Het Tehuis voor Foorreizigers- en Schipperskinderen in Etterbeek bestaat vijftig jaar. Dat wordt op 26 juni gevierd met een tuinfeest voor de kinderen, hun ouders en grootouders. Het wordt een soort familiefeest, want per slot van rekening is het Tehuis in meerdere opzichten een familieschool.
Steven De Bauw is sinds half februari directeur van het Tehuis Etterbeek, dat uit een kleuterschool, een basisschool en een internaat bestaat. “De combinatie van school en internaat maakt het erg afwisselend”, vertelt hij. “Bij ons is altijd iets te doen. De kinderen komen op zondagavond of maandagochtend binnen en blijven dan tot vrijdagmiddag. In onze school zitten kinderen van vier tot en met twaalf jaar. Wie de school bezoekt, zit ook op internaat.”
“Ook na het zesde leerjaar blijven redelijk veel kinderen in het internaat wonen. Ze gaan dan naar middelbare scholen in de buurt die ze zelf mogen kiezen. Onze oudste is momenteel twintig jaar en bezig met haar specialisatiejaar.”
Familiegevoel
Een deel van de bewoners. (foto’s Tehuis Etterbeek)
Dit schooljaar heeft het Tehuis Etterbeek 108 kinderen van foorreizigers (foor = kermis) en schippers. Een derde van de kinderen komt uit een binnenvaartfamilie. Dit aantal is volgens De Bauw al enkele jaren constant. “Wij moeten als school voorrang geven aan kinderen van reizende ouders. Pas als we plaats over hebben, mogen we ook andere kinderen opnemen.”
“Dat zijn er momenteel 20, die net als de andere kinderen ook op internaat zitten. Het grote verschil met andere scholen is dat wij een echte familieschool zijn. Iedereen kent iedereen. De leerkrachten en opvoeders zijn zeer betrokken, tot aan het onderhoudspersoneel toe. Dat is ook logisch, want je woont 24 uur op 24 bij elkaar.”
Tweetalig
Doordat de school in hartje België ligt, komen er kinderen van Waalse, Vlaamse, Nederlandse en zelfs Franse ouders. Enkele jaren geleden had de school een grote instroom van Franstalige kinderen, doordat in Wallonië een aantal scholen voor kinderen van de reizende beroepsbevolking de deuren sloot.
Ondertussen zijn de taalverhoudingen weer stabiel. “Aangezien wij een Nederlandstalige school zijn, proberen we onze Franstalige kinderen zo snel mogelijk Nederlands te leren. Sinds enkele jaren hebben we een kleuterschool, waardoor de kinderen een extra jaar de tijd krijgen om de taal te leren. Hoe jonger je met een vreemde taal begint, hoe sneller het vaak gaat.”
“Inmiddels is de eerste lichting Franstalige kleuters doorgestroomd naar het eerste leerjaar. We hebben vastgesteld dat de kinderen er veel betere resultaten halen. Ook op het schoolplein spreken ze Nederlands, al horen we ze regelmatig ook Frans spreken. Daardoor pikken de Nederlandstalige kinderen af en toe een woordje Frans op. De meeste kinderen zijn tweetalig als ze onze school verlaten.”
De leerlingen wonen in drie statige herenhuizen en een nieuw gebouw.
De school, tot voor 25 jaar nog gevestigd in Oudergem, is al lang niet meer de strenge ‘kostschool’ die ze ooit is geweest. “Door de jaren heen zijn de kinderen veel verbaler geworden en is ons internaat er qua comfort flink op vooruitgegaan. Vroeger sliepen de kinderen in grote slaapzalen. Vandaag hebben de internen van het middelbaar een eigen kamer en is er internet, televisie, etc. Ook de manier van lesgeven is veel individueler geworden. Ons voordeel is dat we een redelijk kleine school zijn. Daardoor kunnen we de kinderen optimaal begeleiden en hen elk individueel de aandacht schenken die ze nodig hebben.”
Krap
De leerlingen zijn ondergebracht in drie statige herenhuizen en een nieuwbouw. Voor de kleintjes bevinden slaapzaal en school zich in hetzelfde gebouw, maar voor de oudere kinderen zijn school en internaat twee gescheiden werelden. “Overdag zitten ze de kinderen in hun eigen klas, maar als ze naar het internaat gaan, splitsen we ze op in jongens en meisjes. Er is ook een verschil tussen de leefregels op school en op internaat.”
In het hoofdgebouw vindt men de klassen en de sporthal. Daarnaast is er een minipark, een voetbalveld, een tennisplein en een grote zandbak. Desondanks blijft ruimte volgens De Bauw het grote probleem. “Onze middelbare meisjes hebben allemaal een eigen slaapkamer. Dat willen we ook graag voor de jongens die naar het middelbaar gaan, want zij slapen nu nog met z’n tweeën of drieën op één kamer.”
“De prijzen in deze regio zijn echter navenant. We zijn binnen de scholengroep Brussel aan het nadenken over een oplossing, maar die is op korte termijn niet in de maak. Gelukkig hebben we ons gebouw steeds goed onderhouden. De kamers zijn pas geschilderd en vorig jaar hebben we nieuwe bedden en kasten aangekocht. Dit jaar investeren we in nieuwe matrassen.”
Telefonisch, door rechtstreeks contact of via mail houden school, ouders en kinderen doordeweeks contact met elkaar. Een paar keer per jaar worden de ouders uitgenodigd om in de klas te komen kijken hoe hun kinderen het doen. Zo waren ze onlangs getuige van een uurtje ‘Peer-Tutoring’. Hierbij hielpen de kinderen van het vierde leerjaar hun jongere vriendjes uit het tweede leerjaar bij het lezen. “Een leuk project dat de onderlinge banden versterkt”, aldus De Bauw. “We zijn er al een tijdje mee bezig. Zowel de oudere als de jongere kinderen steken er wat van op.”
Familiefeest
Op 26 juni is het feest in Etterbeek, want dan viert de school haar vijftigste verjaardag. Iedereen is welkom: de kinderen, hun ouders en grootouders en natuurlijk ook oud-leerlingen. Gastspreker is Jacky Goris, algemeen directeur van de scholengroep Brussel. De dag begint om 11.30 uur met een BBQ in de tuin van de school. In de namiddag vinden er optredens plaats van de kinderen, wordt er gevoetbald en is er een tombola.
Steven De Bauw en zijn team kijken er al naar uit. “Dit wordt weer een echt familiegebeuren, want veel ouders en grootouders van onze huidige leerlingen hebben in hun jeugd ook op deze school gezeten! We zijn dus in alle opzichten een familieschool.”
(Sarah De Preter)
