland met de BDS en Nederland met de ASV die de crisis en de CCR-problemen bij de Europese Unie aan willen kaarten.
– punt 2 was wat er haaks op staat: wat ik las in De Binnenvaartkrant van 9 november 2012 in de rubriek Voortouw / Blue Road op de koffie bij Sander Janssen.
Hoe kan het toch dat er zo verschillend naar de nu al vier jaar durende crisis gekeken wordt?
Ik dommelde wat weg en zakte in slaap en kreeg een nachtmerrie. Ik zag mij zelf op een bankje zitten op de dijk in Lobith. Ik had daar net De Binnenvaartkrant gehaald bij een bekend bunkerschip. Er scheen een zonnetje en ik verheugde mij er op de krant even in te zien. Het was november 2015.
Ondertussen komen er wat grote schepen aan varen. Toen ze wat korter bij, waren zag ik een vreemde situatie: een aantal schepen hadden een
grote Damco-achtege vlag aan stuurboord en een ABN AMRO- of een Rabo-vlag aan bakboord in de voomast. Verder zag ik een grote Europese vlag op het achterschip met zeker wel dertig sterren. Er was nergens een scheepsnaam te vinden. Wel was er een nummerbord op het voor- en achterschip te zien.
Ondertussen keek in De Binnenvaartkrant en las dat het probleem met het Filipijnse personeel was opgelost door mensen te halen uit de nieuw aangesloten Europese landen. In de rubriek Voortouw waren ze weer op de koffie bij Sander Janssen. Er was nogal wat veranderd, vertelde hij: "Ik moest mijn SI verlengen en er waren te veel problemen om dat nog te doen." Janssen vertelde verder: "Ik was voor het eerst in mijn leven een beetje in verwarring want wat moet ik nog op mijn leeftijd gaan doen."
Hij vertelde over de nieuwe Damco-rederij die was opgericht en daar waren veschillende banken bij betrokken. Zij zochten nog een ervaren wal kapitein en toen iemand de naam Sander Janssen liet vallen waren ze daar dolenthousiast, want dat is toch die man die in 2012 riep: "In een crisis heb je gewoon wat minder meer en het lost vanzelf op met wat geduld."
Plotseling werd ik wakker en dacht: dit is toch niet te hopen.
En toen ik weer wegmijmerde zat ik weer in Lobith op hetzelfde bankje en het was 11 april 2013. Ik was zeer verbaasd want wat zag ik? Er lagen wel honderden schepen op stroom ten anker. Alle schepen hadden een eigen landsvlag op en ik hoorde dat de schippers naar Brussel waren
en op het nieuws hoorde je dat de binnenvaartschippers massaal naar Brussel waren om te vertellen: "Ons geduld is op."
Ik werd met een glimlach wakker en dacht: de schipper heeft het door en beseft: "Ik kan het niet alleen. WIJ DOEN HET MET ELKAAR."
Jannes Ooms
